Για τη 18χρονη Όλγα Χαλκιά, ο χορός είναι το πάθος της, η τέχνη της και το άθλημά της. Η κόρη του πρώην τερματοφύλακα της εθνικής Κώστα Χαλκιά έχει επιλέξει μια πολύ διαφορετική πορεία από αυτή του πατέρα της, αλλά αντιμετωπίζει το μπαλέτο και το σύγχρονο χορό με τη σοβαρότητα και τον επαγγελματισμό πρωταθλήτριας. Η Όλγα μίλησε στο GWomen για τη μέχρι τώρα πορεία της και για το μέλλον του γυναικείου αθλητισμού και του επαγγελματικού χορού.
Τι είναι για σένα ο χορός;
«Θα έλεγα ότι είναι το πάθος μου. Αποτελεί το μέσο εκείνο που με ωθεί στην βαθύτερη ανακάλυψη και επικοινωνία με τον εαυτό μου. Είτε το πω το άθλημα μου, είτε το πω η τέχνη μου, ο χορός μου είναι ένα δώρο που με έκανε χαρούμενη από την πρώτη στιγμή που το έλαβα. Το επέλεξα ακριβώς γιατί όταν χορεύω δε χορεύει μόνο το σώμα μου αλλά και η ψυχή μου. Το αγαπώ γιατί είναι δίπλα μου σε όλες τις στιγμές χαράς και λύπης, πάντοτε και παντού».
Ποια στιγμή ξεχωρίζεις στη μέχρι τώρα πορεία σου;
«Η πιο δυνατή στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα μου ήταν όταν έγινα δεκτή στο καλοκαιρινό σεμινάριο μίας από τις καλύτερες ακαδημίες χορού του εξωτερικού. Ένιωσα πως οι κόποι και η δουλειά μου ανταμείφθηκαν και αυτό το γεγονός μου έδωσε ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να συνεχίσω και να μη σταματήσω ποτέ να χορεύω».
Ένιωσες ποτέ ότι θέλεις να τα παρατήσεις;
«Και όμως ποτέ δεν ένιωσα ή είπα ότι θα τα παρατήσω. Η αγάπη μου για τον χορό είναι αιώνια και δε σκέφτηκα ποτέ να την αποχωριστώ. Θα ήταν σαν να αποχωρίζομαι ένα κομμάτι της ψυχής μου».
Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με το χορό επαγγελματικά;
«Καταρχάς στο επαγγελματικό επίπεδο ο χορός είναι ουσιαστικά πρωταθλητισμός. Ίσως το γεγονός ότι μεγάλωσα μέσα σε μία οικογένεια που με ώθησε εξαρχής στον αθλητισμό, ίσως το γεγονός πως ο πατέρας μου ήταν ο ίδιος πρωταθλητής και είχα ανάλογα πρότυπα, να αποτελούν κάποιους από τους λόγους που με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο θέλω να ακολουθήσω αυτόν το δρόμο. Μία μόνο καθοριστική στιγμή δε θα έλεγα πως υπήρξε. Πάντα μέσα μου ο πρωταθλητισμός είχε ξεχωριστή θέση και ήταν ο προορισμός μου».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει μία γυναίκα (πρωτ)αθλήτρια;
«Δυστυχώς αν και τα πράγματα δείχνουν να έχουν βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, θα έλεγα πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα , αθλήτρια ή πρωταθλήτρια έχει να κάνει με το σεβασμό που της αποδίδεται. Συχνά ακόμη και σήμερα διαχωρίζονται τα δύο φύλα, γίνονται διακρίσεις και υποτιμάται ως συνέπεια η σωματική και ψυχική δύναμη της γυναίκας αθλήτριας ή πρωταθλήτριας».
Πώς μέσω του αθλητισμού μπορεί να αναπτυχθεί ένα πλαίσιο γυναικείας ενδυνάμωσης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας;
«Ο αθλητισμός σαφέστατα ενώνει τους ανθρώπους και ενισχύει τη μεταξύ τους επικοινωνία. Η πρωτοβουλία του Gazzetta Women αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο προβολής γυναικείων προτύπων, οι οποίες μέσα από τα βιώματα τους και την παρουσία τους πιθανώς να επηρεάσουν και να συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της γυναικείας αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας που οφείλει πάντοτε να υπάρχει».
