Κόλιν Μακρέι: Ο μετρ του θεάματος ήταν ο κυρίαρχος στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις

• Η ιδιαίτερη σχέση του Κόλιν Μακρέι με το Ράλλυ Ακρόπολις
• Με αγωνιστικά γονίδια
• Η ένταξη στην Prodrive και ο τίτλος με Subaru
• Το πέρασμα στη Ford και το τέλος στη Citroen
• Η πτώση του ελικοπτέρου και ο θάνατος

Στα 71 χρόνια της ιστορίας του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις πολλοί οδηγοί έχουν κατακτήσει τη νίκη σε αυτόν τον ιδιαίτερα σκληρό αγώνα – μια νίκη που έχει εξέχουσα θέση στο παλμαρέ τους. Ένα όνομα είναι αυτό που ξεχωρίζει, τόσο για τις πέντε νίκες στην Ελλάδα όσο και για την αγάπη του κοινού προς το πρόσωπό του: Κόλιν Μακρέι.

Η ιδιαίτερη σχέση του Κόλιν Μακρέι με το Ράλλυ Ακρόπολις

Ο Κόλιν Μακρέι είναι ο οδηγός με τις περισσότερες νίκες στο Ράλλυ Ακρόπολις, καθώς ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου συνολικά πέντε φορές στην τεράστια καριέρα του. Ο Σκοτσέζος αγαπήθηκε όσο λίγοι από το ελληνικό κοινό και μόνο η είδηση της συμμετοχής του ήταν αρκετή για να συρρεύσουν οι θεατές κατά δεκάδες χιλιάδες στις Ειδικές Διαδρομές του αγώνα.

Το Ράλλυ Ακρόπολις ήταν ένας από τους πιο σκληρούς και δύσκολους αγώνες του WRC αλλά στους ελληνικούς χωμάτινους δρόμους ο Μακρέι έβρισκε το κατάλληλο έδαφος να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Ο Σκοτσέζος κέρδισε το Ακρόπολις 5 φορές στην καριέρα του: δύο φορές με τη Subaru (1996, 1998) και τρεις φορές στη σειρά με τη Ford (2000, 2001, 2002), με τα θεαματικότατα περάσματά του να έχουν μείνει στην ιστορία.

Με αγωνιστικά γονίδια

Στις 5 Αυγούστου 1968 γεννήθηκε στην πόλη Λανάρκ, στην κεντρική Σκωτία, ο Κόλιν Μακρέι, ένας από τους σπουδαιότερους οδηγούς στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Ο Μακρέι έμεινε στην ιστορία των αγώνων για την ιδιαίτερα θαρραλέα και επιθετική οδήγησή του, που του πρόσφερε νίκες και τίτλους αλλά άφησε πίσω της και πολλά κατεστραμμένα αυτοκίνητα στις Ειδικές Διαδρομές όλου του πλανήτη.

Ο Κόλιν Μακρέι προερχόταν από αγωνιστική οικογένεια, καθώς ο πατέρας του, Τζίμι Μακρέι, ήταν επίσης οδηγός ράλλυ και πέντε φορές Πρωταθλητής Μ. Βρετανίας. Δεν είναι τυχαίο επομένως που ο νεαρός Κόλιν έδειξε ενδιαφέρον για τους αγώνες – και ταυτόχρονα έδειξε το μεγάλο ταλέντο του. Οδηγός ράλλυ είναι και ο μικρότερος αδελφός του, Άλιστερ.

Από την ηλικία των 16 ετών ξεκίνησε να τρέχει ερασιτεχνικά και να δείχνει την ταχύτητά του. Στα 20 του κέρδισε το Πρωτάθλημα Ράλλυ Σκωτίας και η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται, λόγω του ιδιαίτερα θεαματικού τρόπου οδήγησής του. Ήδη, ένα χρόνο νωρίτερα είχε τρέξει στον πρώτο του αγώνα για το WRC, που ήταν το Ράλλυ Σουηδίας. Τα επόμενα χρόνια έκανε σποραδικές εμφανίσεις σε διάφορα ράλλυ με ένα Ford Sierra Cosworth 4X4.

Η ένταξη στην Prodrive και ο τίτλος με Subaru

Ήταν το έτος 1991 όταν ο Ντέιβ Ρίτσαρντς, ιδρυτής της Prodrive, έκανε τον Μακρέι επαγγελματία και του έδωσε να οδηγήσει το Subaru ομάδας στο Βρετανικό Πρωτάθλημα. Αμέσως ο νεαρός Κόλιν Μακρέι έδειξε τι μπορεί να κάνει και κέρδισε το Πρωτάθλημα τις δύο επόμενες χρονιές: το 1991 και το 1992.

Οι επιτυχίες αυτές έφεραν την «προαγωγή» του Μακρέι στην ομάδα της Prodrive που έτρεχε τα αυτοκίνητα της Subaru στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ. Σε αυτήν την ομάδα ο Μακρέι πέρασε μια 6ετία, από το 1993 έως το 1998, που ήταν η πιο επιτυχημένη της καριέρας του. Την πρώτη του χρονιά στην ομάδα, το 1993, πήρε την πρώτη του νίκη στη Νέα Ζηλανδία. Κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 1995 και, σε ηλικία 27 ετών, έγινε ο νεότερος οδηγός που καταφέρνει κάτι τέτοιο.

