Είναι πολύ ωραίο να είσαι ΠΑΟΚτσής ή Ολυμπιακός αυτές τις μέρες...

Regular season τέλος, λοιπόν. Ετοιμοι όλοι για συναρπαστικά play off σε δεύτερη σερί σεζόν (ακόμα θυμάμαι κάποιους να απαξιώνουν τη διοργάνωση για ανάδειξη ΚΑΙ του πρωταθλητή), αλλά και για αγωνιώδη play out με τέσσερις (ή και πέντε αν ο ΟΦΗ δεν βελτιωθεί αμυντικά) ομάδες να μάχονται για την αποφυγή του υποβιβασμού. Η αλήθεια είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει για να μην έχουμε κάθε χρόνο δυο - τρεις «αδιάφορες» ομάδες στα play out, αλλά δεν βλέπω και πολλούς στο ελληνικό ποδόσφαιρο να ασχολούνται με το πώς θα έχουμε ακόμα πιο ενδιαφέρον και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα...

Πάμε παρακάτω. Ο Παναθηναϊκός κατάφερε λόγω της «ελαφρότητας» των παικτών του (βασικοί υπεύθυνοι και για την ισοπαλία στην Κρήτη) αλλά και των επαναλαμβανόμενων λαθών του προπονητή του, να τερματίσει τέταρτος! Από τα πέντε ματς που απέμεναν μετά το 2-0 επί του Ολυμπιακού του Καρβαλιάλ, νίκησε μόνο τον Πανσερραϊκό και τον Αρη. Κι αν αρχίσει να κλονίζεται η πίστη των παικτών στις δυνατότητές τους και στον προπονητή, το έργο δύσκολα θα αλλάξει. Στο «Γεντί Κουλέ», εναντίον πάρα πολύ προβληματικού ΟΦΗ, ο Παναθηναϊκός έπαιξε για 35 λεπτά εκπληκτικά (από το 30' έως το 65'), μπορούσε να φτάσει το σκορ στο 1-4, έμεινε στο 1-1 και τελικά το πλήρωσε λόγω της μόνιμης αμυντικής του... ανασφάλειας, η οποία ασφαλώς επιτείνεται όταν αγωνίζονται οι Ούγκο – Ακαϊντίν και όχι οι Αράο – Γεντβάι.

Εβαλε πάλι το χεράκι του και ο Τερίμ βέβαια. Επανέλαβε το λάθος που είχε κάνει στο 2-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα! Τότε, όταν τραυματίστηκε ο Βαγιαννίδης στο 64’, είχε μεταθέσει τον Κώτσιρα σε θέση δεξιού μπακ, βάζοντας στο ματς τον Λημνιό! Ο Μαντσίνι μετατοπίστηκε ως «μέσα δεξιά» και ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε με μοναδικό χαφ τον Τσέριν! Ο ΠΑΟΚ εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του Τριφυλλιού στη μεσαία γραμμή, έκλεψε πολλές μπάλες, έφτασε στο 2-1 και τελικά το διατήρησε. Χθες στο 70’ ο Τερίμ αντικατέστησε τον Ζέκα με τον Σπόραρ. Μέχρι το 65’ οι Πράσινοι πίεζαν ασφυκτικά.

Μετά από αυτή την αλλαγή, πάλι με τον Τσέριν μοναδικό «αμυντικογενή» χαφ (σε 4-1-3-2), ο Παναθηναϊκός έκανε ξανά ευκαιρία στο 83’, όταν ισοφάρισε με τον Σπόραρ, αφού προηγουμένως είχε δεχθεί δεύτερο γκολ! Πάρα πολύ δύσκολο το πρόγραμμα των play offs, κινδυνεύει να «εκτροχιαστεί» οριστικά αν ηττηθεί στο Φάληρο και βρεθεί με διαφορές επιπέδου -7, -6 και -4 με τρεις ομάδες μπροστά του.

