Τελικά, ποιες είναι οι... σωστές θέσεις των Χουάνγκ, Χάμες, Μπιέλ στην 11άδα του Ολυμπιακού;

Αντί προλόγου: Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω βλέποντας το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον ΟΦΗ, γιατί ο Βρουσάι μπήκε στο 38’ ως αλλαγή, ενώ ο Άβιλα είχε πάθει θλάση στο 34΄κι είχε βγει από το ματς στο 36’. Για όποιον δεν το πρόσεξε, στο 37’ ο ΟΦΗ μπήκε επικίνδυνα στην περιοχή του Τζολάκη, με τον Ολυμπιακό να παίζει με 10 παίκτες και τον Χουάνγκ δεξί μπακ, κι ο Γκερέρο είχε (άστοχη) κεφαλιά ψαράκι. Κι αν σκόραρε;

Δεν έχουμε δει σε πολλά παιχνίδια τον Χουάνγκ στον Ολυμπιακό, ωστόσο σε αυτά τα λίγα, έχει παίξει και στις τρεις θέσεις της μεσαίας γραμμής! Ποια είναι εν τέλει η καλή του θέση;

Ο ίδιος ο Κορεάτης έχει πει ότι είναι 8άρι. Αλλά στο β΄ ημίχρονο στην Κρήτη τον είδαμε να παίζει 6άρι, με την οπισθοχώρηση του Εμβιλά στην άμυνα. Και ήταν πάρα πολύ καλός στον τομέα της επανάκτησης της μπάλας. Από τα δικά του συνεχή κλεψίματα ο Ολυμπιακός κέρδιζε την μπάλα και ξανάρχιζε τις επιθέσεις του.

Ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε τον Χουάνγκ σε ρόλο κόφτη και έδειξε ότι τουλάχιστον σε επίπεδο τέτοιων αγώνων δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίξει κι εκεί. Να υπενθυμίσουμε ότι στα δύο πρώτα παιχνίδια του στον Ολυμπιακό, ο 26χρονος άσος είχε παίξει σε εντελώς διαφορετικό ρόλο: ήταν 10άρι και μάλιστα αρκετά προωθημένο, πίσω από τον σέντερ φορ. Στο δε ντεμπούτο του στην Κύπρο είχε πραγματικά εντυπωσιάσει από αυτή τη θέση, τόσο για τις κάθετες πάσες του, όσο και για το γκολ που έβαλε. Στη ρεβάνς με τον Απόλλωνα Λεμεσού στο Καραϊσκάκη δεν ήταν το ίδιο καλός, αλλά πιθανότατα έπαιξε επηρεασμένος από έναν τραυματισμό του στο πρώτο παιχνίδι, εξαιτίας του οποίου είχε γίνει αλλαγή στο 66^ο λεπτό κι είχε έτσι χάσει και το (ενδιάμεσο των δύο αγώνων με τον πρωταθλητή Κύπρου) παιχνιδι με τον ΠΑΣ.

Έκτοτε, και μέχρι το β΄ ημίχρονο του αγώνα με τον ΟΦΗ την Κυριακή, τον Χουάνγκ τον βλέπαμε σε θέση Νο 8. Και με τον Αστέρα στην Τρίπολη και με τον Ιωνικό στο Καραϊσκάκη και με τον Άρη στο Χαριλάου και με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη και στο Ηράκλειο, στο α΄ ημίχρονο. Και σε γενικές γραμμές μπορούμε να είμαστε κατηγορηματικοί, ότι ανεξαρτήτως θέσης στην οποία τον βάζουν, ο Κορεάτης αν δεν είναι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού σε κάθε παιχνίδι, είναι μέσα στους καλύτερους.

Ξεκάθαρα η μοναδική από τις 19 μεταγραφές του Ολυμπιακού, ο Χουάνγκ, για την οποία είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε ότι δείχνει να είναι πραγματικά πολύ αποδοτική, τουλάχιστον για όσο αγωνίζεται, καθώς υπάρχει το ερωτηματικό των συχνών απουσιών του λόγω μικροτραυματισμών (καθώς έχει χάσει επί της ουσίας πέντε παιχνίδια). Να εξηγήσω: ο μεν Χάμες ήδη έχει ορισμένες κινήσεις κλάσης, αλλά έχει παίξει μόνο ένα ημίχρονο και ένα 60λεπτο, ο δε σέντερ φορ Μπακαμπού έχει μπει δυναμικά, με τρία γκολ που έδωσαν δύο νίκες, ωστόσο τον έχουμε δει κι αυτόν μόλις σε δύο παιχνίδια, οπότε δεν μπορούμε να έχουμε ασφαλή άποψη, και η αλήθεια είναι ότι για να κάνει αυτά τα τρία γκολ μπήκε σε συνολικά 11 (!) φάσεις, κάτι που δείχνει από τη μία φοβερή ικανότητα να μυρίζει την ευκαιρία, από την άλλη και μεγάλη αστοχία.

