Ομόνοια: Το πράσινο «βατερλό» που πληγώνει και τα συγκλονιστικά δάκρυα του Χάμπου

• Το κλάμα του Χάμπου που άγγιξε άπαντες

Δύσκολο να αποτυπώσεις το συναίσθημα στο πράσινο στρατόπεδο μετά από ένα τέτοιο απογοητευτικό φινάλε. Και ούτε είναι η ώρα των ευθυνών. Στο ποδόσφαιρο δεν είναι «ντροπή» να χάνεις. Είναι όμως ντροπιαστικό και μή αποδεκτό εν προκειμένου όταν είσαι η Ομόνοια να χάνεις με «κάτω τα χέρια»! Και αυτό είναι που πλήγωσε και στεναχώρησε αφάνταστα άπαντες στο «τριφύλλι». Ναι σαφώς η Πάφος ούσα ομάδα με ποιότητα και δη πλούσιες αρετές μεσοεπιθετικά, σε τιμώρησε στο μέγιστο βαθμό. Και το 1ο της ιστορίας της ήρθε με θριαμβευτικό τρόπο και συγχαρητήρια στους συντελεστές. Όμως και η συμπεριφορά της Ομόνοιας χθες, έκανε την Πάφο να φαίνεται Ρεάλ Μαδρίτης στα καλύτερα της! 2 γκολ «δώρο», την ίδια στιγμή που η μεσοεπιθετική ανυπαρξία, έδωσε τη δυνατότητα να καμουφλάρει η ίδια τις δικές της αμυντικές παθογένειες.

Σίγουρα ο Ίβουσιτς πέρασε το πιο εύκολο του βράδυ. Ούτε θα σταθώ αν δεν βγήκε η τριάδα με Μπασιρού για 2η φορά φέτος, πιστέψτε με λίγη διάφορα θα έκανε με Σίμιτς 10άρι και Αλιούμ «φτερό». Η Ομόνοια δεν μπήκε ποτέ στο ματς, η αγωνιστική και ψυχολογική προετοιμασία αποδείχτηκε κάκιστη και τέλος! Δε μου αρέσει να στέκομαι στους απόντες, αφού ιστορία γράφουν οι παρόντες, όμως οι Μπεζούς και Φαμπιάνο, έλειψαν πολύ χθες. Και όποιος δε το αντιλαμβάνεται, είτε δε θέλει, είτε δεν έχει τα στοιχειώδη να το αντιληφθεί. Στο ποδόσφαιρο μετά από τέτοια ηχηρά χαστούκια το παρήγορο είναι πάντα η επόμενη μέρα. Και εκεί εστιάζουν άπαντες από σήμερα. Αναστασίου και Νταμπράουσκας επωμίζονται τον πιο σημαντικό και καθοριστικό ρόλο. Με τον Ελλαδίτη κόουτς, να δίνει από χθες βράδυ το στίγμα:
”Σίγουρα θα υπάρχουν εξελίξεις στην ομάδα, θέλουμε να την βελτιώσουμε όσο περισσότερο γίνεται. Θα σκεφτούμε δύο και τρεις φορές ποιον παίχτη θα πάρουμε. Σημασία είναι να έχουμε καλές επιλογές και να είναι αντάξιες του ονόματος της Ομόνοιας και τι θέλουν οι οπαδοί μας. Ξέρουμε τους απογοητεύσαμε αλλά συνεχίζουμε”.
Πιο ξεκάθαρος δε μπορούσε να είναι. Και πιστέψτε με το χθεσινό, τον έκανε ακόμα πιο «σοφό», σε ότι αφορά τον τρόπο που θα πρέπει να λειτουργήσει. Παραθέτω μία ακόμη σημαντικότατη τοποθέτηση του που για μένα λέει πολλά: Δεδομένης της κατάστασης, δεν είμαστε ομάδα που μπορούμε να βάλουμε 2 και τρία γκολ όταν στραβώσει το παιχνίδι. Όταν στράβωσε το παιχνίδι ήταν δύσκολο να το γυρίσουμε”.

Και εδώ είναι όλο το ζουμί. Οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα και δη το δίδυμο Αναστασίου-Νταμπράουσκας, καλείται να φτιάξει μια ισχυρή ομάδα, ικανή για τα πολύ δύσκολα. Με ποιότητα και χαρακτήρα πρωταθλητή. Ώστε να επανέλθει στην κορυφή και να παλέψει όσο δύσκολο και αν είναι καθώς χρειάζονται τρεις προκρίσεις, είσοδο σε ευρωπαϊκό όμιλο. Και ο τρόπος που έκλεισε αυτή η πολύ δύσκολη χρόνια, όσο και αν πονά, μόνο διδακτικός μπορεί να αποδειχθεί. Και ως έτσι πρέπει να προσεγγιστεί.

Οι «πράσινοι» είναι αναγκασμένοι να γυρίσουν σελίδα, να ξεκουραστούν σωματικά και πνευματικά, ώστε να επιστρέψουν δριμύτεροι, αλλά και πολύ πιο δυνατοί. Ο Γιάννης Αναστασίου πλέον γνωρίζει καλά την ομάδα και μαζί με τον Βάλντας Νταμπράουσκας, θα αποφασίσουν πως θα διαμορφωθεί το ρόστερ της νέας περιόδου. Με τη διοίκηση Παπασταύρου να στηρίζει 100% το εγχείρημα. Οι μεγάλες ομάδες όπως είναι η Ομόνοια, διαχειρίζονται σωστά και με σύνεση τέτοιες όντως δύσκολες καταστάσεις. Και στο πράσινο οικοδόμημα υπάρχουν πλέον όλα τα εχέγγυα, να κτιστεί όντως η Ομόνοια που όλοι ονειρεύονται. 9 εβδομάδες μέχρι το πρώτο Ευρωπαϊκό ραντεβού είναι πέρας του δέοντος ικανός χρόνος.

Το κλάμα του Χάμπου που άγγιξε άπαντες

Αναμφίβολα για την Ομόνοια, την στιγμή που όλη η Πάφος πανηγύριζε η πιο συγκλονιστική στιγμή της βραδιάς του τελικού καταγράφηκε από τον φακό του Savvides Press, με το τελευταίο σφύριγμα. Ο Χάμπος, στην αγκαλιά του Φαμπιάνο, κυριολεκτικά να μην μπορεί επουδενί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Ένα παιδί της Ομόνοιας, γαλουχημένο με το τι πρεσβεύει αυτή η ομάδα, οπαδός και αυτός γαρ, νιώθει πόσο δύσκολη είναι η στιγμή για τον κόσμο. Και δεν άντεξε, ξέσπασε! Και επειδή η εικόνα μιλά από μόνη της δεν χρειάζεται εμείς να πούμε πολλά. Μάγκα ψηλά το κεφάλι, οι μεγαλύτεροι άντρες στην ιστορία ναι κλαίνε! Και η Ομόνοια στα δύσκολα γιγαντώνεται!

ΑΓ