Ο Παναθηναϊκός οφείλει να ξεχάσει το 2022

Δεδομένο πρώτο. Από το καλοκαίρι του 2021, όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός έχει κάνει βήματα προς τα εμπρός και έχει «μεγαλώσει» αγωνιστικά. Ανεξάρτητα αν την πρώτη σεζόν σήκωσε το κύπελλο Ελλάδος, ενώ πέρσι δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο. Και μόνο το ότι έφτασε μια ανάσα από το πρωτάθλημα και την είσοδο στους ομίλους του Champions League, αρκεί για την επιβεβαίωση αυτής της προόδου.

Δεδομένο δεύτερο. Παρά τη δεδομένη αγωνιστική εξέλιξη της ομάδας, το καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο του Παναθηναϊκού, στην εποχή Γιοβάνοβιτς, ήταν τη σεζόν 2021-22. Συγκεκριμένα, στο δεύτερο μισό της, φτάνοντας μέχρι την κατάκτηση του κυπέλλου. Ούτε την περσινή σεζόν, όταν έκανε εκείνο το εντυπωσιακό σερί στον πρώτο γύρο και στη συνέχεια έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο, η ομάδα δεν απέδωσε το ποδόσφαιρο του πρώτου εξαμήνου του 2022.

Μόνο που κάποια πράγματα έχουν αλλάξει από την άνοιξη του 2022 και ο Παναθηναϊκός οφείλει να το αναγνωρίσει. Έτσι ώστε να συνεχίσει η ομάδα να εξελίσσεται και να προοδεύει ως οργανισμός. Γιατί, δυστυχώς, ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν κάνει διακρίσεις. Και τι θέλω να πω με αυτό; Ότι κάποιοι παίκτες έχουν μεγαλώσει ηλικιακά και δε γίνεται να συνεχίζουν να... τραβάνε μόνιμα το κουπί. Γι’ αυτό, άλλωστε, φέτος το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε σημαντική ενίσχυση του ρόστερ. Ώστε να έχει αξιόπιστες λύσεις σε κάθε θέση και να μην είναι κανείς αναντικατάστατος.

Αναγνωρίζω πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς εμπιστεύεται «με κλειστά μάτια» τους ποδοσφαιριστές που τον έφεραν ως εδώ. Και μέχρι κάποιο βαθμό, έχει απόλυτο δίκιο. Τον έχουν δικαιώσει και θέλει να συνεχίσει να πορεύεται με αυτούς. Έτσι είναι σαν χαρακτήρας ο Σέρβος τεχνικός. Ποιοι είναι αυτοί, λοιπόν, τους οποίους εμπιστεύεται συνεχώς από την πρώτη του σεζόν στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού; Ο Μπρινιόλι, ο Πέρεθ, ο Σένκεφελντ και ο Χουάνκαρ. Υπάρχουν και ο Παλάσιος, ο Κώτσιρας, ο Αϊτόρ και ο Ιωαννίδης, όμως αυτοί ανήκουν σε άλλη κατηγορία.

Ξέρετε ποιοι ήταν οι δύο ποδοσφαιριστές με το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής τη σεζόν 2021-22; Ο Ρούμπεν Πέρεθ με 3.234 αγωνιστικά λεπτά και ο Χουάνκαρ με 3.176. Δικαιολογημένα, τότε, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έθεσε ως απαράβατο όρο την ανανέωση των συμβολαίων τους. Εκτός από την αξιοπιστία τους στο ανασταλτικό κομμάτι, οι δύο συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές «κουβαλούσαν» στις πλάτες τους ένα μεγάλο κομμάτι της ανάπτυξης της ομάδας. Ο μεν με την οξυδέρκειά του στις μεταβιβάσεις και ο δε με τις πλαγιοκοπήσεις και τις σέντρες από τα αριστερά.

Ωστόσο, δύο χρόνια μετά, εμπεριέχει τεράστιο ρίσκο η απόφαση να συνεχίζει να πορεύεται με αυτούς. Γιατί πολύ απλά ο ένας είναι 34 ετών και ο άλλος 33. Ο Πέρεθ είναι μέχρι στιγμής τρίτος σε λεπτά συμμετοχής (807’) πίσω από τον αναντικατάστατο Μπρινιόλι και τον – τραυματία πλέον – Μάγκνουσον, ενώ ο Χουάνκαρ είναι πέμπτος (678’). Και για να μην κατηγορηθώ για εμπάθεια, να δηλώσω μεγάλος θαυμαστής και των δύο. Κι αν τα τελευταία χρόνια είχαν περάσει πολύ καλοί αριστεροί μπακ από τον Παναθηναϊκό, αμυντικό μέσο με τα χαρακτηριστικά και το μυαλό του Ρούμπεν Πέρεθ εγώ έχω χρόνια να θυμηθώ.

Όπως προαναφέρθηκε, το φετινό καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε σημαντικά, γνωρίζοντας πως φέτος υπάρχει και το δεύτερο... καρπούζι στη μασχάλη, αυτό της Ευρώπης. Γι’ αυτό και πήρε ισάξιο αριστερό μπακ και ισάξιο αμυντικό μέσο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς πρέπει να τους βάλει πιο ενεργά στο παιχνίδι. Έτσι θα πάρουν ανάσες οι προαναφερθέντες, αλλά και οι νέοι θα φέρουν έναν άλλο αέρα στην ομάδα. Τόσο ο Μλαντένοβιτς, όσο και ο Αράο είναι παίκτες ενδεκάδας και πρέπει να το νιώσουν αυτό, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι αντίπαλοι. Προχθές, στη Λεωφόρο, ο Ματίας Αλμέιδα «σημάδεψε» τους Πέρεθ-Χουάνκαρ και δικαιώθηκε. Τσούμπερ και Ελίασον έκαναν ό,τι ήθελαν τους αντιπάλους τους με την ταχυδύναμή τους, πληγώνοντας τους γηπεδούχους. Γι’ αυτό ο Παναθηναϊκός οφείλει να ξεχάσει τα γινόταν το 2022, καθώς πλέον οδεύουμε στο 2024...

Υ.Γ. Μπρινιόλι και Σένκεφελντ αγωνίζονται σε θέσεις που η ηλικία δεν παίζει τόσο ανασταλτικό παράγοντα.