Στο παρθενικό Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών της ιστορίας το 1991, η Βραζιλία συμμετείχε ως η κάτοχος του πρώτου στα χρονικά Κόπα Αμέρικα γυναικών έξι μήνες νωρίτερα και κατά συνέπεια ως η μοναδική εκπρόσωπος της Λατινικής Αμερικής. Η αποτυχία ήταν ηχηρή, αποκλεισμός από τη φάση των ομίλων με ήττα στον πρόωρο τελικό απέναντι στη μετέπειτα «χάλκινη» Σουηδία.
Το γκολ που σήμανε την αρχή του τέλους για τη Σελεσάο σημειώθηκε από την αρχηγό των Σκανδιναβών. Το όνομα της Πία Σουντχάγκε τότε ηχούσε από τα μεγάφωνα ως ο προάγγελος ενός άδοξου φινάλε. Τρεις και πλέον δεκαετίες αργότερα, το ίδιο όνομα συνιστά τον νέο δείκτη ποιότητας στην εθνική Βραζιλίας και συνάμα τη μεγαλύτερη εγγύηση για να επιστρέψει τουλάχιστον στο βάθρο των Μουντιάλ, από όπου απουσιάζει ανελλιπώς από το 2007.
Η Πία Μαριάν Σουντχάγκε αποτελεί μία από τις πιο αξιοσέβαστες και διακεκριμένες φιγούρες των πάγκων στην ιστορία του ποδοσφαίρου γυναικών. Συνυφασμένη με το επίπεδο των εθνικών ομάδων, με την Team USA την οποία οδήγησε σε δύο σερί χρυσά ολυμπιακά μετάλλια (2008, 2012) αλλά και με την ομάδα της πατρίδας της, την οποία τίμησε για 21 ολόκληρα χρόνια ως παίκτρια - ούσα μέχρι και σήμερα στη δεκάδα με τις περισσότερες συμμετοχές (146) αλλά και στην all-time τριάδα με τα περισσότερα γκολ (71) – καθώς και ως προπονητής την πενταετία 2012-2017 όποτε και πρόσθεσε ακόμα ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες (ασημένιο στο Ρίο).
Τι δουλειά, όμως, έχει στον πάγκο της Σελεσάο; Μια απαιτητική Σκανδιναβή που πάντοτε έδινε έμφαση στην αμυντική οργάνωση, ανάμεσα στην τεχνική αρτιότητα της γυναικείας βραζιλιάνικης σχολής που παραμέριζε τις υπόλοιπες αρετές;
Brazilian Women’s National Head Coach - Girl from Sweden. 🇸🇪
— Seleção Feminina de Futebol (@SelecaoFeminina) April 28, 2021
Entramos na onda, @Anitta... Com a nossa comandante @PiaSundhage rumo a Tóquio. Contamos com a sua torcida pela Seleção Feminina! 🇧🇷 pic.twitter.com/644eReqWL8
Αυτή η παράταιρη σύμπραξη συνετέλεσε σε ένα από τα πιο ιντριγκαδόρικα project των τελευταίων ετών. Και το Μουντιάλ της Αυστραλίας είναι θεωρητικά το peak του. Με φόρα από το πρώτο ενθαρρυντικό(τατο) δείγμα, την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα το 2022 που μπορεί να έχει καταντήσει συνήθεια (8/9 τίτλοι για τη Βραζιλία, μοναδικό χαμένο το 2006) αλλά το απόλυτο νικών με διαφορά τερμάτων 20-0 έδωσε άλλη αίγλη, το πείραμα της Σουντχάγκε βρίσκεται μπροστά από τον καθοριστικότερο έλεγχο προόδου.
Η 63χρονη Σουηδή γοητεύτηκε από το ξένο, το άγνωστο, όταν είπε το ναι στην Team USA πίσω στο 2007. Μαθημένη πια να λειτουργεί και να πετυχαίνει μακριά από το comfort zone της, δεν δυσκολεύτηκε όταν της έγινε η πρόταση να γίνει η πρώτη coach εκτός Βραζιλίας που θα αναλάμβανε να καθοδηγήσει τη Σελεσάο σε επίσημη διοργάνωση.
«Στην αρχή ήταν κάπως… ‘’πολύ’’ για μένα. Όταν πήγα στις ΗΠΑ πέρασε το ίδιο πράγμα. Ήταν ήδη επιτυχημένες και ποια ήμουν εγώ για να αλλάξω κάτι; Φυσικά έπρεπε να αλλάξω κάτι, έστω λιγάκι. Αλλά όχι τόσα πολλά γιατί δεν θα το δικαιολογούσε η πρόσφατη επιτυχία τους. Ούτε όμως κάτι τόσο ασήμαντο γιατί αλλιώς, γιατί να μην έφερναν απλά μια Αμερικανή coach; Το ίδιο ίσχυσε κι εδώ.