Το ζητούμενο, πάντως, για τον Χουάνγκ είναι σε ποια θέση βοηθάει περισσότερο την ομάδα. Γιατί ωραίο είναι να τον βλέπεις να ξεκινάει τις επιθέσεις από πίσω και να κόβει και να κλέβει, αλλά όταν παίζει πιο ψηλά στο γήπεδο γίνεται πολύτιμος στο πιο σημαντικό κομμάτι, το γκολ: δεν είναι μόνο ότι έχει σκοράρει μία φορά, είναι και η ασίστ που είχε βγάλει στον Μασούρα για το γκολ στο Χαριλάου…

Τέλος πάντων, θα τα βρει αυτά ο Μίτσελ. Παρεμπιπτόντως, όμως, σημειώνουμε ότι στο α΄ ημίχρονο κόντρα στον ΟΦΗ, που ο Εμβιλά με τον Χουάνγκ έπαιξαν ως δίδυμο στη μεσαία γραμμή, έμοιαζαν να έχουν πιο ξεκάθαρους ρόλους σε σχέση με το παιχνίδι εναντίον του Ατρόμητου, στο οποίο από κάποιο σημείο και μετά μπερδεύονταν οι αρμοδιότητες τους. Τώρα, έβγαλαν μία καλύτερη χημεία και μία ισορροπία ανάμεσα τους τόσο ανασταλτικά, όσο και δημιουργικά. Κάπως έτσι είδαμε σε αυτό το α΄ ημίχρονο, τον μεν Χουάνγκ και να βγαίνει σε θέση δεξιού μπακ σταματώντας σέντρα, αλλά και να φτάνει κοντά στην αντίπαλη περιοχή και να σουτάρει, τον δε Εμβιλά και να κερδίζει μάχες ανασταλτικά, αλλά και να περνάει καλές πάσες για προϋποθέσεις δημιουργίας ευκαιριών.

Μοιάζει αυτό το δίδυμο να είναι ό,τι το καλύτερο για τη ραχοκοκαλιά του Ολυμπιακού, με τη διαφορά ότι μάλλον δεν θα έχει νόημα αν ξεζουμιστούν παίζοντας συνεχώς τρία παιχνίδια την εβδομάδα σε αυτό τον μήνα στον οποίο η ομάδα έχει μπροστά της εννιά παιχνίδια, που θα κρίνουν δεδομένα την τύχη της στην Ευρώπη κι εν πολλοίς και την τύχη της στο πρωτάθλημα. Ο Μπουχαλάκης με τον Κούντε έχουν παίξει και τα τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια στη φάση των ομίλων, αλλά η εικόνα τους είναι γύρω στο 6 με άριστα το 10, δηλαδή μη επαρκής.

Εκτός λίστας Γιουρόπα Λιγκ ο Αγκιμπού φαίνεται ότι απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Μίτσελ, οπότε στο χέρι του είναι να ξαναβρεί τη θέση του στο ρόστερ. Ο Ισπανός προπονητής τον έβαλε μισή ώρα με τον Ατρόμητο και 80 λεπτά με τον ΟΦΗ κι ο μικρός αν μη τι άλλο ήταν μαχητής, έκοψε, έκλεψε, είχε κάποιες καλές ενέργειες και πάσες, βοήθησε με την ενέργεια που έβγαλε-όχι όμως σε επίπεδο αρκετό για τη θέση Νο 10 στον Ολυμπιακό, που τον έβαλε ο Μίτσελ στο α΄ ημίχρονο. Σαν 8άρι στο β΄ ημίχρονο, ήταν πιο αποδοτικός.

Ο σύλλογος πήρε και τον Σαμασέκου για να βοηθάει σε αυτό το κομμάτι της μεσαίας γραμμής, όμως ο Αφρικάνος βρίσκεται ένα μήνα στον Ολυμπιακό και είναι σαν να μην υπάρχει. Στη διακοπή του πρωταθλήματος αντί να μείνει στο Ρέντη και να προσαρμοστεί στην ομάδα πήγε στην Εθνική του για να παίξει μισή ώρα σε ένα φιλικό με τη Ζάμπια και τώρα που ο Ολυμπιακός τον χρειάστηκε με τον ΟΦΗ ήταν επί της ουσίας απών, με ενοχλήσεις στο γόνατο κι έτσι παρότι πήγε εσπευσμένα στο Ηράκλειο την Κυριακή το πρωί, λόγω του προβλήματος του Βρσάλικο, δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε λεπτό. Κι έτσι, τον έχουμε δει μόλις τέσσερα λεπτά, όταν είχε μπει με τον Ατρόμητο στο 90’ κι είχε προλάβει να πουλήσει την μπάλα μέσα στην περιοχή του Τζολάκη.

