Ορισμένες κόκκινες γραμμές φαντάζουν απροσπέλαστες. Μερικοί άνθρωποι όμως δεν καταλαβαίνουν από χρώματα οπότε όλες οι γραμμές τους φαίνονται ίδιες και με τον ίδιο τρόπο τις προσπερνούν όλες. Η Μπρούνα Αλεξάντρε μετά από προσπάθειες ετών κατάφερε να γίνει ένας τέτοιος άνθρωπος.
Τα τρία τέταρτα της ζωής της, η Βραζιλιάνα Αλεξάντρε παίζει πινγκ πονγκ καθώς έχει αφιερώσει στο άθλημα που αγαπά, το πινγκ πονγκ, τα τελευταία 21 χρόνια της ζωής της. Όλα αυτά τα χρόνια έχει μάθει να ζει με το ένα της χέρι αφού το δεξί της χέρι το έχουν ακρωτηριάσει όταν ήταν ακόμη βρέφος, λόγω θρόμβωσης. Όμως η έλλειψη του μέλους δεν την ενοχλεί και είχε τα τελευταία 28 χρόνια να συνηθίσει να ζει χωρίς αυτό. Δεν ήταν εύκολο να βρει την ισορροπία και τον απόλυτο συγχρονισμό που απαιτεί το άθλημα, πράγμα που γίνεται διπλά δύσκολο όταν λείπει το ένα χέρι, όμως τα κατάφερε κάνοντας και άλλα αθλήματα με τα οποία εξασκούσε όσα χρειάζονταν προπόνηση. Για παράδειγμα έκανε παράλληλα skateboard και futsal ενώ έπαιζε πινγκ πονγκ μαζί με αρτιμελείς παίκτες ώστε να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Έτσι, φτάνοντας στο σήμερα, η ίδια επισημαίνει πως μπορεί να κάνει σερβίς με όπως κάνουν και οι άνθρωποι με δύο χέρια.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που εκπροσωπώ όλα τα άτομα με αναπηρία και που δείχνω ότι όλα είναι δυνατά. Νομίζω ότι αυτό με κάνει πιο πρόθυμη να θέλω να συνεχίσω και να κυνηγήσω τα όνειρά μου, σκεπτόμενη όχι μόνο τον εαυτό μου, αλλά για όλα τα άτομα με αναπηρία. Ελπίζω ότι κάποια μέρα αυτό θα είναι κάτι φυσιολογικό στον κόσμο: ένα άτομο με αναπηρία να παίζει ενάντια σε κάποιον που έχει και τα δύο χέρια, ανεξάρτητα από την αναπηρία», δηλώνει η ίδια μιλώντας στο Olympics.com.
Η τρεις φορές Παραολυμπιονίκης είναι πλέον ένα βασικό μέλος της ομάδας γυναικών της Βραζιλίας, η οποία έχει ήδη εξασφαλίσει τη θέση της για το Παρίσι 2024. Και με αυτό τον τρόπο έχει γεφυρώσει με επιτυχία το χάσμα μεταξύ επιτραπέζιας αντισφαίρισης και επιτραπέζιας αντισφαίρισης για παραολυμπιονίκες, καθώς επιδιώκει να ακολουθήσει τα βήματα της Πολωνής Ναταλία Πατρίκα, μιας τετράκις Ολυμπιονίκη και έξι φορές Παραολυμπιονίκη.
«Πάντα εμπνεόμουν από τη Ναταλία Πατρίκα για όλα όσα πέτυχε στην καριέρα της. Με ενέπνευσε τόσο πολύ που επικεντρώθηκα πολύ στο να τη νικήσω και πέρυσι τα κατάφερα», είπε.
Φυσικά, η Αλεξάντρε εξηγεί πως το πινγκ πονγκ των Παραολυμπιακών είναι ευκολότερο για εκείνη αφού ο αγώνας είναι λιγότερο γρήγορος και χρειάζεται να κάνει λιγότερες προσαρμογές στο παιχνίδι της: «Η προθέρμανση στον πινγκ πονγκ ΑμΕΑ, για παράδειγμα, διαρκεί μία ώρα, αλλά εγώ πρέπει να έρθω εδώ τέσσερις ώρες πριν από το παιχνίδι όταν παίζω με τους αρτιμελείς. Στη δεύτερη κατηγορία, μιλάμε για ένα πολύ πιο γρήγορο παιχνίδι. Για παράδειγμα, όταν έπαιξα με τη Γιαπωνέζα Χιράνο Μίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η μπάλα επέστρεφε πολύ πιο γρήγορα. Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες δεν επιστρέφει τόσο γρήγορα, εκτός αν παίζεις με τη Ναταλία (σ.σ. Παρτίκα).
Έτσι, όταν παίζω με άτομα με αναπηρία ίσως να είναι λίγο πιο εύκολο για μένα, επειδή η μπάλα έρχεται λίγο πιο αργά. Είναι μια προσαρμογή που κάνω όταν παίζω με άτομα χωρίς αναπηρία, πρέπει να προσαρμόζομαι όλο και περισσότερο λόγω της ισορροπίας μου».
Αξίζει να ανφέρουμε πως η Αλεξάντρε είχε κατακτήσει ένα αργυρό και ένα χάλκινο στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο 2020 και δύο χάλκινα στους Παραολυμπιακούς του Ρίο 2016 ενώ τώρα ετοιμάζεται για διπλό θρίαμβο.