Τον άκουσαν, αλλά δεν την «άκουσαν»

• Ο «πόνος» των παικτών, το μπούμερανγκ και η γκρίνια στα αποδυτήρια
• Δεν είναι...φοβερό ότι έχει το 4ο μπάτζετ και ότι πληρώνει στην ώρα του

Ηταν παράλογο αυτό που έκανε σήμερα ο Γιάννης Αλαφούζος; Οχι βέβαια. Κάθε αφεντικό έχει υποχρέωση (δεν... δικαιούται, είναι υποχρέωσή του) να επιβραβεύει και να κατσαδιάζει. Οχι κάθε μέρα. Οχι... δέκα φορές κάθε σεζόν. Μετρημένες. Διότι σε διαφορετική περίπτωση, αν κατεβαίνει στα αποδυτήρια με μεγάλη συχνότητα, τα λόγια του, καλά η άσχημα, χάνουν το βάρος τους. Το timing, λοιπόν, ήταν σωστό από την πλευρά του μεγαλομετόχου, ο οποίος ήταν «εξαφανισμένος» από τα αποδυτήρια επί δύο χρόνια (όταν σχεδόν τον... παρακαλούσε ο Νίκος Νταμπίζας), επειδή δεν μπορούσε να δει κατάματα παίκτες στους οποίους το κλαμπ χρωστούσε χρήματα! Η απόσταση αυτή συνεχίστηκε ακόμα και όταν λύθηκαν τα οικονομικής φύσης προβλήματα και επήλθε η κανονικότητα, μέχρι που πέρυσι ο Αλαφούζος... πείστηκε να επανεμφανιστεί ενώπιον των παικτών.

Κρατούμενο Νο 1 λοιπόν: ορθό το timing της «επίσκεψης» δεδομένου ότι...

• α) Εκλεισε με το ντέρμπι εναντίον της ΑΕΚ ο κύκλος όλων των μεγάλων ματς του πρώτου γύρου και ο Παναθηναϊκός μετράει 0-1-2 στα ντέρμπι (ισοπαλία στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό) και 0-2-4 στα παιχνίδια εναντίον των πρώτων έξι της βαθμολογίας: ισοπαλίες με ΟΦΗ, Ολυμπιακό και ήττες από ΠΑΣ Γιάννινα, Αρη, ΑΕΚ (όλες με 1-0 εκτός έδρας) και από τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο (1-3).
• β) Το χρονικό σημείο είναι κρίσιμο δεδομένου ότι τις επόμενες 15 μέρες μέχρι τη διακοπή λόγω εορτών ο Παναθηναϊκός έχει τρία πολύ «βατά» ματς πρωταθλήματος (Ατρόμητο – ΠΑΣ Γιάννινα εντός, Απόλλωνα στη Ριζούπολη) και την πολύ σημαντική ρεβάνς Κυπέλλου με το Βόλο.
• γ) Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς «εξερράγη» για πρώτη φορά στα αποδυτήρια (μετά τη λήξη του ματς εναντίον της ΑΕΚ), μιλώντας με πολύ... δηκτικές λέξεις και επί προσωπικού σε κάθε ποδοσφαιριστή με στόχο να θίξει τον αγωνιστικό εγωισμό και το ποδοσφαιρικό τους φιλότιμο.
• δ) Εσχάτως αναδύεται μπόλικη «μουρμούρα» στα αποδυτήρια από διαφορετικούς παίκτες για διαφορετικούς λόγους. Το είχαμε πει μετά τους τραυματισμούς και την αλλαγή διάταξης (4-3-3 από 4-4-2): είναι η ώρα του man management! Δύσκολα πράγματα, αλλά... εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα.

Κρατούμενο Νο 2: Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι αυτή η πρωτοβουλία του Αλαφούζου;

Εμείς λέμε... ελάχιστα αποτελεσματική. Οχι μόνο επειδή δεν έχει το προφίλ του «σκληρού» αφεντικού. Δηλαδή εκείνου που... άμα λάχει θα «κόψει» με αποζημιώσεις και 3-4 συμβόλαια τον Ιανουάριο επειδή έτσι γουστάρει (δεν μιλάμε για άλλου είδους «μέσα» με απειλές και πολλά άλλα παραβατικά, αυτά επί Αλαφούζου δεν υπάρχουν στον Παναθηναϊκό). Αλλά και διότι έχει αποδειχθεί πως τέτοιου είδους ομιλίες επιδρούν μόνο πρόσκαιρα στο ρόστερ. Και ίσως αυτός να είναι και ο στόχος του μεγαλομετόχου.

