Από το 1982 ξεκίνησε τον στίβο. Έκτοτε η αγάπη της Γεωργίας Αμπατζίδου για αυτό το άθλημα ρίζωσε μέσα της και άνθισε στον μαραθώνιο, από τον οποία και πήρε τη μεγαλύτερη επιβράβευση της ζωής της.
Το 1991 μπήκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα, ως μέλος της αποστολής για τους Μεσογειακούς Αγώνες της Αθήνας. Της άρεσε να τρέχει μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις, επίπονα αγωνίσματα αλλά η μαγεία τους την είχε συνεπάρει. Ο Μαραθώνιος, παρ’ ότι δύσκολος, της έδωσε όλη την αδρεναλίνη που χρειαζόταν και εκείνη κόλλησε μαζί του. Το 1997 αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας στον μαραθώνιο, όσο όμως παράλληλα συνέχιζε να συμμετέχει σε αγωνίσματα μεσαίων και αποστάσεων. Αγωνίστηκε σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα στον ημιμαραθώνιο ενώ έπειτα οι δημοφιλείς μαραθώνιοι ανά τον κόσμο την καλούσαν. Το 2000 νίκησε για πρώτη φορά στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Το συναίσθημα της εισόδου στο Καλλιμάρμαρο, με το κοινό να χειροκροτεί έξαλλα τη νικήτρια, αποτυπώθηκε στο μυαλό της και πλέον το κυνηγούσε όλο και πιο πολύ.
Το 2003, στον μαραθώνιο του Βερολίνου, πέτυχε την καλύτερη επίδοση της καριέρας της τερματίζοντας σε 2:36:57 και έπιασε το όριο για τους Ολυμπιακούς της επόμενης χρονιάς, στην Αθήνα. Αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς, συνέχισε να βρίσκεται στη γραμμή της εκκίνησης για αρκετά ακόμη χρόνια στον Μαραθώνιο και σήμερα, στα 54 της, θυμάται με πολλή αγάπη εκείνες τις στιγμές που της έδωσαν χαρά.
Μιλώντας στον ΣΕΓΑΣ, εξηγεί πως η Αυθεντική διαδρομή είναι η διαδρομή της καρδιάς της και εύχεται σε κάθε δρομέα να έχει την τύχη να τρέξει στον αγώνα της Αθήνας:
«Η Αυθεντική διαδρομή του Μαραθωνίου της Αθήνας είναι η διαδρομή της καρδιάς μου. Και πως να μην είναι άλλωστε αφού σε αυτή τη διαδρομή έχω επτά πρώτες πανελλήνιες νίκες!
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η συμμετοχή. Ο τερματισμός στο Παναθηναϊκό Στάδιο σου προκαλεί τέτοια συγκίνηση και χαρά που δεν μπορείς να την περιγράψεις.
Ο αγώνας τα τελευταία χρόνια έχει γιγαντωθεί, έχουμε συμμετοχές από όλο τον κόσμο.
Εύχομαι σε κάθε αθλητή που ασχολείται με τον μαραθώνιο, κάποια στιγμή στη ζωή του, να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδρομή».