Ο Αλμέιδα, η αναβάθμιση στο ρόστερ και η έδρα!
Εννοείται πως όλοι στην ΑΕΚ μετράνε ανάποδα για την αναμέτρηση της Κυριακής με τον Ατρόμητο και ανυπομονούν να βρεθούν, τόσο στο νέο γήπεδο της ομάδας το οποίο δεν έχουν προλάβει να χαρούν, όσο και στο γκρουπ που έχει δημιουργήσει ο Ματίας Αλμέιδα. Μπορεί να είχαμε ως δεδομένο ότι θα επικρατεί πανικός σε κάθε εντός έδρας παιχνίδι της Ένωσης από τη στιγμή που θα ανοίξει τις πόρτες του το πιο όμορφο (και σύγχρονο) γήπεδο στη χώρα, ωστόσο δεν πλέον δεδομένα η επιθυμία να βρεθεί ο ΑΕΚτζής στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, δεν έχει να κάνει μόνο και αποκλειστικά με το να βιώσει την εμπειρία του νέου «σπιτιού» του Δικέφαλου.
Πλέον αντίστοιχα βασική αιτία επιθυμίας παρουσίας σε αγώνα της ΑΕΚ, είτε αυτή αγωνίζεται εντός είτε εκτός έδρας, είναι και οι ποδοσφαιρικές παραστάσεις που δίνει η ομάδα του νέου προπονητή της ομάδας. Κάτι απόλυτα δικαιολογημένο να συμβαίνει όταν έχει προηγηθεί μια τριετία απόλυτης αγωνιστικής κατρακύλας. Η Ένωση χρόνο με το χρόνο έκανε πρόοδο στην απογοήτευση και την αποτυχία με αποτέλεσμα να φτάσει πέρυσι να γράψει την πιο κακή αγωνιστική σελίδα στη νεότερη Ιστορία της. Ήταν πασιφανές ότι δεν μπορούσε να συνεχιστεί αυτό και ειδικά τη σεζόν της μεγάλης επιστροφής στην έδρα της έπειτα από 19.5 χρόνια!
Η εικόνα της Ένωσης, από το ματς που ηττήθηκε στην Ριζούπολη με αντίπαλο τον Βόλο έως και την αναμέτρηση στο «Βικελίδης» με τον Άρη, γίνεται όλο και καλύτερη, φέρνει εξέλιξη στο αγωνιστικό σχέδιο του Αλμέιδα και πρόοδο τέτοια που έχει φτάσει να αναγνωρίζεται από ...εχθρούς και φίλους ως η ομάδα που παίζει καλύτερα από κάθε άλλη τούτη την περίοδο! Δικαιολογημένα υπογραμμίζεται αυτό απ' όλους και ας βρίσκεται στην πρώτη θέση ο Παναθηναϊκός έχοντας το απόλυτο νικών, κάτι που συμβαίνει επειδή δεν παίζει όμορφο ποδόσφαιρο, αλλά αποτελεσματικό (γεγονός που δεν είναι κακό προφανώς για να μη παρεξηγηθώ, ο πρωταθλητισμός θέλει αποτελεσματικό ποδόσφαιρο και εύχεσαι να συνδυαστεί κάποτε και με το όμορφο).
Πώς έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο και μάλιστα αρκετά γρήγορα; Πάντα υπάρχει εξήγηση στο ποδόσφαιρο, τίποτα δεν προκύπτει από τον παράγοντα τύχη, ο οποίος μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα ενός με δυο αγώνων, έως εκεί, το θέμα είναι να 'χεις δουλέψει σωστά για να φτάσεις εκεί που στοχεύεις στις επιλογές σου σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Προσωπικά εκτιμώ ότι τρεις είναι έως τώρα οι άξονες επιτυχίας για όσα συμβαίνουν στην ΑΕΚ τούτη την περίοδο, τόσο εντός αγωνιστικών χώρων που είναι και το πιο σημαντικό, όσο και έξω από αυτούς αφού υπάρχει μπόλικη θετική ενέργεια και σούπερ ευχάριστη και αγαπησιάρικη αύρα γύρω από την ομάδα...
Ο Αλμέιδα και η ποιοτική -ουσιαστική- αναβάθμιση!
Ας ξεκινήσω από το τελευταίο, αυτό με τη θετική ενέργεια και την αγαπησιάρικη αύρα, όπου αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς γιατί της συμβαίνει αυτό της ΑΕΚ: έχει πλέον το σπίτι της! Η μοναδική ομάδα (απ' όσο έψαξα στον πλανήτη) της οποίας το γήπεδο δημιουργήθηκε ξανά στον ίδιο χώρο που βρισκόταν το προηγούμενο έπειτα από 19.5 χρόνια... Το περιμέναμε όλοι με τέτοια λαχτάρα, αγάπη, προσμονή, πολεμήθηκε τόσο πολύ και χρειάστηκε εννέα χρόνια από την επιστροφή Μελισσανίδη και τις εξαγγελίες του για να ολοκληρωθεί, με αποτέλεσμα να γίνει η όλη φάση απογειωτική για όλο το club και ειδικότερα για το αγωνιστικό...