Βέβαια το ματς δεν θα είναι εύκολο για τους Ερυθρόλευκους, οι οποίοι το βράδυ της Πέμπτης θα έχουν αντιμετωπίσει τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Κι ας μην ξεχνάμε ότι τον Παναθηναϊκό τα τελευταία τρία χρόνια γενικώς δεν τον... έχουν εντός και εκτός έδρας. Περιθώρια για rotation με «ισάξιες» επιλογές σε «βαριά» ματς έχει μόνο σε 3-4 θέσεις ο Μεντιλίμπαρ, όμως σε κάθε περίπτωση είναι ωραίο να είσαι Ολυμπιακός αυτές τις μέρες!

Περιμένεις την Ευρώπη, πιστεύεις ξανά στην ομάδα, ασχολείσαι ξανά με τα αποτελέσματα των... άλλων, βγάζεις όλο τον οπαδικό ενθουσιασμό στην κερκίδα, βλέπεις ομάδες με αρχές και έναν Ποντένσε μεταμορφωμένο με... ραβδάκι, έχεις να περιμένεις πράγματα και θαύματα! Ενα μικρό θαύμα, πάντως, έχει ήδη συντελεστεί: επί Μεντιλίμπαρ συνολικά ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ έχασαν 15 βαθμούς! Το σημαντικότερο είναι ότι ο κόουτς κέρδισε σε πάρα πολύ μικρό διάστημα την πίστη – όχι την «αποδοχή» - των παικτών, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο στις «στραβές».

Το ίδιο ισχύει και για τον ΠΑΟΚτσή! Ο αποκλεισμός από τον Παναθηναϊκό και η «τεσσάρα» από τον Ολυμπιακό δεν ξεχάστηκαν, αλλά ξεπεράστηκαν πολύ γρήγορα κι αυτό είναι δείγμα υγιούς οργανισμού, ομάδας με ταυτότητα/αρχές, συσπειρωμένου συνόλου που συνήλθε τάχιστα μετά από δυο βαριά «χαστούκια». Ομάδας που δεν εξαρτάται τόσο πολύ από συγκεκριμένα πρόσωπα, χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι υπάρχουν διαφορές ποιότητας στο ρόστερ της, όπως σε όλες. Θα είναι πολύ δύσκολο με τα δυο καρπούζια και με συγκεκριμένες αδυναμίες του ρόστερ (φορ, κέντρο άμυνας), θα χρειαστεί να διαχειριστεί καλύτερα την πίεση του αποτελέσματος στην Τούμπα, αλλά επέστρεψε τάχιστα από τα απανωτά σοκ κι' αυτό δείχνει το μέταλλό του.

H ΑΕΚ παραμένει φαβορί λόγω έδρας, αποτελεσματικότητας στα ντέρμπι και... ενός ματς ανά εβδομάδα. Προφανώς, όμως, έχει τα προβλήματά της. Οι τραυματισμοί και οι απουσίες δεν τελειώνουν ποτέ και η διαφορά μεταξύ αναπληρωματικών και βασικών σε ορισμένες θέσεις είναι εμφανής. Αν ήταν πλήρης θα ήταν το απόλυτο φαβορί, όμως μάλλον αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ μέχρι το τέλος της σεζόν. Στα play offs δεν θα έχει μέσο όρο 3 γκολ / ματς με τον οποίο «έτρεξε» το 2024 στο πρωτάθλημα και από πέρυσι ήταν εμφανές ότι το στυλ παιχνιδιού που θέλει ο Αλμέιδα χρειάζεται καλύτερους σε όλους τους τομείς αμυντικούς. Σε μεγάλο βαθμό η κατάκτηση του πρωταθλήματος θα εξαρτηθεί από την ανασταλτική λειτουργία της και τις αντοχές της διότι ας μην ξεχνάμε ότι έχει και πολύ μεγάλο μέσο όρο ηλικίας στο ρόστερ της με προπονητή που έχει υψηλότατες απαιτήσεις ως προς το τέμπο της και το pressing της...

Υ.Γ. Αν καταλαβαίνω σωστά, οι ομάδες της Stoiximan Superleague αντιτίθενται στο νόμο Βρούτση για τη ΔΕΑΒ αλλά θα ζητήσουν πάλι από την κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει όχι μόνο τη νέα σύμβαση για το VAR (λήγει στο τέλος της σεζόν), αλλά και... goal line technology. Κάτι φαίνεται λάθος σε όλο αυτό, έτσι δεν είναι;