Παναθηναϊκός: H νύχτα των καταφρονεμένων

• Γερό θεμέλιο, ζητούμενο η κεφαλαιοποίηση
• Εκανε και λάθη ο Γιοβάνοβιτς...
• Η επίδραση στα αποδυτήρια και η Λεωφόρος που θα γεμίσει

Ποιος να το περίμενε! Ότι σ’ ένα ματς κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Βιτάλ και του Παλάσιος, κορυφαίος του Παναθηναϊκού και MVP του ντέρμπι θα ήταν ένας τερματοφύλακας που κάνει ντεμπούτο παίζοντας με δίδυμο στόπερ που αγωνίζονται για πρώτη φορά μαζί. Eνας κίπερ που έχει αγωνιστεί έως τα 30 του μόνο σε 14 ματς της Serie Α (τη 2017-2018), στα οποία είχε δεχθεί 37 γκολ με τη νεοφώτιστη Μπενεβέντο! Ότι θα ήταν καλύτεροι του Τριφυλλιού ο Σάρλια, ο Πούγγουρας και ο Σάντσες με τις όποιες ελλείψεις και τα όποια μικρά σφάλματά τους!

Και ότι από την άλλη πλευρά, σ’ ένα ματς – μονότερμα για 51 λεπτά αγώνα μαζί με τις καθυστερήσεις, καλύτεροι του Ολυμπιακού θα ήταν ο φανταστικός χθες Λαλά και οι δυο σούπερ αξιόπιστοι στόπερ του (Σισέ – Σωκράτης), οι οποίοι έσβηναν με σχετική ευκολία κάθε υποψία αντεπίθεσης του Τριφυλλιού, χάρη στη συγκέντρωση, την ταχύτητα και την ωριμότητα που επέδειξαν. Ηταν η βραδιά των καταφρονεμένων η χθεσινή στο «Γ. Καραϊσκάκης»! Και σε ατομικό επίπεδο και σε ομαδικό. Διότι εκ των δύο αντιπάλων ο καταφρονεμένος, ο προβληματικός και υποτιμημένος, αυτός τον οποίο οι περισσότεροι δεν υπολογίζουν και αδιαφορούν, ήταν σαφώς ο Παναθηναϊκός.

Γερό θεμέλιο, ζητούμενο η κεφαλαιοποίηση

Κι αν ξεφύγουμε από τις απολύτως «ποδοσφαιρικές» δηλώσεις του Ιβάν Γιοβάνοβιτς οι οποίες «αναβαθμίστηκαν» στα media μετά και από τα απίστευτα που είπε ο Πέδρο Μαρτίνς (του οποίου το «μυαλό» έχει χαλάσει από αρκετά εφέτος, αλλά ουδείς τολμά να τον ρωτήσει το «γιατί») και δούμε τη μεγάλη εικόνα, θα καταλήξουμε σ’ ένα καθαρό και αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα: Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού ήταν ικανοποιητική έως έναν βαθμό στο πρώτο ημίχρονο, απογοητευτική μεσοεπιθετικά στο β΄μέρος, στο οποίο όμως οι αμυντικοί του στάθηκαν στο ύψος τους και η τελική ισοπαλία ένα καταπληκτικό, απρόσμενο για τους περισσότερους από εμάς και «υπερβατικό» γι’ αυτόν τον Παναθηναϊκό αποτέλεσμα.

Ηταν μια ισοπαλία η οποία ως συνέχεια της πεντάρας επί του Βόλου, μπορεί να αποτελέσει γερό θεμέλιο για την αποτίναξη της μιζέριας και της μοιρολατρίας αν ο Παναθηναϊκός κερδίσει 7-9 βαθμούς στα τρία προσεχή ματς με Ιωνικό (Λεωφόρος), Αστέρα (Τρίπολη), Ιωνικό (Λεωφόρος), πριν από το εντός έδρας ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, με τον οποίο κλείνει ο επόμενος μίνι κύκλος του πρωταθλήματος πριν από την επόμενη διακοπή του Νοεμβρίου λόγω των αγώνων της Εθνικής Ελλάδας. Ο Παναθηναϊκός καλείται να κεφαλαιοποιήσει αυτό το 0-0 στο Φάληρο, να κάνει τα πάντα ώστε να διατηρήσει και να πολλαπλασιάσει τους φίλους του που πήγαν (και διασκέδασαν και το χάρηκαν με την ψυχή τους) στο Απόστολος Νικολαϊδης εναντίον του Απόλλωνα και του Βόλου, ενισχύοντας ταυτόχρονα τους εντός των τειχών δεσμούς, την αυτοπεποίθησή του και την πίστη στη σχέση παικτών – προπονητή, η οποία ήταν στο ναδίρ πέρυσι.

Εκανε και λάθη ο Γιοβάνοβιτς...

