Ολυμπιακός: Όταν δεν σέβεσαι την προσπάθειά σου, τιμωρείσαι!

Για όσους αρέσκονται να «διαβάζουν» τα παιχνίδια πριν καν αρχίσουν, τα δεδομένα της αναμέτρησης στο νεότευκτο “Basketball Development Center” που έχτισε η τουρκική ομοσπονδία στην θέση του ιστορικού “Αμπντί Ιπεκτσί”, έδειχναν ότι ο Ολυμπιακός θα μπορούσε κάλλιστα να βάλει ένα τέλος στο αρνητικό σερί που τον ακολουθούσε στην έδρα της Αναντολού Εφές και τον ήθελε να μετράει 6 διαδοχικές πεντακάθαρες ήττες και να έχει να κερδίσει από το 2019 και μετά!

Από την μία η απουσία του Νταν Οτούρου (πρόβλημα στον αστράγαλο), που ήταν ο καλύτερος παίκτης των Τούρκων στις 3 πρώτες αγωνιστικές (μ.ο. 12,3π., 5,7ρ. & 1,0κοψ. με 73,7% διπ.) και από την άλλη η πρώτη συμμετοχή του Φαλ σε αποστολή στο εξωτερικό, έχοντας ήδη δύο ματς (κι ανάλογο ρυθμό) στην πλάτη, έδιναν σημαντικό πλεονέκτημα στους «ερυθρόλευκους» στην μάχη της ρακέτας, όπου ο Πουαριέ ήταν τόσο μόνος.

Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, όταν οι Πειραιώτες μπήκαν τόσο δυνατά στο ματς και αποδίδοντας εκπληκτικό μπάσκετ στα πρώτα 8 και κάτι λεπτά, ήταν πολύ λογικό να προκληθεί ενθουσιασμός και αισιοδοξία για το τέλος της αρνητικής παράδοσης! Ακόμη και να δημιουργηθούν προσδοκίες για ένα πρώιμο αλλά ηχηρό statement που θα έκανε τον γύρο της Ευρώπης.

Τόσο καλή ήταν εμφάνιση των παικτών του Γιώργου Μπαρτζώκα στο μεγαλύτερο διάστημα της 1ης περιόδου! Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Το ζεστό ξεκίνημα του Φουρνιέ (5π. στο 2', πριν φορτωθεί με 2ο φάουλ στο 3ο λεπτό), την επιδραστικότητα του Φαλ από τον οποίο ξεκινούσαντα περισσότερα εύκολα καλάθια, τις 9 ασίστ έναντι μόλις ενός λάθους ή τα 6 κλεψίματα;

Όλα τα παραπάνω «συνηγόρησαν» για το +15 με το οποίο προηγήθηκε ο Ολυμπιακός στο 8'32” (8-23), πριν δηλαδή μπειη 2η πεντάδα για την 2η περίοδο και αλλάξει άρδην το σκηνικό. Μέχρι το 10ο λεπτό, ήταν πολύ ενεργητικός στο αμυντικό κομμάτι (μόλις 11π. παθητικό) και τίποτε δεν προδιέθετε ότι οι Πειραιώτες θα πληγωθούν από την υστέρησή τους στα ριμπάουντ αλλά και από τα πολύ λίγα λάθη στα οποία υπέπεσαν στο ματς.

Αλλά αυτό είναι το μπάσκετ και γι' αυτό θεωρείται ένα από τα πιο συναρπαστικά αθλήματα. Λόγω της επιδραστικότητας πολλών παραμέτρων στο τελικό αποτέλεσμα και της συνεχούς εναλλαγής συναισθημάτων.

Το ματς κατά την άποψη μου και ταυτόχρονα η ευκαιρία της ελληνικής ομάδας να ανοίξει λογαριασμό εκτός των συνόρων και να βάλει στο σακούλι της ένα πολύτιμο «διπλό» απέναντι σε ποιοτικό αντίπαλο (τολμώ να προβλέψω ότι θα τερματίσει ψηλά στην βαθμολογία και δύσκολα χάσει παραπάνω από 1-2 παιχνίδια ακόμη στο «σπίτι» του), χάθηκε στην 2η περίοδο.