Πώς χρησιμοποιείς εσύ τα social media; Τι μηνύματα θέλεις να προβάλλεις στο κοινό που σε ακολουθεί και τι μηνύματα λαμβάνεις;
«Τα social media είναι ένας ξεχωριστός κόσμος. Θα έλεγα πως αποτελούν πιο πολύ συνώνυμο τoυ empowerment, ειδικά για τις γυναίκες αθλήτριες και πρωταθλήτριες. Αυτό το στοιχείο με εκφράζει και περισσότερο. Τα μηνύματα που προβάλλω στο κοινό που με παρακολουθεί θέλω να τονώνουν το ηθικό του και να ενισχύουν την αυτοπεποίθησή του. Θέλω να τους μαθαίνω νέα πράγματα, όπως θέλω να μαθαίνω κι εγώ από αυτούς. Τα μηνύματα που λαμβάνω είναι μηνύματα αγάπης, όπως και αυτά που στέλνω».
Χωράει ακόμα ο σεξισμός στο γυναικείο αθλητισμό;
«Έχει αλλάξει σίγουρα η κατάσταση προς το καλύτερο αλλά σίγουρα δεν έχουν φτάσει ακόμα στο τελικό στάδιο χωρισμού οι δύο έννοιες. Δεν ταυτίζονται σε καμία περίπτωση και θεωρώ ακραία λανθασμένη οποιαδήποτε αντίληψη η οποία στηρίζει τη συνύπαρξη τους».
Ποια είναι η σχέση των media με το γυναικείο αθλητισμό;
«Τα media στις μέρες μας σαφώς έχουν κυρίαρχο ρόλο και στηρίζουν τον γυναικείο αθλητισμό, με πρωτοβουλίες όπως το Gazzetta Women. Η προβολή των μέσων αποτελεί ο ιδανικός τρόπος διάδοσης πληροφοριών και ενημέρωσης του κοινού πάνω στο θέμα του γυναικείου αθλητισμού, ιδιαίτερα όταν η κάλυψη βασίζεται σε τεκμήρια και ακούει τις φωνές των αθλητριών και πρωταθλητριών του σήμερα, οι οποίες ανοίγουν τις καρδιές τους και παρουσιάζουν τις δικές τους οπτικές επί του θέματος».
Τι πρέπει να προσέξουν κατά τη γνώμη σας οι γονείς αλλά και οι προπονητές μιας έφηβης αθλήτριας;
«Ειλικρινά, όντας ακόμη και η ίδια σε μικρή ηλικία θα έλεγα πως αυτό που οφείλουν τόσο οι γονείς όσο και οι προπονητές μιας έφηβης αθλήτριας να προσέξουν είναι να μην την αφήσουν να απομακρυνθεί εντελώς από τον κόσμο του αθλητισμού. Η εφηβεία είναι μια ευαίσθητη περίοδος κατά την οποία συχνά οι κοπέλες βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο και σε συναισθηματική ταραχή και μπορεί να προβούν σε δραστικές αποφάσεις, όπως η εγκατάλειψη του αθλήματός τους, και πιθανώς να το μετανιώσουν στο μέλλον».
Υπήρξε φορά που σοκαριστήκατε από συμπεριφορά οπαδών, είτε ως φίλαθλος είτε ως αθλήτρια;
«Δε θα έλεγα πως υπήρξε κάποια συγκεκριμένη φορά που σοκαρίστηκα, αλλά συχνά από αυτά που προβάλλονται αντικρίζω δυστυχώς μέχρι τώρα αγενείς αντιδράσεις φιλάθλων που δε διακρίνονται για τον σεβασμό και τον ορθό χαρακτήρα τους, ειδικά απέναντι σε αθλήτριες».