Πέρασε από πάμπολλα – αφανή και φανερά – εμπόδια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αυτή την εβδομάδα. Εχασε τον πιο βασικό στόπερ του και αναγκάστηκε να παίξει με Πούγγουρα - Σάρλια. Εχασε τον πιο «ταιριαστό» για το ντέρμπι φορ του και αναγκάστηκε να παίξει με τον Καρλίτος που φάνηκε μόνο σε μία φάση! Εχασε τον δεξιό μπακ που μετρούσε 4/4 90λεπτα και έβαλε τον Φακούντο Σάντσεθ που δεν είχε ούτε λεπτό συμμετοχής μέχρι χθες (υπήρχαν άνθρωποι που είχαν ξεχάσει ότι παραμένει παίκτης του Παναθηναϊκού!). Ναι, έκανε και λάθη. Πίστεψε και προτίμησε τον Παλάσιος που εμφανίστηκε μόνο σ’ ένα κερδισμένο από τον Μασούρα φάουλ – ανάσα για την πράσινη άμυνα στο β΄ μέρος. Αντικατέστησε γρήγορα τον Χατζηγιοβάνη που ήταν ο πιο απειλητικός παίκτης του Τριφυλλιού από το πρώτο μέρος. Δεν πρόσφερε στο β’ ημίχρονο έξτρα βοήθεια στους «σκασμένους» Ρουμπέν Πέρεθ – Αλεξανδρόπουλο με έναν εκ των Βιγιαφάνιες/Λούνκβιστ στον άξονα για κράτημα μπάλας/καλύτερες πάσες/τόνωση της μεσαίας γραμμής (ο Μαουρίσιο δεν μπορούσε να παίξει περισσότερο από 15 λεπτά). Όμως ο Σέρβος ακόμα βλέπει, ακούει, μαθαίνει. Ας μην ξεχνάμε ότι είχε ξεκινήσει με βασικούς τον Μαουρίσιο και τον… Αϊτόρ στα πρώτα δύο παιχνίδια!

Και ενώ ακόμα μαθαίνει και εκπαιδεύει, περνά και τα σωστά μηνύματα στην ομάδα του. Διότι αυτά που λέει δημοσίως, τα λέει και… ιδιωτικώς στους παίκτες! Και ξέρει ότι για να φτάσει αυτός ο Παναθηναϊκός στο επίπεδο του… παλιού, εκείνου που έμαθε εκείνος στα 90’s, εκτός από χρήματα και μεταγραφές (τις οποίες θα πρέπει από τώρα να «ψήνει» για τον Ιανουάριο μαζί με τους διοικούντες ώστε να μην τρέχει πάλι την τελευταία εβδομάδα…), χρειάζεται υπομονή. Ο οπαδός θα κάνει υπομονή αν (και όσο) θα βλέπει βελτιώσεις. Τις βλέπει αργά - αργά σε μερικά σκέλη του παιχνιδιού. Για παράδειγμα αυτό το… μηδέν γκολ - ελάχιστες καθαρές ευκαιρίες σε τρία εκτός έδρας ματς διαφορετικού «τύπου», είναι ένα άλυτο προς το παρόν πρόβλημα!. Η’ – άλλο παράδειγμα – η ένταση και η ενέργεια που κατέθεσαν χθες οι παίκτες για 45 λεπτά δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που έδειξαν στο β’ ημίχρονο…

Η επίδραση στα αποδυτήρια και η Λεωφόρος που θα γεμίσει

Αυτό το 0-0 στο Φάληρο, λοιπόν, μετά από μια εφιαλτική για τον Παναθηναϊκό εβδομάδα στην οποία μέχρι και την Παρασκευή ο προπονητής δεν ήξερε ποιοι θα ήταν διαθέσιμοι και ποιοι όχι, μοιάζει με έναν ατσάλινο γάντζο στην πορεία αναρρίχησης αυτής της ομάδας. Τίποτα παραπάνω δεν είναι. Θα τη βοηθήσει να πορευτεί με ηρεμία και θετική ενέργεια για 13 μέρες. Θα ωθήσει περισσότερους φιλάθλους στη Λεωφόρο το βράδυ του επόμενου Σαββάτου, για το ματς με τον Ιωνικό. Θα την τονώσει στα αποδυτήριά της διότι οι «πρώτοι» παίκτες έγιναν έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι στο Φάληρο (δημιουργεί καλές συνθήκες ισορροπίας αυτό σε μια ομάδα). Και περισσότερο απ΄όλα θα κάνει λίγο πιο χαρούμενο τον κόουτς που είδε την ομάδα του να μην δέχεται γκολ μέχρι το 15’, να διαχειρίζεται ψύχραιμα τα συναισθήματά της και να «κερδίζει» τον Μπρινιόλι και δυο παίκτες «18άδας»…