Παναθηναϊκός: Ενα υγιές ποδοσφαιρικό project μετά τα περσινά σαθρά θεμέλια

• Οι σαρωτικές αλλαγές του τελευταίου μήνα, μετά το 1-3 από τον ΠΑΟΚ
• Πήρε λιγότερους βαθμούς απ' όσους άξιζε
• Η αντίστροφη πορεία συγκριτικά με την εποχή Μπόλονι
• Πλησιάζει στην πηγή, αλλά νερό δεν θα πιει με αρνητικά αποτελέσματα στα μεγάλα ματς

Το πάει από ‘δω, το φέρνει από ‘κει, το γυρίζει, το αναδιαμορφώνει… Θα την βρει τελικά την άκρη ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό; Πάντως το αλλάζει και το «ψάχνει» περισσότερο από τους προκατόχους του, αυτό είναι αναμφισβήτητο! Η ήττα από τον Αρη στην 3η αγωνιστική (δεύτερη σερί τότε, μετά το 1-0 από τον ΠΑΣ Γιάννινα) του άλλαξε τη διάταξη από το αγαπημένο του 4-2-3-1 σε 4-4-2.

Η ήττα από τον ΠΑΟΚ με 3-1 στη Λεωφόρο τον έκανε να πάρει τελικά μια απόφαση που ήδη σκεφτόταν πολύ καιρό, αλλά δίσταζε να υλοποιήσει: 4-3-3 αντί 4-4-2, με έναν επιπλέον χαφ και έναν λιγότερο επιθετικό. Επαιξαν το ρόλο τους σ’ αυτή την αλλαγή και οι ταυτόχρονοι τραυματισμοί Καρλίτος – Ιωαννίδη και η θετική απόδοση του καθοριστικού ως «αλλαγή» στη Λαμία, Μαουρίσιο (κερδισμένο πέναλτι και γκολ στα τελευταία λεπτά), «κούμπωσε» η καινούρια διάταξη.

Οι σαρωτικές αλλαγές του τελευταίου μήνα, μετά το 1-3 από τον ΠΑΟΚ

Και πάρε Βιγιαφάνιες σταθερά στην ενδεκάδα αντί του δεύτερου φορ. Πάρε Αϊτόρ αντί Χατζηγιοβάνη, πάρε Παλάσιος αντί Βιτάλ, πάρε Μαουρίσιο αντί Αλεξανδρόπουλου. Στο 2-0 με τον Ατρόμητο έπεσε και το τελευταίο «κάστρο»: Φακούντο Σάντσες αντί Κώτσιρα. Μια αλλαγή που θα’ πρεπε να είχε δοκιμάσει εδώ και πολύ καιρό ο κόουτς Ιβάν. Όχι επειδή ο Κώτσιρας είχε παίξει ρόλο στα γκολ της Λαμίας και της ΑΕΚ, ουδείς άλλωστε δικαιούται να υποτιμά το φιλότιμο, την αφοσίωση, την αθλητικότητα του Αρκά αμυντικού. Αλλά για να δοκιμάσει και τον μοναδικό ξένο παίκτη της ομάδας που έχει την ιδανική για κάθε προπονητή νοοτροπία: όταν μένει στον πάγκο δεν τα παρατάει, αλλά δεν γκρινιάζει, δεν κάνει «μουτράκια», «ναζάκια», «επεισοδιάκια». Δεν δημιουργεί παντός είδους προβλήματα, διατηρεί το ηθικό του και με συνέπεια, ηρεμία, θετική ενέργεια και τον ισχυρό χαρακτήρα του περιμένει την ευκαιρία.

Την ευκαιρία δεν ξέρουμε αν την κέρδισε χθες ο Σάντσες, αλλά την έχουν κερδίσει σίγουρα πια ο Αϊτόρ και ο Παλάσιος, εν μέρει και ο Μαουρίσιο. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, χωρίς να μιλήσει κανένας Αλαφούζος και κανένας Γιοβάνοβιτς, το μήνυμα έχει περάσει: «σας εμπιστεύομαι, σας περιμένω, αλλά θα παίζει ο πιο κατάλληλος - όχι ο καλύτερος (αυτό είναι πολύ σχετικό…) αλλά ο πιο κατάλληλος». Το πέρασε αυτό ο Γιοβάνοβιτς. Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει και σκληρή γλώσσα και βαριές κουβέντες την προηγούμενη Κυριακή στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ. Λέξεις που παραπέμπουν σε δεκαετίες 80’s και 90’s με μοναδικό στόχο να ερεθίσει τον αγωνιστικό/επαγγελματικό εγωισμό κάθε παίκτη. Τα κρατούσε μέσα του πολύ καιρό, βρήκε την κατάλληλη στιγμή και ξέσπασε μετά από ένα επιπλέον χαμένο μεγάλο ματς, στο οποίο ο Παναθηναϊκός έφυγε με το κεφάλι σκυφτό, χωρίς να είναι χειρότερος από τον αντίπαλό του.