Εκεί που ο 59χρονος προπονητής, άλλαξε – κατά την προσφιλή του συνήθεια – τα 4/5 της πεντάδας και παρ' ότι η επιθετική λειτουργία συνέχισε να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, η καθίζηση που υπέστη η ομάδα του στην άμυνα και κυρίως η ολιγωρία στο αμυντικό ριμπάουντ, έδωσε στον Λάρκιν (24 πόντοι) εκτελεστικό ρυθμό!

Με τον «βραχύσωμο» Αμερικανό point-guard να σκοράρει από όπου σηκωνόταν (14π. στο 2ο δεκάλεπτο) και με τους Πουαριέ, Τόμπσον και Οσμάνι να δίνουν στην ομάδα συνεχώς δεύτερες ευκαιρίες (μετά από χαμένες επιθέσεις), η Εφές ξαναμπήκε στο ματς και ουσιαστικά σταμάτησε την ώθηση που έπαιρναν οι φιλοξενούμενοι από την άμυνα.

Η στατιστική της 2ης περιόδου «έγραψε» διπλάσια ριμπάουντ για τους γηπεδούχους (10-5), 11/16 σουτ και μηδέν κλεψίματα για τους «ερυθρόλευκους», που κράτησαν το προβάδισμα μεν (ελέω Ντόρσεϊ που σκόραρε 11 πόντους στο αντίστοιχο διάστημα), αλλά ένιωθαν «καυτή» την ανάσα των παικτών του Μιγιάτοβιτς.

Με 16 ασίστ και μόλις 2 λάθη σε «εχθρικό» περιβάλλον, δεν είναι κρίμα να πηγαίνεις στα αποδυτήρια με προβάδισμα μόλις μίας κατοχής; Το ίδιο ισχύει φυσικά ακόμη και για το +5 του 30ου λεπτού (65-70), που το κοντέρ του Ολυμπιακού είχε φτάσει στις 23 τελικές και τις μόλις 3 χαμένες μπάλες!

Αντιλαμβάνεστε το νούμερο; Για να προηγείται μία ομάδα με διαφορά μόλις δύο κατοχών, όταν παρουσιάστηκε τόσο κυριαρχική στο 3ο δεκάλεπτο (10ασ./1λ.), καταλαβαίνετε πόσες έξτρα επιθέσεις έχει δώσει στον αντίπαλο, για να έχει μείνει ζωντανός στην διεκδίκηση του ματς...

Συνήθως, λοιπόν, όλα αυτά τα ματς που εξελίσσονται με τον παραπάνω τρόπο, ακόμη και όταν η επίθεση «πετάει φωτιές» (ο ΟΣΦΠ είχε 7/13 τρίπ. στο 2ο μέρος και ο Φουρνιέ με τον ΜακΚίσικ έκαναν παιχνιδάρα), καταλήγουν στην τιμωρία της ομάδας που δεν «σεβάστηκε» την πολύ ποιοτική επιθετική της βραδιά, με έστω στοιχειώδη προσπάθεια στα μετόπισθεν.

Κρατήστε δύο νούμερα: το 28-12 της τουρκικής ομάδας στα ριμπάουντ μετά το πρώτο 10λεπτο αλλά και το ότι τα 6, από τα μόλις 9 λάθη που έκανε ο Ολυμπιακός συνολικά (πολύ λίγα), έγιναν μετά το 33ο λεπτό.

Η τραγική ειρωνεία ήταν η 2η εφετινή ήττα (91-89) των Πειραιωτών επί τουρκικού εδάφους, ήρθε από 2+1 λάθη των δύο κορυφαίων παικτών του στο ματς, του Γάλλου και του Αμερικανού, οι οποίοι διατήρησαν το «ερυθρόλευκο» προβάδισμα μέχρι το 37', ενόσω ο Λάρκιν και η παρέα του επιχειρούσαν την μεγάλη αντεπίθεση.

Συμπερασματικά, παρά το αρνητικό αποτέλεσμα, οι «ερυθρόλευκοι» παρουσίασαν βελτίωση και έδειξαν παρόντος του Φαλ, κάνουν συνεχή βήματα μπροστά σε άμυνα κι επίθεση. Από αυτή, λοιπόν, την άποψη, στο μεγαλύτερο διάστημα της 4η περιόδου, που οι γηπεδούχοι πήγαιναν σε όλα τα επιθετικά και κυριάρχησαν στα αμυντικά ριμπάουντ, γιατί άργησε τόσο πολύ να επιστρέψει στο παρκέ ο “Μους”...