Αν θέλει κάποιος να δει τι σημαίνει να κοπιάζεις για την ομάδα, για το καλό του συνόλου και τον κοινό στόχο ας ψάξει να δει το βίντεο του χθεσινού τελικού του Ολυμπιακού με τη Σαμπαντέλ στον τελικό του Final 4 της Euroleague στην υδατοσφαίριση γυναικών.
Οι «ερυθρόλευκες» χάρισαν πρώτα από όλα στους εαυτούς τους, στους τεχνικούς τους, στο σύλλογό τους, στους οπαδούς της ομάδας στιγμές που θα μνημονεύονται για χρόνια, όπως η πρώτη κατάκτηση της Euroleague ξανά μέσα στο «Παπαστράτειο» το 2015. Γιατί είναι πολύ πιο έντονα τα συναισθήματα που φέρνει η κατάκτηση ενός τέτοιου τίτλου στην έδρα σου.
Οι παίκτριες του Ολυμπιακού είναι ομάδα με την απόλυτη σημασία της λέξης. Η υδατοσφαίριση είναι ένα σπορ που γεννά δυνατές παρέες, φιλίες, δημιουργεί έντονους δεσμούς στα μέλη της ομάδας.
«Επειδή δεν υπάρχει ο οικονομικός ανταγωνισμός, να κάνω δηλαδή μεγαλύτερο συμβόλαιο, έτσι κι αλλιώς τα χρήματα δεν είναι πολλά, αυτό βοηθά να δημιουργούνται ομάδες που έχουν έντονα τα στοιχεία της φιλίας, της αγάπης και του σεβασμού ανάμεσα» μας έλεγε προ ημερών η Μαρία Τσουρή, με αφορμή την κατάκτηση του Len Trophy από τον Εθνικό το 2010.
Της αμύνης τα…κορίτσια
Η γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού δημιουργεί χρόνο με το χρόνο τη δική της αυτοκρατορία στην Ευρώπη. Η νίκη επί της Σαμπαντέλ σήμανε τον 3ο τίτλο της Euroleague και έπεται συνέχεια. Όπως και το 2015 και στον περσινή κατάκτηση επί της Ντουναουιβάρος στη Βουδαπέστη έτσι και ο τωρινός, ήρθαν από την άμυνα.
Η επίθεση χρειάζεται ταλέντο και στον Ολυμπιακό ξεχειλίζει, το γκολ σε κάνει σταρ, όμως η άμυνα χρειάζεται μάχη, πάθος, καρδιά, ομαδική δουλειά. Και η αμυντική επίδοση απέναντι στη Σαμπαντέλ ήταν απλά φανταστική. Οι προσωπικές μονομαχίες, το «δάσος» από τα μπλοκ δημιουργούσαν ένα τοίχο προστασίας μπροστά από την «ερυθρόλευκη» εστία κι αν περνούσαν υπήρχε η Χρυσή Διαμαντοπούλου στο πρώτο ημίχρονο και η Ιωάννα Σταματοπούλου στο β΄ μέρος. Μια κίνηση του Σέρβου τεχνικού Αλεξάνταρ Τσίριτς που προξένησε απορίες (δεν έγινε για παράδειγμα στον ημιτελικό με την Ουίπεστ που είχε πολύ χαμηλότερο δείκτη δυσκολίας), αλλά μέσα στη γενική ευφορία που έφερε η κατάκτηση του τίτλου ξεχάστηκε.
Οι παίκτριες της Σαμπαντέλ δεινοπαθούσαν για να πετύχουν γκολ, η χαρισματική αριστερόχειρας Τζούντιθ Φόρκα τελείωσε με ένα στα οκτώ, η πεντάκις πρωταθλήτρια Ευρώπης είχε 2 στα 15 εύστοχα σουτ στο πρώτο ημίχρονο και 7 στα 33 στο τέλος. Οι αντίστοιχες επιδόσεις του Ολυμπιακού ήταν 5/13 και 11/26. Η άμυνα θέλει μαχήτριες, όπως για παράδειγμα η Τζόρνταν Ράνεϊ. Η 26χρονη επιχείρησε μόλις ένα σουτ στον τελικό, όμως η προσφορά της ήταν πολύτιμη: πέντε μπλοκ, τρεις ασίστ και ένα κλέψιμο η αμυντική επίδοση της 26χρονης Αμερικανίδας.
Έχει παρόν και μέλλον
Αυτή η ομάδα, δημιούργημα του Χάρη Παυλίδη. «χτίστηκε» με κόπο, πολλή δουλειά, έμαθε μέσα από αποτυχίες και συνεχίζεται να δημιουργείται.
«Είμαι έντεκα χρόνια στον Ολυμπιακό» μας έλεγε χθες γεμάτη υπερηφάνεια η 25χρονη Ελευθερία Πλευρίτου. Το 2011 η οικογένεια Πλευρίτου μετακόμιζε από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά χάρη του γουότερ πόλο. Η 14χρονη τότε Ελευθερία, η 17χρονη Μαργαρίτα (σημερινή αρχηγός) και η 13χρονη Βασιλική άφηναν τον Ηρακλή για να συνεχίσουν την αθλητική τους πορεία στον Ολυμπιακό.
Ο Ολυμπιακός έχει παρόν και μέλλον. Αρκεί να δεις τις ηλικίες των παικτριών. Από τις παλιές η μεγαλύτερη είναι η 28χρονη Μαργαρίτα Πλευρίτου, ο βασικός κορμός της ομάδας έχει κοπέλες γεννημένες από το 1994 μέχρι το 1998. Κι από πίσω έρχεται το νέο αίμα, με παίκτριες που αποκτούν το ρόλο τους στην ομάδα, όπως η 18χρονη Χριστίνα Σιούτη, η 21χρονη φουνταριστή Μαρία Μυριοκεφαλιτάκη με τα τρία γκολ χθες, η 17χρονη Φωτεινή Τριχά και οι 18χρονες Σοφία Τορνάρου και Νεφέλη Χαλδαίου.