Εθνική Eλλάδας: Ας νικάει χωρίς να εντυπωσιάζει, αρκεί να έχει κέρδη από τους «νέους»

• Όταν η Ελλάδα κυκλοφόρησε τη μπάλα σκόραρε 2 εξαιρετικά γκολ, όμως δεν είναι αυτό το σημαντικότερο

Σχετικά με την Εθνική μας ας ξεκινήσουμε με το πώς εξελίχθηκε σε πρώτη φάση ο αγώνας στο στάδιο Aviva και το Δουβλίνο.

Το πρώτο μέρος της Ελλάδας ήταν σαν βγαλμένο από τον χειρότερό της εφιάλτη. Το εθνικό μας συγκρότημα με τον τρόπο που είχε παραταχθεί και αντιμετώπιζε τον αγώνα με τους Ιρλανδούς πολύ απλά δεν μπορούσε να κρατήσει μπάλα. Η κυκλοφορία της ήταν κάκιστη και από εκεί που ξεκίνησε δυνατά και με πίεση προς τον αντίπαλο ήταν σαν να έκανε... πίσω. Σαν να κόπηκε στα δύο.

Ακόμα και ο Ιωαννίδης ενώ έπαιζε πιο ψηλά φυσικά αναγκαζόταν να γυρίσει στο ύψος του άξονα για να ζητάει μπάλες ή να επιδιώκει γενικά να βοηθήσει. Η μεσαία μας γραμμή δεν ήταν λειτουργικό και αυτό το κατάλαβαν γρήγορα οι Ιρλανδοί που άρχισαν να μας βάζουν περισσότερο πρέσινγκ εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε μία Ελλάδα με ακόμα πιο κακή εικόνα στο γήπεδο σε σχέση με το κακό της διάστημα με τη Φινλανδία και να είναι και τυχερή ειδικά προς το τέλος του α' 45λεπτου, όταν θα μπορούσε να δέχθηκε τουλάχιστον ένα τέρμα. Και όμως το δεύτερο ημίχρονο θα άλλαζε τα δεδομένα του αγώνα...

Όταν η Ελλάδα κυκλοφόρησε τη μπάλα σκόραρε 2 εξαιρετικά γκολ, όμως δεν είναι αυτό το σημαντικότερο

Ό,τι δεν συνέβαινε στο πρώτο 45λεπτο η Ελλάδα το έκανε σε μία φάση και χωρίς να είναι... σούπερ η απόδοσή της. Η μπάλα άλλαξε γρήγορα πόδια, κατέληξε στον Ιωαννίδη και αυτός με εναλλαγή ποδιού και εξαιρετική τελική έκανε το 0-1 για το συγκρότημα του Γιοβάνοβιτς βάζοντας το 3ο του γκολ μέσα σε 2 αγώνες με Φινλανδία εντός και Ιρλανδία εκτός.

Φυσικά και έχει αξία κάθε νίκη και ειδικά όταν αυτή έρχεται έπειτα από αγώνα όπου η Εθνική δεν ήταν ιδιαίτερα καλή για αρκετά μεγάλο μέρος του και ουσιαστικά αντέδρασε από ένα σημείο και μετά στο δεύτερο ημίχρονο. Ωστόσο από τη στιγμή που ο κόουτς Γιοβάνοβιτς τσεκάρει νέα πρόσωπα έχει μεγάλη αξία να προκύψουν κέρδη από αυτά. Το να έχει δηλαδή η Ελλάδα αγωνιστικά οφέλη από από τους «φρέσκους» παίκτες της.

Σε αυτή τη φάση μόνο ο Κουλιεράκης - που πήρε τις ευκαιρίες του ως βασικός - ανταποκρίνεται με το παραπάνω στην Εθνική (έχοντας και δοκάρι στον αγώνα στην Ιρλανδία). Ο Χατζηγιοβάνης από την άλλη παίζοντας δύο σερί ματς ως βασικός παρά τη μεγάλη προσπάθειά του δεν αναδείχθηκε τόσο πολύ σε αυτούς τους αγώνες αλλά πάντα ένας προπονητής ξέρει πιο καλά απ' όλους. Σημαντικότατο και εξαιρετικό το τέρμα του Τζόλη με προσωπική ενέργεια για το τελικό 0-2. Ένα γκολ αυτοπεποίθησης. Υπάρχει φυσικά και ο χαφ Ζαφείρης, ένα παιδί με μεγάλη προοπτική που θα δώσει αρκετά πράγματα.

Είτε λοιπόν χρειάζεται το τεχνικό επιτελείο να πάρει θετικά στοιχεία και από τους άλλους παίκτες που χρησιμοποιούνται είτε να «ανοίξει» περισσότερο το ροτέισον για να δει περισσότερα πρόσωπα. Φυσικά χρόνος υπάρχει. Και όσο η Εθνική Ελλάδας νικά, έχει και υπέρ της αυτόν τον χρόνο για να δουλέψει και να βγάλει τα στοιχεία που θέλει.

Η Ιρλανδία πάντως στο γήπεδό της αποδείχθηκε πιο δυνατός αντίπαλος από τους Φινλανδούς και έδειξε στην Εθνική μας το... δρόμο για τη συνέχεια σε έναν αγώνα όπου αρκετά βασικά ατού του Σέρβου κόουτς δεν «τράβηξαν» αγωνιστικά ή δεν απέδωσαν όπως θα περίμεναν και οι ίδιοι και ο προπονητής τους. Άλλωστε όπως έχει πει ο ίδιος ο Γιοβάνοβιτς η Εθνική δεν γίνεται να υποτιμά ούτε τον εαυτό της αλλά ούτε και κανέναν από τους αντιπάλους της. Προσώρας η Ελλάδα κρατάει το αποτέλεσμα αλλά για τη συνέχεια θέλει και πιο καλές εμφανίσεις αλλά και περισσότερες αγωνιστικές βοήθειες από έναν σημαντικό αριθμό παικτών της.