Ο θρίαμβος των αποδυτηρίων και η μαγική χρονιά που δεν τελείωσε

Ο ΠΑΟΚ είναι στους «8» της Ευρώπης! Για τρίτη φορά στην ιστορία του, δεύτερη φορά μέσα σε μια τριετία, σε μια μαγική σεζόν που βρίσκεται σε εξέλιξη και δεν γνωρίζεις που θα καταλήξει. Τι ζήσαμε, τι ζούμε και τι έχουμε να ζήσουμε ακόμα δεν το ξέρουμε…

Πριν από τη ρεβάνς με τους Κροάτες της Ντινάμο όλα ήταν εις βάρος του. Το σκορ του πρώτου αγώνα. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Η έντονη αμφισβήτηση. Η πίεση. Η ψυχολογική κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια υψηλής έντασης. Κι όμως, αυτή η ομάδα βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και αντέδρασε. Απάντησε. Με προφανή όρεξη. Με ακμαίο κίνητρο. Με οίστρο.

Αυτή η ομάδα που δημιουργήθηκε από τον Ραζβάν Λουτσέσκου το περασμένο καλοκαίρι είναι εδώ! Στους «8» της Ευρώπης. Μέσα στο παιχνίδι της διεκδίκησης του ελληνικού τίτλου.

Αυτοί οι παίκτες μαζί ξεκίνησαν απ' το μηδέν το καλοκαίρι, μαζί έγιναν ομάδα κι έφτασαν ως εδώ, μαζί δοξάστηκαν, μαζί θα απο-δοξαστούν, αν αυτό είναι που τους επιφυλάσσει ο ανηλεής νόμος της ακμής και της παρακμής. Εχουν το στοιχειώδες δικαίωμα, μαζί να (τους περιμένουμε και να δούμε πώς θα) κλείσουν τον κύκλο που άνοιξαν. Δεν βλάπτει να τους το αναγνωρίσουμε, επειδή επάνω τους (βρήκαμε και) επενδύσαμε δεν-ξέρω-τι. Η μπαταρία της ψυχής δεν ανανεώνεται, πάντοτε, μονομιάς. Αυτά ως προς τα όσα προηγήθηκαν.

Ξανάγινε ο ΠΑΟΚ καλή ομάδα εν μια νυκτί;

«Ηταν και δεν ήταν» (καλή ομάδα) την περασμένη Πέμπτη στο Ζάγκρεμπ, δεν ήταν καθόλου μα καθόλου (καλή ομάδα) την Κυριακή κόντρα στον Άρη, έγινε πάλι (καλή ομάδα) απόψε με το εκκωφαντικό 5-1 επί της Ντινάμο; Ξέχασαν τα στοιχειώδη και ως διά μαγείας τα θυμήθηκαν εκ νέου; Τι;

Η μοναδική απάντηση που χωρεί, είναι: ας αφήσουμε έξω (από το παιχνίδι) τη γραφικότητά μας. Επί τη ευκαιρία δε, ας κρατήσουμε ως μίνιμουμ δίδαγμα, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, πού οδηγούν οι εύκολες και βεβιασμένες κρίσεις.

Ενα ξεκάθαρο στοιχείο του αποψινού ματς ήταν, τουλάχιστον στο ξεκίνημα, το υποτονικό κίνητρο των Κροατών Οχι παράξενο, όταν στο ματς του Ζάγκρεμπ ότι είχαν φτιάξει ήταν αποτέλεσμα των λαθών που έκαναν οι «ασπρόμαυροι».

Ενα δεύτερο, επίσης ξεκάθαρο στοιχείο, ήταν το κίνητρο (του θυμού) των παικτών του ΠΑΟΚ. Η μοναδική κριτική που αυτοί έχουν να κάνουν απέναντι στις επικρίσεις που εισπράττουν, το μοναδικό πρόσφορο όπλο τους, είναι η απόδοσή τους. Κι αυτό έκαναν απόψε παίζοντας μπροστά στο κοινό τους, αντλώντας δύναμη από το ηφαίστειο της Τούμπας και πετυχαίνοντας την κορυφαία ευρωπαϊκή ανατροπή του «Δικεφάλου», μια ιστορική βραδιά για το σωματείο και το ελληνικό ποδόσφαιρο, με τους «ασπρόμαυρους» να είναι για δεύτερη φορά μέσα σε 3 χρόνια στους «8»!

Όπως έγραψα και στην ανάλυση το αγώνα, μιλάμε για μια από τις καλύτερες εμφανίσεις στη σύγχρονη (τουλάχιστον) ιστορία των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ηταν περίπου βέβαιον ότι το στοίχημα του αυτοσεβασμού δεν θα το άφηναν να χαθεί, έτσι άδοξα. Οι παλαιοί φρουροί, ιδίως. Ο Βιεϊρίνια (των 53ων ευρωπαϊκών συμμετοχών), ο Ζίβκοβιτς, ο Τάισον, ο Σβαμπ, αλλά και ο Κουλιεράκης, ο Κωνσταντέλιας. Ο Κοτάρσκι. Σημαιοφόροι. Ολη η θετική επήρεια από την πανσέληνο!

Αυτή η ιστορική πρόκριση ήταν μια απάντηση του προπονητηρίου. Ο θρίαμβος απόψε στην Τούμπα ήταν ο θρίαμβος των «ασπρόμαυρων» αποδυτηρίων.