«Όταν ήμουν μικρή και ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό, η οικογένειά μου μου ήταν κατηγορηματική και μου είπε: "Όχι, είσαι γυναίκα". Το γεγονός ότι δεν είχα ένα πρότυπο για να δείξω στους μεγάλους μου αδερφούς ήταν πρόβλημα για μένα . Σήμερα, λοιπόν, το καθήκον μου είναι να δείξω στις Σενεγαλέζες που επέλεξαν τον αθλητισμό, είτε είναι το μπάσκετ, είτε το ποδόσφαιρο, είτε ράγκμπι, ότι τα κατάφεραν. Δεν άλλαξαν...»
Τάδε έφη, Ίνα Μακόσι. Ένα κορίτσι το οποίο από τα μικράτα του ήθελε να πιάσει στα χέρια την πορτοκαλί μπάλα. Να ντριπλάρει. Να σουτάρει. Να σκοράρει. Όμως παράλληλα ένιωθε και την πίεση της οικογένειας. Ότι αυτά τα πράγματα δεν ήταν για εκείνη. Ένιωθε εγκλωβισμένη μέσα στα όνειρά της. Τα κυνήγησε. Όσο μπόρεσε. Όσο πρόφτασε. Έστω και για μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να φορέσει τη φανέλα της Thiaré, μια άσημη ομάδα μπάσκετ στα προάστια του Ντακάρ. Και όμως. Μέσα σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα και μέχρι να φοιτήσει στο πανεπιστήμιο, μάζεψε εμπειρίες. Όσες χρειάστηκε για να αποτελέσουν το καλύτερο εφόδιο προκειμένου να πετύχει στη ζωή της.
Ο Μανέ, ο Ντιενγκ και οι κουλτούρες
Ήταν μια εποχή που ο ο αθλητισμός ήταν ένας τρόπος να υπάρχει η άμεση επικοινωνία με τους ανθρώπους, να βγαίνουν τα κορίτσια από το σπίτι και να νιώθουν δυνατά μετά από σεξουαλική κακοποίηση. Σήμερα ο αθλητισμός είναι ένα από τα πεδία έκφρασής της. Μέσα από τον φακό της. Αποτυπώνει αθλητικά γεγονότα σε φωτογραφίες και σε βίντεο. Και να 'ταν μόνο αυτά; Η εκπαίδευσή της ως οπτικοακουστικός καλλιτέχνης με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Africulturban, ο οποίος επιδιώκει να προωθήσει την αστική κουλτούρα της Σενεγάλης, τη βοήθησε να για να προβάλει τις αστικές κουλτούρες, όπως επίσης την καθημερινή ζωή και του περιβάλλοντος των γυναικών.
«Είναι καθήκον μου να δείξω στα νεαρά κορίτσια ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που είχα» είχε πει η Ίνα Μακόσι στο περιθώριο του φεστιβάλ Dakar En Jeux, τέσσερα χρόνια πριν από του τέταρτους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων. Η ίδια έχει ταξιδέψει πολύ. Έχει συναναστραφεί με πολύ κόσμο. Έχει γνωρίσει κουλτούρες. Και για ένα πράγμα είναι απολύτως βέβαιη. Ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει βιτρίνα αυτοανάπτυξης και επιτυχίας!
Για παράδειγμα στην Κένυα συνάντησε έναν οδηγό ταξί για τον οποίο η επιτυχία του Σαντιό Μανέ έκανε τη Σενεγάλη διάσημη. Για την Ίνα Μακόσι, ο διάσημος ποδοσφαιριστής ένα από τα μεγαλύτερα πρότυπα της Σενεγάλης μαζί με τον παίκτη του NBA, Γκόργκι Ντιενγκ.
Η απόδειξη της Μακόσι και η επίδραση ως... πόιντ γκαντ
Όμως πριν εκθέσει τις τέχνες της στη Σενεγάλη, το Μαρόκο, τη Σουηδία και τη Νορβηγία, η Μακόσι έπρεπε να εργαστεί σκληρά για να καθιερωθεί ως γυναίκα φωτογράφος σε μια ανδροκρατούμενη βιομηχανία. Αντλώντας δύναμη από την επιτυχία της ελπίζει ότι το ταξίδι της μπορεί επίσης να εμπνεύσει: «Ως φωτογράφος στο στάδιο Marius-Ndiaye υπήρχαν στιγμές που οι άνθρωποι πίστευαν ότι δεν ήμουν Σενεγαλέζα επειδή ήμουν η μόνη γυναίκα φωτογράφος από τη Σενεγάλη! Μιλούσαν για μένα στο με την εθνική γλώσσα της Σενεγάλης νομίζοντας ότι δεν καταλάβαινα. Και συμβαίνει συχνά. Λένε στον εαυτό τους ότι δεν είναι δυνατόν να είμαι Σενεγαλέζα. Για μένα, είναι μια πρόκληση. Είναι θετικό γιατί με αναγκάζει να βγάζω πολύ καλές φωτογραφίες, να είμαι εκεί, να με σέβονται για τη δουλειά που κάνω και να επιτρέπω σε άλλες γυναίκες να δουν ότι μπορούν και εκείνες!»
Και αυτός είναι ο μεγάλος της στόχος. Να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα στις νεότερες γενιές. Η ίδια θεωρεί ότι πρέπει να γίνει σημαντικό εκπαιδευτικό έργο με τα αρχεία για να βοηθηθεί ο λαός της Σενεγάλης στην οικοδόμηση μιας συλλογικής συνειδητοποίησης των επιτυχιών του. Γνωρίζει ότι θα χρειαστεί χρόνος. Όμως θέλει να βάλει το δικό της λιθαράκι προκειμένου να δώσει «σάρκα και οστά» σε αυτό το εγχείρημα. Χρησιμοποιώντας παράλληλα και τις αξίες που έμαθε ως μπασκετμπολίστρια.
«Το να παίζω μπάσκετ με δίδαξε πολλά σε νεαρή ηλικία γιατί πέρα από το γήπεδο, υπάρχει μια σημαντική δουλειά που κάνουν οι προπονητές. Να δίνουν ευθύνες. Εγώ ήμουν πόιντ γκαρντ. Δηλαδή χρειάζονταν συγκεκριμένες δεξιότητες οι οποίες ίδιες με τις δεξιότητες που χρειάζεσαι στην καθημερινή ζωή: Να είσαι υπεύθυνος, να έχεις την αίσθηση του να μοιράζεσαι, να κοιτάς τι σε περιβάλλει. Όλα αυτά ήταν σημαντικά για μένα. Με έκανε αυτό που είμαι σήμερα».