Η κρίσιμη καμπή του Παναθηναϊκού και η ευκαιρία του ΠΑΟΚ

• Οταν η φιλοσοφία πάει περίπατο...
• Δεν γίνεται στο μέσον της σεζόν αυτό που προσπαθεί ο Τερίμ
• Ικανός ο ΠΑΟΚ να χτίσει διαφορά

Δεν το περίμενα πολύ διαφορετικό το ντέρμπι της Τούμπας. Γηπεδούχος, η ομάδα που βρίσκεται σε φουλ φόρμα και παίζει μαζί από το καλοκαίρι, χωρίς αλλαγές προπονητή και παικτών και δεν έχει απουσίες. Απέναντί της ο φιλοξενούμενος με προπονητή 30 ημερών, με παίκτες νέους, με τρόπο παιχνιδιού νέο και με πάρα πολλές απουσίες. Φτάνει και χωρίς να ξέρεις τα ονόματα για να καταλάβεις το φαβορί και το αουτσάιντερ της αναμέτρησης. Το φαβορί, ο ΠΑΟΚ στην προκειμένη περίπτωση, νίκησε. Το αουτσάιντερ που στην ιστορία μας ήταν ο Παναθηναϊκός, έχασε. Λογικό ποδοσφαιρικά.

Θα μπορούσε να έχει διαφορετική κατάληξη η ιστορία και το ματς; Θα μπορούσε, αλλά με τα «αν» δεν γίνεται ως γνωστόν ποδόσφαιρο και επίσης αλήθεια είναι ότι το ντέρμπι το πήρε η καλύτερη ομάδα και γενικώς μέσα στη σεζόν και ειδικώς στο συγκεκριμένο ματς. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι λοιπόν άλλα. Θα μπορούσε ο Τερίμ να κάνει κάτι άλλο για να μην φύγει ηττημένος από την Τούμπα; Προφανώς και θα μπορούσε. Οι πολλές αλλαγές στο ημίχρονο δεν ευνόησαν τον Παναθηναϊκό και επιπλέον το ματς δεν φώναζε ότι η ομάδα του Τερίμ είχε ανάγκη τέτοιο σοκ. Το κοουτσάρισμα από τον Τούρκο δεν ήταν καλό, δεν υπάρχει αμφιβολία. Κυρίως όμως το πρόβλημα είναι οι τραυματίες.

Οταν η φιλοσοφία πάει περίπατο...

Πολύ μεγάλος αριθμός από θλάσεις από την ημέρα που ανέλαβε. Μίστερ, δεν μπορεί αυτό να μην έχει να κάνει με εσάς, είναι πλέον ξεκάθαρο. Είναι η προπόνηση, είναι η ένταση, είναι το ρίσκο να παίζουν παίκτες που στις μετρήσεις δείχνουν ότι είναι στο κόκκινο, είναι κάτι άλλο, είναι όλα τα παραπάνω; Πάντως είναι ευθύνη του προπονητή και των συνεργατών του, αυτό που συμβαίνει. Είναι ωραία η φιλοσοφία να λες «όσο παίζουμε με 11 δεν θα μου μιλάτε για απουσίες και δικαιολογίες», αλλά όταν έρχεται η ώρα του αγώνα και δεν παίζει ο Ιωαννίδης, αλλά ο Γερεμέγεφ, η φιλοσοφία πάει περίπατο και το τερέν σε διαψεύδει παταγωδώς.

Αμφιβάλει κανείς ότι αν το ντέρμπι παιζόταν με τον Παναθηναϊκό χωρίς καμία απουσία και τον ΠΑΟΚ με 10 θλάσεις το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό; Μάλλον δεν αμφιβάλει κανείς. Είναι μέρος της δουλειάς του Τερίμ λοιπόν να περιορίσει το πρόβλημα. Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ατυχία. Δεν χτύπησαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού σε μία φάση, δεν τραυματίστηκαν από μία διεκδίκηση της μπάλας, άλλα έπαθαν όλοι μυικούς τραυματισμούς. Μπορεί να μην είναι καλά γυμνασμένοι, μπορεί χίλια δύο πράγματα να έχουν συμβεί, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Ο Τερίμ με τον τρόπο του παιχνιδιού και της προπόνησής του αδειάζει το ρόστερ του Παναθηναϊκού από την ποιότητά του και μειώνει δραματικά τις πιθανότητες να πετύχει κάτι.

