Παναθηναϊκός: Η σφραγίδα του αναμφισβήτητου ΜVP για το «θαύμα» του πρώτου γύρου

• Η φαρδιά - πλατιά σφραγίδα του Γιοβάνοβιτς
• Το ξενέρωμα των κυνηγών

Τις δυσκολίες της αναμέτρησης στο Αγρίνιο για τον Παναθηναϊκό τις είχαμε τονίσει στο χθεσινό σημείωμα: πρώτο ματς χωρίς τους δυο τρομερούς για τα ελληνικά δεδομένα εξτρέμ του, πρώτο ματς μετά την παρθενική βαθμολογική απώλεια, φτωχότατος πάγκος (με Σαβιέρ και Καμπετσή), σε έδρα όπου πέρυσι είχε ηττηθεί, εναντίον ομάδας ελαφρώς πιεσμένης και προερχόμενης από πέντε ματς χωρίς νίκη. Κι όμως, ο Παναθηναϊκός τα κατάφερε μια χαρά, παίρνοντας μια νίκη της οποίας το τελικό εύρος τον αδικεί!

Θα μπορούσε να νικήσει πολύ πιο εύκολα αν ο σούπερ ανερχόμενος και καλός διαιτητής Χρήστος Βεργέτης (ήρεμος, γρήγορος, με αυτοπεποίθηση, ευγενικός, χωρίς στοιχεία «νουμερίτιδας») ή ο VAR είχαν καταλογίσει το οφθαλμοφανές πέναλτι για το απλωμένο χέρι του Κώστα Αποστολάκη στο 21’. Θα μπορούσε να φύγει με τρία γκολ από το Αγρίνιο αν ο Σπόραρ ήταν στοιχειωδώς εύστοχος και δεν σκορπούσε τις ευκαιρίες τη μία μετά την άλλη στο εκρηκτικό για τους Πράσινους δεκάλεπτο 60’-70’. Όμως - αλίμονο - δεν έχει κανένας απολύτως λόγο να κατσουφιάζει ο Παναθηναϊκός! Mια ομάδα η οποία πέρυσι είχε νικήσει μόνο Ιωνικό - Ατρόμητο - Λαμία εκτός έδρας στη regular season, μετράει εφέτος 5/5, έχοντας δεχθεί δύο γκολ, το ένα εκ των οποίων με πέναλτι στο Βόλο!

Η «στραβή», άλλωστε, θα μπορούσε εύκολα να γίνει αν ο Μπρινιόλι δεν είχε υψώσει για πολλοστή φορά εφέτος «Stop» (στον ζογκλέρ Μόρσεϊ που έκανε… χαζούς τρεις Πράσινους στο 29’), ή αν ο Νίκος Καρέλης είχε σταθεί τυχερός στο 89’ από την πολύ δύσκολη γωνία που πήρε την κεφαλιά από το κόρνερ του Νταγκό: χρειάζεται και η τύχη μερικές φορές. Και ο Παναθηναϊκός την είχε μαζί του χθες, αν προσέξει κάποιος και το «μπιλιάρδο» στο γκολ του Φώτη Ιωαννίδη που ήρθε πάλι από τον πάγκο όπως και στο ντέρμπι εναντίον του Ολυμπιακού για να φωνάξει «παρών»!

Η φαρδιά - πλατιά σφραγίδα του Γιοβάνοβιτς

Το ματς, όμως, ο Παναθηναϊκός δεν το πήρε χθες επειδή ήταν τυχερός: ήταν σαφώς ανώτερος απέναντι σε μια ομάδα που κλείστηκε εξ’ αρχής. Το πήρε χάρη στον προπονητή του! Στον Γιοβάνοβιτς πιστώνεται η πνευματική ηρεμία μετά την ισοπαλία στο ντέρμπι και όλο το θόρυβο για το πέναλτι του Αβιλα στο 97’. Στον Γιοβάνοβιτς πιστώνεται η μεγάλη βελτίωση στον τομέα της δημιουργίας (όχι και της εκτέλεσης, δεν είναι και… Θεός) από τους Βέρμπιτς - Μπερνάρ. Ο Γιοβάνοβιτς ήταν εκείνος που είχε «στήσει» με τέτοιο τρόπο τον Παναθηναϊκό ώστε ειδικά σ’ αυτό το ματς να παίζει σε 3-5-2 με τον Χουάνκαρ σε θέση χαφ - εξτρέμ να «κεντάει» και να μοιράζει (χαμένα και ένα νικητήριο) γκολ: ήταν το δουλεμένο στην προπόνηση positioning του Βέρμπιτς, του Κουρμπέλη και του Μάγκνουσον αυτό που προσέφερε στον Ισπανό το χώρο να γίνει play maker από αριστερά, στο καλύτερο εφετινό παιχνίδι του.