Οταν όμως, λέει στις 9 Σεπτεμβρίου (πριν από την εκκίνηση της σεζόν) «Θέλω, ειδικά από τους πιο παλιούς, να είστε πιο υπεύθυνοι φέτος και να ξέρετε ότι πλέον δεν θα υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν και για τίποτα», αλλά μέχρι και τις 23 Σεπτεμβρίου ο Παναθηναϊκός έχει ηττηθεί και από τον ΠΑΣ Γιάννινα και από τον Αρη, ποιος είναι άραγε ο βαθμός επιρροής των λόγων του μεγαλομετόχου στους παίκτες; Ρητορικό το ερώτημα.

Ο «πόνος» των παικτών, το μπούμερανγκ και η γκρίνια στα αποδυτήρια

Αυτό που δεν είναι... ρητορικό, αλλά χειροπιαστό και απολύτως αληθές είναι ότι οι παίκτες «πονάνε» με τα πρόστιμα και με το κόψιμο των αδειών: ναι, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα «αποτελεσματικό» μέτρο. Το οποίο, όμως, θα μπορούσε να γυρίσει και μπούμερανγκ εναντίον του Τριφυλλιού διότι δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι μέσα στον αγωνιστικό χώρο δεν μπαίνει ούτε το boss, ούτε ο προπονητής, ούτε ο CEΟ και ο τεχνικός διευθυντής, ούτε τα μέλη του γραφείου Τύπου και οι οπαδοί. Μπαίνουν και παίζουν μόνο οι αθλητές και η διάθεσή τους είναι καθοριστική.

Και... μιας και μιλάμε για κέφι και διάθεση, μια φράση του Αλαφούζου καταδεικνύει ότι έχει πληροφορηθεί για τα vibes των αποδυτηρίων εδώ και περίπου 20 μέρες: «Φτάσαμε μετά απ' όλα αυτά να έχετε μέχρι και το θράσος να τσακώνεστε μεταξύ σας ή να σχολιάζει ο ένας τον άλλον». Υπάρχουν παίκτες με λήγοντα συμβόλαια (τον Ιούνιο), υπάρχουν παίκτες που θεωρούν ότι αδικούνται, υπάρχουν άλλοι που νομίζουν ότι αξίζουν περισσότερα χρήματα και δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχουν και αρχηγοί που θα το πάρουν πάνω τους! Δεν είναι... τσακωμένοι οι ποδοσφαιριστές, αλλά δεν υπάρχει και η τρομερή συσπείρωση όπως επί Δώνη!

Δεν είναι...φοβερό ότι έχει το 4ο μπάτζετ και ότι πληρώνει στην ώρα του

Και πώς να υπάρχει, όταν οι αρχηγοί δεν βγαίνουν μπροστά, όταν ο προπονητής δεν θέλει να έχει το ρόλο του «μπαμπά» και κυρίως όταν μιλάμε για μια ομάδα που λειτουργεί χωρίς τεχνικό διευθυντή επειδή... έτσι το σκέφτηκε ο μεγαλομέτοχος το καλοκαίρι, παρότι με τον τελευταίο (Πιερ Ντρεοσί) είχε καλή συνεργασία και καλή σχέση μετά την αποτυχημένη όπως αποδείχθηκε επιλογή του Τσάβι Ρόκα που ξαναβρήκε δουλειά στην... ΑΕΚ Λάρνακας. Μπορεί πλέον να μην χρειάζεται τεχνικό διευθυντή, να έχει άλλες επιρροές και διαφορετικούς συμβουλάτορες ο Αλαφούζος και αυτό είναι δικαίωμά του. Αλλωστε, ανά διετία κατά μέσο όρο τους αλλάζει.

Ομως ταυτόχρονα είναι και υποχρέωσή του να δει και τα δικά του σφάλματα. Να επενδύσει σε δομές που θα κάνουν πάλι τον Παναθηναϊκό ένα «ευρωπαϊκό» club και να μην θεωρεί τόσο... φοβερό και τρομερό γεγονός ότι πλέον το μπάτζετ είναι το 4ο στην Ελλάδα, ότι οι πληρωμές γίνονται στην ώρα τους και ότι οι παίκτες συνεργάζονται με έναν προπονητή με τον οποίο δεν υπάρχει η διάθεση να... πλακωθούν οι μισοί εξ΄αυτών μαζί του. Αυτά είναι αυτονόητα και στοιχειώδη για τον «κανονικό» Παναθηναϊκό.

Οπως στοιχειώδες και «κανονικό» γι' αυτό το ρόστερ είναι να εξασφαλίσει για το Τριφύλλι μια θέση στην Ευρώπη. Να βγουν τουλάχιστον 4οι τους ζήτησε, όχι να πάρουν το πρωτάθλημα και να φτάσουν στους «8» ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αυτά ήταν για τον Παναθηναϊκό περασμένων γενεών...