Τώρα, εάν υποθέσουμε ότι ο Χουάνγκ κι ο Αγκιμπού δεν είναι για το 10, καταλήγουμε ότι η θέση αυτή είναι για τον Χάμες και τον Μπιέλ, κάτι άλλωστε για το οποίο τους πήρε ο Ολυμπιακός. Υποτίθεται ότι οι δύο παίκτες μπορούν να παίζουν και στα πλάγια, ωστόσο τον Χάμες τον έχουμε δει αποκλειστικά ως 10άρι και δείχνει απίθανο να μπορεί να παίξει στα άκρα με τις αντοχές που αυτή την στιγμή βγάζει, ο δε Μπιέλ παρότι έχει πια εφτά παιχνίδια στα πόδια του μου φαίνεται ότι ακόμη ψάχνεται. Κάτι πάει να μας δείξει με κάποιες πραγματικά «κάνω τη διαφορά» ενέργειες, αλλά δεν βλέπουμε διάρκεια και ποσότητα σε αυτές. Και προσωπικά δεν μου άρεσε που και τις δύο φορές που σούταρε την Κυριακή έξω από την περιοχή, ο Ισπανός είχε πάσες σε συμπαίκτες του, τους οποίους αγνόησε (χαρακτηριστική ειδικά η εικόνα με τον Μασούρα να είναι σε θέση για γκολ και να μην του δίνει πάσα).

Από την άλλη, για να είμαστε ρεαλιστές δεν θα είναι γι΄ αυτόν και το πιο καλό να παίζει άλλοτε έξω δεξιά, άλλοτε έξω αριστερά κι άλλοτε 10άρι. Άλλωστε, απ΄ότι βλέπουμε μπορεί να λειτουργήσει (πολύ) καλύτερα παίζοντας πίσω από τον σέντερ φορ, παρά στα πλάγια. Κι αναπόφευκτο άρα το ερώτημα, πού θα παίζει ο Χάμες και πού ο Μπιέλ…

Γνώμη μου είναι ότι βλέποντας τον Χάμες τόσο πίσω σε τρεξίματα , μπορεί να παίζει βασικός μόνο σε παιχνίδι στο οποίο ο Ολυμπιακός θα έχει ξεκάθαρα την κατοχή της μπάλας, όπως στο β΄ ημίχρονο με τον ΟΦΗ, που τα ποσοστά ήταν 30-70 για τον Ολυμπιακό. Σε παιχνίδι που ο Ολυμπιακός χρειάζεται να αμυνθεί, μπορώ δύσκολα να φανταστώ τον Κολομβιανό στην 11άδα, εκτός κι αν οι υπόλοιποι εννιά μαρκάρουν σαν «σκυλιά», κάτι για το οποίο αμφιβάλλω.

Βεβαίως, θα πω άλλα πράγματα αν δω τον Χάμες να τρέχει, να έχει αντοχές, να μαρκάρει, να πιέζει λίγο. Αλλά προφανώς αυτά θα θέλουν χρόνο για ένα παίκτη, που παίζει εδώ και περίπου 25 ημέρες τα πρώτα του παιχνίδια μετά από ένα ολόκληρο εξάμηνο. Ήταν, πάντως, ωραία η εικόνα του να γυρίζει στην άμυνα στις καθυστερήσεις του αγώνα σε μία επίθεση του ΟΦΗ και να κάνει τάκλιν διώχνοντας σε θέση δεξιού μπακ την μπάλα πλάγιο άουτ σε σέντρα του αντίπαλου επιτιθέμενου…

Θεωρητικά μπορείς να πεις ότι από το κέντρο και πάνω ο Ολυμπιακός πρέπει να παίζει με Εμβιλά, Χουάνγκ κεντρικά χαφ, Γκάρι (η, Μασούρα) και Μπιέλ στα άκρα και τον Χάμες πίσω από τον Μπακαμπού. Αλλά ας το δούμε κι αυτό μία φορά, γιατί ούτε λεπτό δεν το έχουμε δει προς το παρόν, και το συζητάμε καλύτερα.

Άσχετο: Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι ο Μαρσέλο θέλει να παίζει και δη όσο το δυνατό περισσότερο. Θεωρεί ότι μόνο παίζοντας μπορεί σιγά σιγά να βρει το ρυθμό του και να βγάλει έτσι κάποια στιγμή τον πραγματικό εαυτό του.

Λογικό είναι και κάθε παίκτης θα το ήθελε, με τη διαφορά ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα πλέον όλα τα παιχνίδια του Ολυμπιακού «καίνε» από πλευράς βαθμολογικής ανάγκης με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυνατότητα να παίζει ένας παίκτης με την εικόνα του Βραζιλιάνου που είχαμε δει κόντρα στην Γκαραμπάγκ.

Από την άλλη, εξίσου αλήθεια είναι ότι έστω στα 15 λεπτά που έπαιξε με τον ΟΦΗ, ο Μαρσέλο πατούσε καλύτερα, βοηθούσε ανασταλτικά, όπως χρειαζόταν η ομάδα βάζοντας το 2-1 στο 81’, και μία φορά που έκανε λάθος το διόρθωσε ο ίδιος.