ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: 70 χρονών έγινε το «Ράλλυ των Θεών»
Ο μύθος που έχει δημιουργηθεί για το Ράλλυ Ακρόπολις ολοένα και μεγαλώνει και πλέον αποτελεί όνειρο κάθε οδηγού να τεθεί αντιμέτωπος με τις αντίξοες συνθήκες και να κατακτήσει τη νίκη σε έναν από τους πιο απαιτητικούς αγώνες. Από την πρώτη στιγμή κατέκτησε τις καρδιές της παγκόσμιας κοινότητας και το όνομά του έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Πολλοί οδηγοί αξιολογούσαν τον εθνικό μας αγώνα ως δοκιμασία δεξιοτήτων, υπομονής, γενναιότητας και αντοχής.
Από την άλλη αποτελούσε την αγαπημένη εποχή των Ελλήνων οπαδών των αγώνων. Τα βουνά γέμιζαν με κόσμο, ο οποίος καθόταν μέρα-νύχτα να απολαύσει το υπερθέαμα, να γευτεί τη σκόνη και να δει από κοντά τους καλύτερους οδηγούς ράλλυ ανά την εποχή. Σπίτια άδειαζαν, δρόμοι γέμιζαν από αυτοκίνητα που κατευθυνόντουσαν προς τις ειδικές διαδρομές.
Οι «παλιοί» μπορούν να διηγηθούν αμέτρητες ιστορίες, έχοντας ζήσει εποχές από τα κλασικά πισωκίνητα, τα «θηρία» Group B που έχουν μέχρι σήμερα παραμείνει ως πρωταγωνιστές πολλών ονείρων. Η νέα εποχή με τα αυτοκίνητα Group A δεν μείωσαν το ενδιαφέρον. Αντιθέτως έφεραν νέο ενδιαφέρον και δίψα για το τι επιφέρει το μέλλον.
Τα μεγαλύτερα ονόματα των αγώνων ράλλυ έχουν περάσει από τον εθνικό μας αγώνα: Βάλτερ Σοκ, Βάλτε Ρέρλ, Ούβε Άντερσον, Άρι Βάτανεν, Μισέλ Μουτόν, Κάρλος Σάινθ, Γιούχα Κάνκουνεν, Τόμι Μάκινεν, Κόλιν Μακρέι, Ρίτσαρντ Μπερνς, Πέτερ Σόλμπεργκ, Σεμπαστιάν Λεμπ να είναι ορισμένα από τα ονόματα που έχουν γράψει ιστορία στο WRC.
Η ιδέα που έγινε θεσμός
Πίσω στο 1951 το πάθος για τους αγώνες ράλλυ είχε αρχίσει να διεισδύει στον ελληνικό χώρο. Έτσι, από μια ομάδα οδηγών διοργανώθηκε ο πρώτος αγώνας με απόσταση 1.923 χιλιόμετρα. H ιδέα αυτή κατάφερε να δημιουργήσει μια κουλτούρα και να χτίσει κάτι το οποίο κανένας εκείνη την εποχή δεν περίμενε. Από κάτι μικρό, μετουσιώθηκε σε κάτι για το οποίο σήμερα μιλάμε με θαυμασμό. Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της Shell και του Προέδρου της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου και Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ) και παράγοντα του Παναθηναϊκού, Απόστολου Νικολαΐδη. O πρώτος νικητής του αγώνα ήταν ο Πέτρος Περατικός, οδηγώντας ένα Fiat 1400. Αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους σε απόσταση αγώνες ράλι στην ιστορία και η διεθνής εδραίωση δεν άργησε να έρθει.
Το 1952 ο αγώνας διοργανώθηκε από την ΕΛΠΑ, ενώ το 1953 θεσπίστηκε σε διεθνές επίπεδο με την ονομασία «Ράλλυ Ακρόπολις». Από αυτή τη χρονιά λοιπόν ξεκινά η μέτρηση για την ηλικία του εθνικού μας αγώνα. Έχοντας ήδη αποκτήσει όνομα στο εξωτερικό, το ενδιαφέρον από πολλούς ξένους οδηγούς ήταν μεγάλο. Τα αυτοκίνητα που έκαναν δοκιμές ή αγωνίζονταν στις ειδικές του Ακρόπολις έπρεπε να έχουν επιπλέον ενισχύσεις και εξαρτήματα με μεγαλύτερη αντοχή. Λόγω της ημερομηνίας διεξαγωγής, που ήταν συνήθως Ιούνιο, οι θερμοκρασίες εντός των cockpit έφταναν τους 50 βαθμούς. Δεν ήταν τυχαία η σύγκριση τα επόμενα χρόνια με το φημισμένο Ράλλυ Σαφάρι-Κένυας.