Δεν παίζουν μπάλα τα τσιμέντα, σύμφωνοι, αλλά σίγουρα παίζουν καθοριστικό ρόλο οι έδρες ειδικά σε ματς με μικρομεσαίες ομάδες οι οποίες στο αχανές ΟΑΚΑ και με 10.000 κόσμου μπορούσαν και έκαναν κηδείες. Στην Νέα Φιλαδέλφεια δεν είναι αδύνατο να συμβεί, για όνομα του Θεού, αλλά δεν θα είναι δεδομένα το ίδιο εύκολο. Ειδικά από τη στιγμή που η ΑΕΚ έχει βάλει και τις βάσεις για τη δημιουργία ποδοσφαιρικής ομάδας με αρχή, μέση και τέλος. Πράγματα τα οποία δεν είχε καταφέρει, τα βασικά δηλαδή, την προηγούμενη τριετία με γνωστά τα αποτελέσματα. Λες και η ομάδα είχε αφεθεί στη... μοίρα της έως ότου ολοκληρωθεί το νέο γήπεδό της, ωστόσο έχοντας 20 εκατ. ευρώ μπάτζετ, δεν ίσχυε κάτι τέτοιο (τουλάχιστον από τη διοίκησή της).
Ο δεύτερος και πλέον σημαντικός άξονας της έως τώρα επιτυχίας της ΑΕΚ είναι προφανέστατα ο Ματίας Αλμέιδα. Ο Αργεντίνος προπονητής είναι πασιφανές πως αποτελεί για το ποδοσφαιρικό τμήμα το Α και το Ω. Είναι η αρχή και το τέλος αυτού και το γνωρίζουν οι ποδοσφαιριστές του. Ισχυρή προσωπικότητα που έχτισε πρώτα το «μέσα» της ομάδας (τα αποδυτήρια κοινώς) και έπειτα σιγά, σιγά με υπομονή και πολλή δουλειά, δημιούργησε και το υπέροχο «έξω» της (όσα βλέπουμε στο χορτάρι). Οι «κιτρινόμαυροι» αποτελούν έως τώρα την πλέον καλογυμνασμένη ομάδα, είχαν τη δυνατότητα να το δουλέψουν δίχως Ευρώπη αλλά το πέτυχαν κιόλας που 'χει σημασία, τη στιγμή που έχουν βρει πλέον και συνοχή με συνέπεια στο πλάνο και χάνεται η μπάλα.
Τεράστιο, ίσως και το μεγαλύτερο (μένει να φανεί στην πορεία) κεφάλαιο ο Ματίας Αλμέιδα τον οποίο αρχίζει να ερωτεύεται ο ΑΕΚτζής και σαν κουλτούρα ποδοσφαίρου και οπαδικής νοοτροπίας (Αργεντίνος γαρ), αλλά χρειαζόταν και ουσιαστική, ποιοτική αναβάθμιση του ρόστερ για να πετύχει και αυτός είναι ο τρίτος σημαντικός άξονας που δικαιολογεί την έως τώρα εικόνα. Εδώ η διοίκηση, ο Μελισσανίδης και τα πρόσωπα που επέλεξε (και διατήρησε) στο team που δούλεψε για να φέρουν ποδοσφαιριστές (έχοντας και ως μειονέκτημα την απουσία ευρωπαϊκής προοπτικής) τα πήγαν εξαιρετικά. Ξαναχτίστηκε και αναβαθμίστηκε απόλυτα η μεσαία γραμμή χάρη στους Γκατσίνοβιτς, Πινέδα και Γιόνσον όπου μαζί τους έχουν συμπαρασύρει τον Σιμάνσκι που 'χει απογειωθεί έως τώρα. Το ίδιο συμβαίνει με την άμυνα και το κέντρο αυτής χάρη σε Βίντα – Μουκουντί, ενώ δεν υπάρχει παίκτης που να ήρθε το καλοκαίρι (Σιντιμπέ, Ελίασον, Φαν Βέερτ, επιστροφή σούπερ Αθανασιάδη) και να μη σου κάνει...
Όπως θα διαβάσατε ξανά και ξανά στη τελευταία παράγραφο (και όχι μόνο) υπάρχει αρκετά το «έως τώρα» και αυτό διότι με τέσσερις καλές (σούπερ για την ακρίβεια) ποδοσφαιρικές παραστάσεις δεν πέτυχε καμία ομάδα ποτέ τίποτα! Απαιτείται συνέχεια, συνέπεια και αποτέλσμα... Όμως είναι εξέλιξη και πρόοδο όταν την προηγούμενη τριετία δεν υπήρχε πάνω από πέντε με έξι βαριά καλά ματς σε όλες τις σεζόν και όχι εκπληκτικές παραστάσεις όπως αυτή με τον Άρη για παράδειγμα...
Υγ: Ωραία στο μπάσκετ. Υπέροχα στην Ιταλία για την ακρίβεια. Μια τρίτη πολύ γεμάτη, ουσιαστική και τελικά αποτελσματική εμφάνιση για την ΑΕΚ που μου αρέσει πολύ, πάρα πολύ. Επικράτηση που μπορεί να της δίνει και πρόκριση αν πάρει τα αναμενόμενα εύκολα υπόλοιπα ματς στον όμιλό της. Αλλά το πιο σημαντικό για την Ένωση που 'χει σβήσει και τα ban είναι ότι όλο αυτό της συμβαίνει έχοντας καλή ομάδα και έναν καλό προπονητή. Το Σάββατο στα Λιόσια είναι μια πρώτη καλή ευκαιρία να ζεστάνουμε λίγο και τη συγκεκριμένη ομάδα, όσο δύσκολο κι αν είναι σε αυτήν την έδρα που λανθασμένα (και το έγραφα τότε) επιλέχθηκε με δικαιολογία ότι δεν υπήρχε κάτι άλλο... Υπέροχος και ο κόσμος της ΑΕΚ στο ματς έκανε τη διαφορά μέσα στην Ιταλία και ακούγονταν μόνοι αυτοί.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.