Όταν η Leticia Bufoni έμαθε από ένα DVD ότι και τα κορίτσια μπορούν να κάνουν skateboard, αποφάσισε ότι ήθελε κι εκείνη να γίνει skater και δεν θα σταματούσε μέχρι να το πετύχει. Ήρθε αντιμέτωπη με τα στερεότυπα για τις γυναίκες στο χώρο νωρίς, όταν ο ίδιος της ο πατέρας πήρε το πριόνι του και της έκοψε τη σανίδα της στη μέση γιατί δεν ήθελε η 9χρονη κόρη του να γυρνάει στους δρόμους του Σάο Πάολο με τους άλλους skaters που ήταν σχεδόν όλοι αγόρια. Η νεαρή Βραζιλιάνα όμως δεν πτοήθηκε και
συνέχισε να εξασκείται με δανεικές σανίδες. Το skateboarding σύντομα έγινε οικογενειακή υπόθεση: οι αδερφές της την πήγαιναν στο πάρκο, η γιαγιά της τής πήρε την πρώτη της σανίδα, η μαμά της ανησυχούσε κάθε φορά που έπεφτε αλλά ήθελε να τη στηρίξει και δεν το έδειχνε. Σιγά σιγά ξεκίνησε και ο πατέρας της να αλλάζει γνώμη· όταν κατάλαβε ότι η κόρη του ήταν όντως μεγάλο ταλέντο, την ενθάρρυνε να πάει μόνιμα στις ΗΠΑ, όπου θα είχε περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες απ’ότι στη Βραζιλία. Έτσι η Leticia βρέθηκε μόνη της στα 14 σε μια ξένη χώρα.
Η ζωή στην Καλιφόρνια ήταν δύσκολη. Η Leticia πήγαινε στο σχολείο και περνούσε όλο τον ελεύθερό της χρόνο στην προπόνηση. Ήξερε ότι πρώτος στόχος ήταν οι διακρίσεις στο skateboarding και όταν κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να ισορροπήσει και τα δύο, τα μαθήματα έμειναν αναγκαστικά πίσω. Οι κόποι της ανταμείφθηκαν όταν κέρδισε το Maloof Money Cup δύο συνεχόμενες φορές και η καριέρα της εκτοξεύθηκε. Το 2009 η Bufoni βραβεύτηκε με τον τίτλο «Προσωπικότητα της χρονιάς» από το βραζιλιάνικο περιοδικό Época. Το 2015 έγινε χαρακτήρας στο βιντεοπαιχνίδι «Tony Hawk's Pro Skater 5». Μέχρι το 2016, είχε γίνει η δεύτερη πολυτιμότερη αθλήτρια της Nike. Το 2017 μπήκε στο βιβλίο Guinness ως η skater με τις περισσότερες νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Skateboarding και το 2018 μπήκε στη λίστα των κορυφαίων αθλητών του Forbes.
Το skateboarding έκανε την εμφάνισή του ως ολυμπιακό άθλημα στους Ολυμπιακούς του Τόκιο και η Leticia Bufoni δεν θα μπορούσε να λείπει- στην προσπάθειά της να πάρει την πρόκριση κατέληξε μάλιστα να αγωνίζεται με σπασμένο πόδι και αναγκάστηκε να μείνει εκτός πίστας για δύο πολύ δύσκολους μήνες. Παρόλο που ήταν ένα από τα φαβορί για μετάλλιο στο Τόκιο, η Αμερικανίδα Alexis Sablone της στέρησε τελευταία στιγμή τη θέση στον τελικό. Παρά την αρχική απογοήτευση, η αγάπη της Leticia για το skateboarding της έδωσε το κουράγιο να συνεχίσει. Έχει άλλωστε καταλάβει πως στα 28 της δεν είναι μόνο κορυφαία αθλήτρια, αλλά και πρότυπο για τις νεαρές skaters σε όλο τον κόσμο. Ο επόμενος αθλητικός στόχος για τη Leticia είναι σαφώς το Παρίσι το 2024, αλλά ο μεγαλύτερος στόχος της ζωής της είναι πλέον να αποκτήσει το γυναικείο skateboarding την ίδια αποδοχή με το ανδρικό.