Στη Σουηδία είμαστε πολύ καλά οργανωμένοι, έχουμε σχέδιο, ειδικά στην άμυνα. Στις ΗΠΑ ίσχυε περισσότερο το ‘’1vs1’’, να κυνηγάς την ατομική ευκαιρία. Και φυσικά η αλλαγή από αυτό ήταν σημαντική. Αυτή η τόσο ζεστή χώρα (σ.σ. Βραζιλία) με τους ζεστούς ανθρώπους είναι πολύ συναισθηματική. Βασίζονται στην τεχνική και στο να κάνουν ξεχωριστά πράγματα που σε κάνουν να λάμπεις, να λάμπει η ομάδα σου».
Αν κάτι χαρακτήριζε και εξακολουθεί να χαρακτηρίζει την Σουντχάγκε ως προπονητή είναι ότι παίρνει το μάξιμουμ από τις παίκτριες της. Και η ίδια κατάλαβε από νωρίς πως το υλικό που είχε στα χέρια της δεν ήταν απλά… λάμψη, μα ατόφιος χρυσός που μπορούσε να «ντύσει» τα δικά της θέλω με την απαραίτητη δουλειά. Η Ραφαέλ Σόουζα, βασικό στέλεχος της Σελεσάο και πρώην στόπερ της Άρσεναλ, έχει να το λέει για το πώς κατάφερε η Σουντχάγκε να προσδώσει συνοχή στο βραζιλιανικό σύνολο και να αλλάξει τις συνήθειες του συνόλου στο κομμάτι της προπόνησης και της φυσικής κατάστασης.
«Έφερε το δικό της στυλ, μιας πολύ συγκροτημένης ομάδας. Είναι πολύ δύσκολο πλέον για όλους να διασπάσουν τις γραμμές μας. Έχουμε εξελιχθεί πολύ. Η Πία είναι εξωστρεφής στις συναντήσεις μας, τραγουδάει και γελάει, αλλά γίνεται πολύ απαιτητική στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης και της έντασης. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις προπονήσεις μας, ελπίζω να κρατήσουμε αυτά τα μαθήματα και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, ανεξάρτητα από το πόσο θα δουλέψει εδώ».
Το συμβόλαιο που υπέγραψε με τη Βραζιλία η Σουντχάγκε πράγματι ολοκληρώνεται μετά τη διοργάνωση του Παρισιού. Μέχρι τότε, βέβαια, μεσολαβούν οι δύο μεγάλες αποστολές για τις οποίες προσλήφθηκε τέσσερα χρόνια νωρίτερα. Αρχής γενομένης από την πρεμιέρα της Σελεσάο στο Μουντιάλ απέναντι στο θεωρητικά ευκολότερο εμπόδιο του 6ου ομίλου, τον Παναμά, με τις «μάχες» με Γαλλία και Τζαμάικα (0-0 το μεταξύ τους παιχνίδι) να καθορίζουν πιθανότατα την οικονομία του γκρουπ και το πού θα οριοθετηθεί το ταβάνι της.
Το timing πιθανότατα είναι το ιδανικό για την πολυαναμενόμενη διάκριση. Το τελευταίο Μουντιάλ της εμβληματικής Μάρτα (στα 37 της πλέον), με την οποία άγγιξε το τρόπαιο το 2007, το ποιοτικό ρόστερ, τα αισιόδοξα αποτελέσματα στο δυνατό φιλικό με τη Γερμανία (νίκη 2-1) και τον τελικό του Finalissima (ήττα από την Αγγλία αλλά στα πέναλτι), μαρτυρούν πως η Βραζιλία της Σουντχάγκε έχει την απαραίτητη μαγιά για να κοιτάξει ψηλά, στο ίσως πιο αμφίρροπο Μουντιάλ των τελευταίων ετών. Άλλωστε και η ίδια η Σουηδή coach δήλωσε πως οποιαδήποτε από τις δέκα καλύτερες ομάδες του τουρνουά μπορεί να φτάσει ως το τέλος του δρόμου.
Η Σελεσάο βρίσκεται στο Νο8 της παγκόσμιας κατάταξης και στο όριο της δεκάδας των στοιχηματικών για κατάκτηση. Και η Προπονητής της Χρονιάς του 2012 στα βραβεία της FIFA θα ήθελε πολύ να ανατρέψει τα προγνωστικά και να αποσπάσει το μοναδικό πετράδι που λείπει από τη θρυλική συλλογή της, δίνοντας νέα πνοή στο βραζιλιανικό ποδόσφαιρο που πάντα διψά για μια φιέστα υποκινούμενη από τη στρογγυλή θεά.