Ποιοι είναι οι λόγοι που ο γυναικείος αθλητισμός δεν έχει κατά τη γνώμη σου την ίδια ανταπόκριση και ευρύτητα με τον ανδρικό; Τι θα μπορούσε να γίνει για να αλλάξει αυτό;
«Αντιλήψεις όπως ότι συγκεκριμένα αθλήματα απευθύνονται κυρίως σε άνδρες συνεχίζουν να επικρατούν και να υποστηρίζονται κυρίως από μέρος του ανδρικού πληθυσμού που δύσκολα αλλάζει γνώμη και συνεχίζει να υποτιμά τη δύναμη της γυναίκας αθλήτριας. Τι θα μπορούσε να γίνει για να αλλάξει αυτό στο μέλλον; Το κλειδί είναι η ενημέρωση, κυρίως του νέου πληθυσμού, ώστε η κοινωνία του αύριο να μην προβεί στην υιοθέτηση τέτοιων συμπεριφορών. Πρέπει να συνεχίσει να ενισχύεται την ισότητα των φύλων στο χώρο του αθλητισμού, δεδομένου πως όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε ίσα δικαιώματα».
Υπάρχει κάποιος αθλητής ή αθλήτρια που είναι για εσένα πηγή έμπνευσης;
«Αθλητής που αποτελεί πηγή έμπνευσης για εμένα θα έλεγα πως είναι ο μπαμπάς μου, Κώστας Χαλκιάς. ‘Ίσως ακούγεται απλό, αλλά αυτή η απλή βοήθεια που μου προσέφερε σε δύσκολες στιγμές στο σπίτι με έκανε να συνειδητοποιήσω τις δυσκολίες και τις ομορφιές αυτού του χώρου. Αν και το αντικείμενο μας είναι διαφορετικό -εγώ χορό, εκείνος ποδόσφαιρο- και οι δύο ακολουθήσαμε τον δρόμο του πρωταθλητισμού και μέσα από τα λόγια του με βοήθησε να συνεχίσω και να βαδίζω σωστά και μόνο μπροστά».
Πώς φαντάζεσαι την επόμενη μέρα μετά τον πρωταθλητισμό;
«Η επόμενη μέρα μετά τον πρωταθλητισμό είναι μια ακόμη μέρα πρωταθλητισμού, γιατί όλοι μας ανεξαιρέτως και δίχως επιλογή είμαστε πρωταθλητές της ζωής. Μαθαίνουμε, προχωράμε, άλλοτε χάνουμε κι άλλοτε κερδίζουμε τους αγώνες της καθημερινότητας».
Πώς σχετίζεται ο αθλητισμός με την ψυχική υγεία;
«Ο αθλητισμός μπορεί να παρομοιαστεί με φάρμακο που μπορεί να βελτιώσει ή και να σώσει την ψυχική υγεία ενός ανθρώπου χάρη στα οφέλη του».
Εάν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω, τι θα έλεγες στον εαυτό σου που τώρα ξεκινάει;
«Εάν θα γύριζα τον χρόνο πίσω, θα έλεγα στον εαυτό μου να μην κοιτά πίσω, να προχωρά μόνο μπροστά, να δουλεύει και να ευχαριστιέται τη κάθε στιγμή, γιατί τελικά σημασία και νόημα στη ζωή δίνουν τα χαμόγελα».
Ποια είναι η πραγματικότητα μιας επαγγελματία χορεύτριας;
«Η καθημερινότητα και η πραγματικότητα μιας επαγγελματία χορεύτριας, εκτός των βασικών, περιλαμβάνει κούραση, σωματική και ψυχική, την οποία όμως συνηθίζεις. Απαιτεί επίσης να αφιερώσεις πολλές ώρες στη δραστηριότητα αυτή, καθώς η πολλή δουλειά και επιμονή φέρνει το καλύτερο και πιο ιδανικό αποτέλεσμα».
Το σώμα στο χορό είναι μέσο έκφρασης. Τι απαντάτε σε αυτούς που σεξουαλικοποιούν το γυναικείο σώμα;
«Το σώμα μας στον χορό σαφέστατα αποτελεί μέσο έκφρασης γενικότερα, αλλά ειδικότερα της ψυχής, των συναισθημάτων μας. Επομένως, σε αυτούς που σεξουαλικοποιούν το γυναικείο σώμα δε θα απαντούσα. Πρώτα θα πρέπει να σκεφτούν και να συλλογιστούν πώς υιοθετώντας αυτή τη συμπεριφορά υποτιμούν και τον ίδιο τους τον εαυτού, εφόσον ένα γυναικείο σώμα τους έφερε κι αυτούς στον κόσμο».