Το πέρασμα στη Ford και το τέλος στη Citroen

Το 1999 ο Μακρέι έκανε το μεγάλο βήμα και μεταπήδησε στην M-Sport, που κατέβαζε εκείνη τη χρονιά στο Π. Π. Ράλλυ το καινούργιο Ford Focus WRC, σε μια συμφωνία που τον έκανε τότε τον καλύτερα αμειβόμενο οδηγό ράλλυ. Οι επιτυχίες άρχισαν να έρχονται αμέσως, με νίκες σε Κένυα και Πορτογαλία, αλλά ακολούθησε μια σειρά από εγκαταλείψεις. Μέχρι το 2002, που ολοκληρώθηκε η καριέρα του στη Ford, το σκηνικό ήταν παρόμοιο. Αρκετές νίκες αλλά και πολλές εγκαταλείψεις, δεν του επέτρεψαν να κατακτήσει άλλο παγκόσμιο τίτλο.

Το 2003 μεταπήδησε στη Citroen, που μόλις την προηγούμενη χρονιά είχε εντάξει στην ομάδα τον Σεμπαστιέν Λεμπ και ξεκινούσε την πρώτη χρονιά της πλήρους εμπλοκής της στο WRC. Την ίδια χρονιά πήγε στη γαλλική ομάδα και ο Κάρλος Σάινθ. Στο τέλος της σεζόν ο Μακρέι ήταν 7ος στο πρωτάθλημα, χωρίς να έχει πετύχει νίκη. Λόγω αλλαγής των κανονισμών, η Citroen έπρεπε να κρατήσει για την επόμενη χρονιά δύο από τους τρεις οδηγούς της και επέλεξε τους Λεμπ και Σάινθ.

Παρότι τόσο ο ίδιος ο Μακρέι όσο και ο Ντέιβ Ρίτσαρνς, που πλέον ήταν διοργανωτής του πρωταθλήματος, προσπάθησαν να βρουν αγωνιστική θέση για το 2004, τελικά δεν υπήρξε συμφωνία. Έτσι, ο μεγάλος Κόλιν Μακρέι έμεινε εκτός WRC το 2004 και δεν επέστρεψε ποτέ full time. Έκανε μόνο μερικές σποραδικές εμφανίσεις με τη Skoda το 2005 και με την Kronos Citroen το 2006.

Η πτώση του ελικοπτέρου και ο θάνατος

Πάντα κυνηγούσε την ταχύτητα και τις συγκινήσεις των αγώνων και μετά την απόσυρσή του από τα ράλλυ, ο Μακρέι δεν σταμάτησε να τρέχει σε διάφορες και διαφορετικές μορφές τους. Πήγε στις 24 Ώρες του Λεμάν, πήγε και στο Ράλλυ Ντακάρ. Πάντα ταχύτατος και ριψοκίνδυνος, εντυπωσίαζε με τον τρόπο που οδηγούσε όσους τον παρακολουθούσαν.

Το νήμα της ζωής του όμως κόπηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2007, όταν το ελικόπτερο που πιλόταρε ο ίδιος έπεσε λίγο έξω από την πόλη που γεννήθηκε στη Σκωτία και κοντά στο πατρικό του σπίτι. Στο ελικόπτερο επέβαινε ο 5χρονος γιος του, Τζόνι Μακρέι, και δύο οικογενειακοί τους φίλοι. Ο θάνατος του Μακρέι σκόρπισε θλίψη στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού και στους πολυάριθμους φίλους των ράλλυ που τον θαύμασαν στις Ειδικές Διαδρομές.

Την ημέρα του θανάτου του Μακρέι, ο στενός του φίλος Ντέιβιντ Κούλθαρντ αγωνιζόταν στο GP Βελγίου, ο οποίος το χαρακτήρισε «έναν υποτιμημένο αλλά φανταστικά ταλαντούχο άνθρωπο». Ο Βαλεντίνο Ρόσι, ο οποίος είχε διδαχτεί από τον Μακρέι τα μυστικά της οδήγησης στα ράλλυ, του αφιέρωσε τη νίκη του στο Εστορίλ του 2007 λέγοντας: «Αφιερώνω αυτήν τη νίκη στον Κόλιν Μακρέι, Ήταν ένα από τα ινδάλματά μου όταν ήμουν μικρός και χάρη σε αυτόν έχω αυτό το μεγάλο πάθος για τα ράλλυ».

Αυτό που έκανε τον Μακρέι ξεχωριστό, και που είναι η κληρονομιά του στα ράλλυ, είναι τα συναισθήματα που προκαλούσε στους ανθρώπους που παρακολουθούσαν τους αγώνες του. Πολύ θεαματικός και ατρόμητος, πήγαινε πάντα με το γκάζι στο πάτωμα και ελέγχοντας το αυτοκίνητο μαεστρικά την ώρα που γλιστρούσε σε τρελές γωνίες. Δεν έχει ξαναπεράσει οδηγός που να συνεπαίρνει τα πλήθη με τέτοιο τρόπο σε κάθε του πέρασμα και ως τέτοιο θα τον θυμόμαστε για πάντα.

Για φινάλε, απολαύστε με ένα onboard βίντεο τον καταιγιστικό ρυθμό με τον οποίο ο Κόλιν οδηγούσε τα αγωνιστικά αυτοκίνητα ράλλυ.