Ο Τζόνι Πεσματζόγλου κατέκτησε δύο νίκες το 1952 και το 1955 οδηγώντας μια Chevrolet Deluxe V8 και ένα Opel Kapitan. Το 1953 ο Νίκος Παπαμιχαήλ κέρδισε το Ράλλυ Ακρόπολις στο τιμόνι μιας Jaguar XK120, έχοντας υπάρξει συνοδηγός του Πεσματζόγλου την προηγούμενη χρονιά, ενώ το 1954 νικητής αναδείχθηκε ο Πέτρος Παπαδόπουλος με ένα Opel Rekord.
Από το 1956 ο αγώνας άρχισε να αποτελεί γύρο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλι, με τους Βάλτερ Σοκ και Ρόλφ Μολ στη Mercedes 300 SL να είναι οι νικητές. Έκτοτε ακολούθησε μια τεράστια περίοδος όπου Έλληνες οδηγοί δεν κέρδισαν το Ράλλυ Ακρόπολις. Από το 1973, οπότε και η σύσταση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ, εντάχθηκε στο πρόγραμμα αγώνων. Η απόσταση που έπρεπε να ολοκληρώσουν τα πληρώματα έφτανε μέχρι και τα 800 χιλιόμετρα, ενώ η τελετή έναρξης είχε καθιερωθεί κάτω από την Ακρόπολη.
Οι διάσημες ειδικές διαδρομές
Ορισμένες από τις πιο διάσημες και παράλληλα δύσκολες κλασικές ειδικές διαδρομές ήταν στην Καλαμπάκα, στα Μετέωρα, γύρω από τον Όλυμπο, στην Κεντρική Ελλάδα και τη Νότια Πελοπόννησο. Άκρως φημισμένες ειδικές διαδρομές αποτελούν αυτές στη Φθιώτιδα και τη Φωκίδα γύρω από τα βουνά του Παρνασσού και της Γκιώνας.
Αγαπημένες ειδικές αποτελούσαν ανέκαθεν το Ελευθεροχώρι και η Μοσχοκαρυά. Η φύση των ειδικών με συνεχόμενες και γρήγορες αλλαγές κατεύθυνσης αντλούσαν τα μέγιστα από τους οδηγούς και τα αυτοκίνητα. Ανάλογα συναισθήματα προκαλούσαν οι ειδικές στην Κινέτα, στους Αγίους Θεοδώρους, και γύρω από τα Γεράνεια βουνά. Στη δεκαετία του ΄80 θεσπίστηκε ειδική διαδρομή στα Μετέωρα, προσθέτοντας ακόμα περισσότερη λάμψη και δυσκολία στον αγώνα. Πολλές ειδικές διεξήχθησαν με φόντο αρχαιολογικούς χώρους, με τις Μυκήνες να αποτελούν ένα τρανό παράδειγμα. Η ειδική υψηλών ταχυτήτων στην Πάρνηθα είναι επίσης χαραγμένη στη μνήμη πολλών.
Η αγαπημένη όμως των οδηγών και των θεατών είναι φυσικά η ειδική διαδρομή «Ταρζάν» στην Ευρυτανία. Αρχικά όμως δεν είχε αυτή την ονομασία, καθώς στα πρώτα της χρόνια το Ράλλυ Ακρόπολις αναφερόταν ως Φουρνά ή Ρεντίνα. Η διαδρομή συμπεριλήφθηκε για πρώτη φορά στο πρόγραμμα του Ράλι Ακρόπολις το 1975, ενώ από το 1979 πήρε το όνομα Ταρζάν.
Η απόδοση του ονόματος «Ταρζάν» είναι τιμητική προς τον Γιώργο Μπούργο, ένα πολυαγαπημένο πρόσωπο στους οδηγούς, τους θεατές και διοργανωτές της εποχής. Η διαδρομή είχε μήκος 30,3 χλμ, ενώ το 2003 στην 50η επέτειο του Ράλι η διαδρομή Ταρζάν βρισκόταν στο πρόγραμμα του αγώνα με συνολικό μήκος 20,65 χλμ.