Δεν γίνεται στο μέσον της σεζόν αυτό που προσπαθεί ο Τερίμ

Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι και ο Αλμέιδα το ίδιο κάνει. Δεν θα συμφωνήσω. Άλλο «το ίδιο» και άλλο «κάτι παρόμοιο». Και ο Αλμέιδα κυρίως το κάνει δύο χρόνια και την πρώτη χρονιά με ένα ματς την εβδομάδα. Εμαθε τους παίκτες να ζουν σε αυτούς τους ρυθμούς από την προετοιμασία του προπέρσινου καλοκαιριού. Ο Τερίμ προσπαθεί να το κάνει στο μέσο της περιόδου. Είναι πασιφανές και επιστημονικά γνωστό, ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει.

Πλέον ο Παναθηναϊκός είναι σε μία κρίσιμη καμπή. Το ματς της Τετάρτης για το Κύπελλο με τον Ατρόμητο και κυρίως αυτό της Κυριακής με τον Ολυμπιακό είναι πλέον όλη η χρονιά του Παναθηναϊκού. Αν δεν τα καταφέρει να πάρει νίκες (κυρίως την Κυριακή), τότε η σεζόν μπορεί να γίνει εφιάλτης για τον Παναθηναϊκό. Οι οπαδοί θα ανεβούν ξανά στα κάγκελα, ο Τερίμ που ήρθε για να πάρει τον τίτλο θα αμφισβητηθεί έντονα, το… φάντασμα του Ιβάν θα εμφανιστεί πάνω από την Λεωφόρο και η ατμόσφαιρα θα γίνει πιο βαριά από ποτέ την τελευταία τριετία, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό.

Ικανός ο ΠΑΟΚ να χτίσει διαφορά

Την ίδια ώρα στον ΠΑΟΚ συμβαίνει αυτό που λέμε, η ευκαιρία του, η στιγμή του. Υγιής, το πιο σημαντικό όλων, με ψυχολογία στα ύψη, μόνος πρώτος και με μία σειρά από ντέρμπι στην Τούμπα, η ομάδα του Λουτσέσκου έχει το μομέντουμ του πρωταθλητισμού. Τώρα μοιάζει ικανός να χτίσει διαφορά, να μπει στα πλέι οφ και να τον κυνηγούν και όχι να κυνηγά. Και οι τρεις και οι τέσσερις πόντοι διαφορά στο ξεκίνημα των πλέι οφ, είναι μεγάλη υπόθεση, είναι μεγάλη προίκα. Σου δίνει το δικαίωμα στο λάθος, κυρίως όμως αφαιρεί από αυτούς που σε κυνηγούν το δικαίωμα στο λάθος, γιατί η διαφορά μπορεί να φτάσει τους 6 ή 7 βαθμούς και δύσκολα θα μαζεύεται μετά.

Ο ΠΑΟΚ κυρίως παίζει και μετά παίζει και καλά. Όταν παίζεις, το ποδόσφαιρο σε δικαιώνει. Το δεύτερο γκολ που βάζει στον Παναθηναϊκό είναι ένα μικρό έργο τέχνης. Είναι ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών που τα έχει όλα. Ατομική ποιότητα, δουλειά του προπονητή, χημεία της ομάδας, φαντασία των παικτών, αυτοματισμούς. Το δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ είναι ποδόσφαιρο. Και ο ΠΑΟΚ άλλοτε με επιτυχία (στις περισσότερες των περιπτώσεων), άλλοτε όχι (στις λιγότερες των περιπτώσεων) από την αρχή της χρονιάς παίζει ποδόσφαιρο. Και το ποδόσφαιρο τον ανταμείβει όλο και περισσότερο…