Στον Γιοβάνοβιτς πιστώνεται η «εσωτερική» αλλαγή με τον Μπερνάρ περισσότερο «δεκάρι» από το 46, αλλά και το 4-4-2 από το 76’: συμπτωματικά, δυο λεπτά αργότερα ο «2», δηλαδή ο Ιωαννίδης που μπήκε αντί του Κουρμπέλη, πέτυχε το γκολ - τρίποντο με…ριμπάουντ - lay up. Ηταν μια νίκη με φαρδιά - πλατιά τη σφραγίδα «Ι.Γ.» για τον Παναθηναϊκό. Η πολυτιμότερη στον πρώτο γύρο, μετά το τρίποντο στην Τούμπα και το 2-1 επί της ΑΕΚ στη Λεωφόρο ως προς τη σημασία και τη βαρύητά της. Μια νίκη «χαρακτήρα», από μια ομάδα που πιστοποίησε άμεσα ξανά τον χαρακτήρα του επίμονου μαχητή: αυτός ο χααρκτήρας της έχει δώσει αμέτρητους πόντους εφέτος. Τους πόντους με ανατροπές, τους πόντους απέναντι σε «πούλμαν», τους πόντους στο τέλος των αγώνων.

Το ξενέρωμα των κυνηγών

Ηταν μια νίκη που «ξενέρωσε» τους αντιπάλους κυνηγούς. Εχει βρεθεί πολλάκις στη θέση του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ ο Παναθηναϊκός, με πρωτοπόρο πάντα τον πρωταθλητή. Εχει νιώσει αυτό το «ξενέρωμα». Την προσμονή της «γκέλας», την αντοχή του πρωτοπόρου. Κι όσο δεν «γκελάρει», τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να διευρυνθεί η διαφορά. Να, μάνι - μάνι, αν τα καταφέρει και εναντίον του (ανώτερου του Παναιτωλικού) Ατρομήτου την Κυριακή, η διαφορά με κάποιον θα μεγαλώσει. Η’ και με τους δύο σε περίπτωση ισοπαλίας στο «Γ. Καραϊσκάκης». Θα είναι οι τελευταίες εξετάσεις «πρώτου τριμήνου» για τον Παναθηναϊκό. Το δεύτερο στη λήξη της regular season, έλεγχος προόδου και… απολυτήριο τον Μάιο, μετά τα play offs.

Είναι ήδη υπερβατική η πορεία του, αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι στο Τριφύλλι. Μ’ αυτό το ρόστερ και μ’ αυτές τις απώλειες (έχουν απουσιάσει κατά διαστήματα όλοι οι βασικοί πλην Μπρινιόλι και Ρουμπέν!) τα αποτελέσματα και ο συνολικός απολογισμός του Τριφυλλιού στον πρώτο γύρο, ακόμα κι αν ηττηθεί που λέει ο λόγος από τον Ατρόμητο, συνιστούν μια τεράστια υπέρβαση! Ενα μικρό θαύμα! Και επειδή η κατάκτηση του τίτλου είναι ακόμα πιο μεγάλη έκπληξη - υπέρβαση, χρειάζεται καινούριο σχέδιο από τον Ιανουάριο - μέχρι και τη λήξη της σεζόν. Αξιολόγηση του ρόστερ, ενίσχυση στη μεσαία γραμμή και στις πτέρυγες (προσωπική άποψη και με έναν επιπλέον φορ παρά το πρώτο, και καθοριστικό γκολ του Φώτη Ιωαννίδη σε 12 ματς) και ευστοχία στις μεταγραφές.

Διότι ο στόχος πλέον δεν είναι «μια από τις πρώτες δύο θέσεις» όπως με περίσσιο θάρρος είχε πει ο Γιοβάνοβιτς πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος. Ο στόχος είναι μόνο η πρώτη θέση. Διότι πρόκειται για τεράστια ευκαιρία, την οποία αυτοί οι παίκτες και αυτό το προπονητικό τιμ - ναι, και αυτοί οι οπαδοί - δημιούργησαν εφέτος με την προσπάθειά τους όλοι μαζί.