Ο Ντιντιέ Οριόλ το 1991 όντας πρωτοπόρος του Ράλι έσπασε τη ζάντα του στη συγκεκριμένη ειδική διαδρομή. Ως αποτέλεσμα έχασε τη νίκη, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να χαρακτηρίσει την «Ταρζάν» ως την αγαπημένη του ειδική διαδρομή.
Η σύγχρονη ιστορία
Στη σύγχρονη ιστορία του, το Ράλλυ Ακρόπολις άλλαξε αρκετές φορές έδρα, φέρνοντας την καρδιά του αγώνα κοντά σε διαφορετικές Περιφέρειες. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, η υπερειδική στην Ανάβυσσο, νότια της Αθήνας, ξεκίνησε μια τάση για τέτοιου είδους δοκιμασίες. To 1995 ο αγώνας δεν αποτέλεσε μέρος του προγράμματος του WRC και είχαμε ως εκ τούτου νίκη Έλληνα οδηγού. Μεγάλοι νικητές αναδείχθηκαν οι Άρης Βωβός και Κώστας Στεφανής με μια Lancia Delta HF Integrale.
Το Ράλλυ Ακρόπολις άλλαξε τοποθεσία στις αρχές της χιλιετίας, με το επίκεντρο να είναι η Ιτέα και η Λαμία. Μαζί με την τοποθεσία, άλλαξε μέρος και η υπερειδική, η οποία πλέον είχε μεταφερθεί στον Παρνασσό.
Το 2005 όμως υιοθετήθηκε μια νέα υπερειδική που σημείωσε ένα τρομερό ρεκόρ. Εκείνη τη χρονιά διοργανώθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας και συγκέντρωσε πάνω από 65.000 θεατές. Έχοντας λάβει την εκτίμηση και το θαυμασμό οδηγών και θεατών, το Ράλι Ακρόπολις ψηφίστηκε το 2005 ως το «Ράλλυ της Χρονιάς». Η υπερειδική στο Ολυμπιακό Στάδιο πραγματοποιήθηκε μόλις μια φορά ακόμα το 2006.
To 2007, μεταφέρθηκε στο Ολυμπιακό Ιππικό Κέντρο στο Μαρκόπουλο, μαζί με το service park, ενώ το 2008 το πρόγραμμα είχε δύο υπερειδικές στο στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Τατόι. Παράλληλα πήρε την εμπορική ονομασία «Ράλλυ των Θεών», με τους διοργανωτές να δίνουν νέα πνοή στον αγώνα.
Ιτέα, Λαμία, Αθήνα και Λουτράκι ήταν οι πόλεις που φιλοξένησαν τα τελευταία χρόνια το Ράλι Ακρόπολις και συγκεκριμένα μέχρι και το 2013, που ήταν η τελευταία χρονιά διεξαγωγής του στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Τελευταίος νικητής του Ράλλυ Ακρόπολις στο πρωτάθλημα του WRC ήταν ο Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα με Volkswagen Polo R WRC. Aπό το 2014 έως και το 2018 ο αγώνας αποτέλεσε μέρος του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλι. Την τελευταία χρονιά, νικητής του αγώνα αναδείχθηκε ο Μπρούνο Μαγκαλιάες με Skoda Fabia R5. Για να επιστρέψει το 2021 στο WRC, σε έναν αγώνα όπου θριάμβευσε ο Κάλε Ροβάνπερα με Toyota Yaris.
Πολυνίκης στον Εθνικό μας αγώνα είναι ο Κόλιν Μακρέι με 5 νίκες ενώ από 3 έχουν οι Βάλτερ Ρέρλ, Μίκι Μπιαζιόν, Κάρλος Σάινθ και Σεμπαστιέν Λεμπ. Η Ford είναι στην 1η θέση που αφορά στις περισσότερες νίκες κατασκευαστή στον αγώνα με 13, ενώ ακολουθούν Lancia με 6 και Subaru με 5.
Το EKO Ακρόπολις Ράλλυ 2023 θα πραγματοποιηθεί από τις 7 έως και τις 10 Σεπτεμβρίου, με εναρκτήρια διαδρομή αυτή της υπέρ - ειδικής στην πλατεία Νερού, στην Αθήνα.
Image Credit: Citroen, wikipedia, acropolisrally.gr
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