Πήρε λιγότερους βαθμούς απ' όσους άξιζε

Εδώ που τα λέμε, άλλωστε, «χειρότερος» από τον αντίπαλό του δεν ήταν ο Παναθηναϊκός του πρώτου γύρου σχεδόν σε καμία ήττα του! Ούτε από τον ΠΑΣ στα Γιάννενα, ούτε από τον Αρη, ούτε από τον Αστέρα, ούτε από την ΑΕΚ. Ηταν μόνο από τον ΠΑΟΚ, σε ματς το οποίο κρίθηκε από το ανόητο πέναλτι του Βιγιαφάνιες στο 87’. Οσο παράξενο κι αν ακούγεται αυτό σε ορισμένους, είναι αληθές βάσει της εικόνας των ομάδων σ’ αυτά τα παιχνίδια. Και από την άλλη πλευρά, δεν νίκησε ούτε σ’ ένα παιχνίδι στο οποίο δεν ήταν ανώτερος: 4-0 τον Απόλλωνα, 5-1 το Βόλο, 4-1 τον Ιωνικό, 1-3 τη Λαμία, 2-0 τον Παναιτωλικό, 2-0 τον Ατρόμητο. Δεν είναι, δα και πολλές. Οσο για τα δύο 0-0 του πρώτου κύκλου της σεζόν; Χειρότερος από τον Ολυμπιακό (που δεν δημιούργησε, όμως, ούτε μια σπουδαία ευκαιρία στο Φάληρο), καλύτερος από τον ΟΦΗ (χωρίς, όμως, να πιάσει απόδοση που θα δικαιολογούσε και 100% πράσινη νίκη).

Η αντίστροφη πορεία συγκριτικά με την εποχή Μπόλονι

Συμβαίνει εφέτος προς το παρόν το αντίστροφο από την περυσινή πορεία του Παναθηναϊκού με τον Μπόλονι στον πάγκο, όταν ειδικά στην εκκίνηση του β΄γύρου «καθάριζε» τους πάντες χωρίς να είναι ανώτερος. Με μια κόντρα επίθεση, με ένα - δυο γκολ από το «πουθενά», με τον Ιωαννίδη, τον Βέλεθ, τον Μαουρίσιο και τον Χατζηγιοβάνη να κάνουν τρομερές εμφανίσεις, με τον Διούδη να πιάνει τις κάλτσες του σε ορισμένα ματς. Ολο αυτό κάποια στιγμή «έσκασε». Γιατί βασιζόταν σε σαθρά ποδοσφαιρικά και αποδυτηριακά θεμέλια. Αυτό που χτίζεται εφέτος είναι πεντακάθαρα πολύ πιο υγιές. Και στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Θα επισφραγιστεί άραγε και με θετικό φινάλε;

O φίλος του Παναθηναϊκού δικαιούται να αισιοδοξεί για καλύτερα στον β΄ γύρο. Ειδικά αν προκύψει «κανονικός» Σένκεφελντ ή ακόμα καλύτερος στόπερ από το μεταγραφικό παζάρι κι αν το Τριφύλλι μπορέσει να βρει και να αποκτήσει ένα ικανό «αναπληρωματικό» του Ρουμπέν Πέρεθ εξάρι και ένα «οκτάρι» που θα καταθέτει μεγαλύτερη ένταση και ενέργεια από τον Μαουρίσιο. Ας μην περιμένουμε «παπάδες» στη μεταγραφική περίοδο, ο Γιοβάνοβιτς δεν είναι από τους προπονητές που αρέσκονται στις πολλές αλλαγές με νέα πρόσωπα. Κι εδώ που τα λέμε, αν δεν είναι βέβαιοι στον Παναθηναϊκό για την καταλληλότητα των νέων παικτών στους ρόλους που θα τους δώσει ο κόουτς, καλύτερα να μην κάνει κινήσεις οι οποίες ενδέχεται να δημιουργήσουν προβλήματα παρά να προσφέρουν λύσεις.

Πλησιάζει στην πηγή, αλλά νερό δεν θα πιει με αρνητικά αποτελέσματα στα μεγάλα ματς

Αυτή η αισιοδοξία, ωστόσο, δεν μπορεί να φτάσει… πολύ μακριά, τουλάχιστον με τα δεδομένα που έχουμε έως τώρα στα χέρια μας. Ναι, ο Παναθηναϊκός που δημιούργησε μισή φάση στο «Γ. Καραϊσκάκης» έφτασε να παίζει μονότερμα για 60 λεπτά την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ μετά το καταστροφικό πρώτο δεκάλεπτο και μέχρι να γίνουν οι αλλαγές στο 70’ που τον… «τελείωσαν» με την οικτρή απόδοσή τους. Ναι, ο Παναθηναϊκός που δεχόταν τρία γκολ και άλλες τρεις ευκαιρίες από τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο έφτασε στο σημείο να «δίνει» μάξιμουμ μία φάση ανά αγώνα σε ομάδες επιπέδου Λαμίας, Παναιτωλικού, Βόλου και Ατρομήτου. Όμως ακόμα ο δρόμος είναι πάρα πολύ μακρύς. Διότι δεν είναι δυνατόν να κρατά απαραβίαστη την εστία του μόνο και μόνο επειδή έχει πλέον μεγάλο ποσοστό κατοχής μπάλας σε κάθε ματς. Διότι ακόμα έχει πολλά να βρει και να προσθέσει στο καινούριο μοντέλο του 4-3-3.

Και κυρίως διότι όλα θα κριθούν στα play offs! Αν ασφαλώς δεν καταστεί η μοναδική ομάδα που θα τα… χάσει εξ όσων διεκδικούν την εξάδα: ΠΑΣ Γιάννινα, ΠΑΟΚ, Αρης, Παναθηναϊκός, ΟΦΗ. Πέντε για τέσσερις θέσεις μαζί με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Ενας παίρνει τον «μουτζούρη». Και έως τώρα ο Παναθηναϊκός δεν έχει νικήσει ούτε έναν εξ’ αυτών: με δύο ισοπαλίες – τέσσερις ήττες εναντίον της «πρώτης ταχύτητας» ακόμα και αυτό το ταπεινό και καταφρονεμένο Conference League είναι όνειρο απατηλό…

Υ.Γ: Ρίχτε μια φευγαλέα ματιά στις χθεσινές δηλώσεις του Ιβάν. Εχουν τη σημασία τους.