Από 15 ετών στα βάσανα

Ξεκάθαρα είναι ένα είδος διαπαιδαγώγησης και γαλούχησης να συμμετέχεις στον παιδικό αθλητισμό. Το πόσο απέχει από τον παιδικό πρωταθλητισμό και οι συνέπειες του τελευταίου στην ψυχολογία των 15χρονων παιδιών είναι μια άλλη συζήτηση. Και βέβαια το τι θα πει διοργάνωση παιδικών πρωταθλημάτων στην Ελλάδα σε σχέση με το εξωτερικό, αυτό κι αν είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση!

Αναφερόμενος παλιότερα σε παιδικές ακαδημίες και σε εφηβικές διοργανώσεις είχα ξαναγράψει για την αξία του ρημαδοπαιχνιδιού του ίδιου, για την απόλαυση που πρέπει να αντλούν οι πιτσιρικάδες και οι πιτσιρίκες από τη συμμετοχή ειδικά σε ομαδικά αθλήματα, εκεί που χτίζεται η κοινωνικότητα, η συνεργασία, ο ψυχισμός και η συμπεριφορά. Όταν ο γονιός πρέπει να είναι μακριά ή τουλάχιστον σε μια ικανή απόσταση, όταν πρέπει να κάνει τις σωστές ερωτήσεις, το «πέρασες καλά», αντί για το «πως έπαιξες» ή το «νικήσατε».

Με αφορμή τον «τελικό» Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ κι όλου του σχετικού θορύβου μετά τη διαιτητική κρίση και το τελικό αποτέλεσμα προσγειωνόμαστε άλλη μια φορά στην ελληνική πραγματικότητα. Μη βιαστείτε να συμπληρώσετε πως αυτά συμβαίνουν και σε άλλες χώρες, ίσως κρίνονται λανθασμένα αγώνες παιδιών κι αλλού, το γαϊτανάκι όμως που ακολουθεί, ξέρουμε πως συμβαίνει μόνο εδώ. Γιατί εδώ πρέπει συχνά πυκνά να βγάζουμε τους τίτλους μας να τους μετράμε σε κάτι μυθικά σκορ, 1171 εμείς 1079 εσείς από καταβολής… εφεύρεσης του σφαιρικού αντικειμένου.

Πρώτα απ’ όλα τιμή και δόξα στον διαιτητή! Θέλει απαράμιλλες ικανότητες κρίσης για να βάλεις σοβαρά στη σκέψη κάποιων να προτείνουν το VAR σε παιδικούς αγώνες ή ακόμα καλύτερα την κλήση έμπειρων διαιτητών σε τελικό 15χρονων. Είμαι σίγουρος πως οι λάτρεις του διαιτητικού ρεπορτάζ έχουν ήδη «κρατήσει» το όνομα, που με μαθηματική ακρίβεια θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Και τι σημασία έχει ποιος έβγαλε κάποτε φωτογραφία με ποδοσφαιριστή συγκεκριμένου συλλόγου ή αν φωτογραφήθηκε στα μπάρμπεκιου με φανέλα του συλλόγου αυτού; Όλοι μας από κάπου ξεκινήσαμε, το θέμα είναι τι γίναμε στην πορεία και πόσο περήφανοι είμαστε για την εξέλιξή μας.

Μετά έχουμε τους προπονητές. Αυτούς που προπονούν, που διδάσκουν το παιχνίδι στα 15χρονα. Να συμφωνήσουμε σε κάτι; Είτε είναι καθοριστικά κρίσιμο το ποιος θα πάρει τον τίτλο στα 15 του, είτε είναι ψιλοαδιάφορο για την αγωνιστική εξέλιξη των παιδιών. Όποιος κι αν φόρεσε το μετάλλιο του πρωταθλητή γνωρίζουμε καλά πως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής δε θα γίνει απαραίτητα, μας το έχει δείξει η ιστορία. Σημαντικό highlight για τις εφηβικές αναμνήσεις, καθοριστικό γεγονός όχι. Είτε λοιπόν οι προπονητές θα υπερτονίσουν την αξία της νίκης και την αδικία της ήττας με τις γνωστές κορώνες, για να γράφουν οι δημοσιογραφούντες οπαδοί και να εκστασιάζεται ο λαός, είτε θα πιάσουν δουλειά για να μην ξεφύγουν οι 15χρονοι στις Θύρες Χ & Ψ και στις πλατείες για «τσιμπιές».

Αν δεν το έχετε παρατηρήσει στο αστυνομικό ρεπορτάζ ουδόλως έχουν μειωθεί τα περιστατικά με πεσίματα ανηλίκων σε ανήλικους, τα επεισόδια οπαδικής βίας, τα κυνηγητά και οι «κατηφόρες». Μια καλή θεραπεία θα ήταν αυτοί οι ανήλικοι να είχαν μπει στα γήπεδα, να κοντραριστούν στο χορτάρι ή στο παρκέ. Μια δυσοίωνη πρόβλεψη είναι πως με τα δομικά προβλήματα του παιδικού αθλητισμού, πιθανότερο είναι να βγουν να κυνηγηθούν στους δρόμους οι νεαροί αθλητές.

Ίσως εμείς οι μεγαλύτεροι θα είχαμε πολλά να μάθουμε αν παρακολουθούσαμε αμίλητοι τους 22 παίκτες του παιδικού τελικού να μιλάνε μεταξύ τους μετά το ματς. Αν ακούγαμε πως θα σχολίαζαν εκείνοι την εξέλιξη του παιχνιδιού και το τελικό αποτέλεσμα. Αν ακούγαμε, χωρίς να τους φορτίζουμε, για το τι θα είχαν να πουν για τη χαρά της νίκης, την απογοήτευση της ήττας, το αίσθημα της αδικίας και το πως θα συνέρχονταν από αυτή.

Είναι παιδιά εξάλλου με έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις αλλά χωρίς τα συμπλέγματα και τις έχθρες που εμείς επιμελώς τους κληροδοτούμε. Δυστυχώς η δική μας συνεισφορά είναι συχνότερα αρνητική. Σαν αυτά τα βιντεάκια στο YouTube που περήφανοι απαθανατίζουμε πιτσιρίκια να βρίζουν και να χειρονομούν στους απέναντι. Και μετά τους λέμε, «μπες παίξε». Αλλά το παιχνίδι είναι ήδη πόλεμος.