Μάντσεστερ Σίτι: Το Gazzetta στη γιορτή των Hellenic Citizens πριν το Supercup!

«Some might say they don’t believe in heaven, go and tell it to the man who lives in hell» ή αλλιώς «Μερικοί ίσως λένε πως δεν πιστεύουν στον παράδεισο, πες το αυτό σε εκείνον που ζει στην κόλαση», έγραψε κάποτε ο, ίσως διασημότερος οπαδός της Μάντσεστερ Σίτι, και mastermind των Oasis, Νόελ Γκάλαχερ.

Ο Νόελ και οι συνοπαδοί του για χρόνια ζούσαν στη δική τους ποδοσφαιρική κόλαση, καταδικασμένοι στη σκιά της πανίσχυρης συμπολίτισσας, Γιουνάιτεντ. Όμως ακριβώς για αυτό, δεν θα μπορούσαν να μην ονειρευτούν τον παράδεισό τους, στην απόλυτη κορυφή του οποίου έφτασαν εκείνο το βράδυ στην Κωνσταντινούπολη. Το πρώτο Champions League της ιστορίας τους, αυτό που ολοκλήρωσε ένα μυθικό τρεμπλ, ήταν πλέον γεγονός. Κι ανάμεσα στους αμέτρητους ονειροπόλους που πανηγύρισαν για την αρμάδα του Πεπ, υπήρξε και μια μεγάλη παρέα από την Ελλάδα, οι Hellenic Citizens, που «τρελάθηκαν» από ποδοσφαιρική ευτυχία.

Λίγους μήνες μετά, η πιο επιτυχημένη έκδοση της Μάντσεστερ Σίτι έμελλε να έρθει στο σπίτι της λέσχης των Ελλήνων Σίτιζενς για να παλέψει για το ευρωπαϊκό Supercup κι έτσι παρέα έστησαν μια γιορτή με την παρουσία των τριών λαμπερών τροπαίων, των παλαίμαχων Σον-Ράιτ Φίλιπς και Νέντουμ Ονόουα και φυσικά του Gazzetta.

«Η λέσχη ξεκίνησε το 2006, είμαστε η δεύτερη παλαιότερη λέσχη φίλων της Σίτι εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Όλα άρχισαν από μια παρέα τριών ατόμων. Στην αρχή είχαμε περίπου δέκα μέλη και πλέον είμαστε πάνω από 100 εγγεγραμμένοι, φυσικά το τρεμπλ βοήθησε πάρα πολύ», θυμάται ο Γιάννης, εκ των ιδρυτών των Hellenic Citizens.

Τα μέλη τους τώρα κυκλοφορούν ανάμεσα στα τρία σπουδαιότερα τρόπαια, όμως τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι για τον οποιονδήποτε είχε σχέση με τον οργανισμό των Πολιτών. Άλλωστε, απαντώντας στις ερωτήσεις του κοινού, οι Σον-Ράιτ Φίλιπς και Νέντουμ Ονουόα στάθηκαν στο ταξίδι του συλλόγου και στο πόσο ξεχωριστοί είναι οι φίλοι της ομάδας.

«Έχουμε φάει μεγάλη καζούρα τόσα χρόνια αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι για εμάς», ομολογεί ο Μάριος ενώ ο «Ντάνι» δηλώνει περήφανα για την πορεία των φίλων της ομάδας πως:

«Για εμάς είναι ένα πραγματικό όνειρο όλο αυτό. Για κάποιον που ξεκίνησε να υποστηρίζει τη Σίτι πριν από 24 χρόνια. Αν μου έλεγε κανείς τότε ότι σε 20 χρόνια θα ζήσω όλα αυτά δεν θα υπήρχε περίπτωση να το πιστέψω. Θυμάμαι μικροί παίζαμε Pro και επέμενα να παίρνω τη Σίτι γιατί γούσταρα, κι ας έτρωγα 5άρες και 6άρες. Και τώρα σου λένε μην την παίρνεις, είναι αδικία».

Ο ενθουσιασμός κυριαρχεί όσο μικροί και μεγάλοι, Έλληνες και Άγγλοι συζητούν για την αγαπημένη τους ομάδα, ποζάροντας μπροστά στα τρία τρόπαια της περυσινής σεζόν, ζητώντας αυτόγραφα από τους δύο παλαίμαχους. Οι ουρές για μια φωτογραφία δίπλα στα ασημένια Κύπελλα σχηματίζονται και μαζί τους και αρκετά πηγαδάκια.

«Αυτά τα τρόπαια είναι μια αποζημίωση για όλα τα σκ@τ@ που έχουμε ζήσει, όλες τις κακές στιγμές που ήταν πολλές και σκληρές ανά τα χρόνια», λέει χαρακτηριστικά ένας φίλος της ομάδας που ταξίδεψε από το Μάντσεστερ στην Αθήνα για χάρη του Supercup.

Η Σιβόν, που μαζί με τον πατέρα της δεν χάνουν ούτε ματς, θέλησε να κρατήσει ανεξίτηλο το τρεμπλ όχι μόνο στο μυαλό της αλλά και στο κορμί της, κι έτσι «χτύπησε» τατουάζ στην πλάτη της τα ενθύμια του μαγικού 2023.

«Κλαίγαμε στις κερκίδες στην Κωνσταντινούπολη, ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει συμβεί», ομολογεί, λίγο πριν υπογραμμίσει την εκτίμησή της προς τους Hellenic Citizens: «Είναι φοβερό για εμάς να βλέπουμε κόσμο να υποστηρίζει την ομάδα μας. Κάποτε όλοι νοιάζονταν μόνο για τη Γιουνάιτεντ και τη Λίβερπουλ, τώρα όμως νοιάζονται για εμάς».

Το κλίμα στον χώρο είναι εκπληκτικό, μια πραγματική οπαδική γιορτή, η επιτομή της μοναδικής ικανότητας του ποδοσφαίρου να ενώνει τους ανθρώπους γύρω από ένα κοινό πάθος. Ο Φίλιπς συζητά, γελάει και κάνει αστεία με τους γύρω του, ο Ονουόα παίζει μπάλα με μπόμπιρες που φορούν τις φανέλες των Άλβαρες και Χάαλαντ.

Και λίγο πριν το τέλος του γαλάζιου πάρτι, όλοι οι Σίτιζενς που μετρούν αντίστροφα για τον πρώτο τίτλο της σεζόν, ενώνουν τις φωνές τους για τελευταία φορά, υψώνουν τις γροθιές τους και φωνάζουν δυνατά για την κοινή τους αγάπη: «Σίτι, Σίτι, Σίτι».