Η Ρόουζ Χάρβεϊ πιστεύει ότι η ιλιγγιώδης άνοδός της από την καραντίνα του κορωνοϊού μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες αποδεικνύει ότι όλα είναι δυνατά. Η 31χρονη μαραθωνοδρόμος βρίσκεται έχει βρει τη θέση της στην ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας για το Παρίσι 2024 και έχει μια από τις καλύτερες ιστορίες να διηγείται.
Έχοντας μηδενικό αθλητικό υπόβαθρο και ενώ προσπαθούσε με νύχια και με δόντια για να μπει στην ομάδα Β του νέτμπολ, η Χάρβεϊ εντάχθηκε στο Clapham Chasers Running Club για να γνωρίσει κόσμο όταν μετακόμισε στο Λονδίνο, μετά από χρόνια διασκέδασης στο πανεπιστήμιο.
Εκτός από το περιστασιακό τζόκινγκ στο γραφείο, το τρέξιμο έπεσε στο τέλος της λίστας των προτεραιοτήτων της καθώς αφιέρωνε χρόνο και ενέργεια σε μια απαιτητική δουλειά ως δικηγόρος οικονομικών στη μουσική βιομηχανία μέχρι που το 2020 απολύθηκε. «Ήταν δύσκολο, αλλά μου έδωσε την πιο απίστευτη ευκαιρία. Η δουλειά είχε τρελά ωράρια, δούλευα τακτικά μέχρι τις 2 το πρωί και τα Σαββατοκύριακα.
Στην πραγματικότητα μου άρεσε πολύ η δουλειά μου εκείνη την εποχή, αλλά χρειάστηκε αυτή η περίοδος που σταμάτησα για να συνειδητοποιήσω ότι είχα αρχίσει να καίγομαι αρκετά από αυτό. Κατά κάποιον τρόπο, η απόλυση ήταν το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί. Ήταν μια σημαντική αλλαγή για μένα. Από το να δουλεύω όλο το 24ωρο, δεν είχα κυριολεκτικά τίποτα να κάνω όλο αυτό το διάστημα στο σπίτι και συνειδητοποίησα ότι η δουλειά είχε γίνει ολόκληρη η ζωή μου και με ώθησε να κάνω κάτι αρκετά ριζοσπαστικό, είχα αυτή τη φοβερή ευκαιρία και ήθελα να κάνω κάτι ωραίο με αυτήν».
Η Χάρβεϊ βέβαια ήταν μία αρκετά καλή δρομέας ακόμη και πριν από το lockdown, αφού είχε τρέξει τον πρώτο της μαραθώνιο σε 2:55 το 2016. Όμως, χωρίς να έχει τίποτα άλλο να κάνει, ξεκίνησε πλήρη προπόνηση με τον Φιλ Κίσι, ο οποίος την είδε να τρέχει στο πάρκο, και ετοιμάστηκε για έναν αγώνα Half Ironman. Στη συνέχεια, έκανε ένα απίστευτο ατομικό ρεκόρ 30 ολόκληρων λεπτών στον μαραθώνιο του Cheshire το 2021.
«Έγινε πρόκληση να δω πόσο πολύ θα μπορούσα να με σπρώξω. Είδα πρόοδο πολύ γρήγορα και γαντζώθηκα εντελώς. Μου άρεσε να βλέπω τι περισσότερο θα μπορούσα να κάνω και να χτίζω πάνω σε αυτό εβδομάδα με εβδομάδα, μήνα με μήνα. Αυτό εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας για μένα, θέλω απλώς να δω πόσο γρήγορα μπορώ να τρέξω».
Η απάντηση σε αυτό είναι: πολύ γρήγορα. Η Βρετανίδα έκανε χρόνο 2:23.21 στον περσινό μαραθώνιο του Σικάγο για να πιάσει το Ολυμπιακό όριο και να βρεθεί στο Νο5 όλων των εποχών στη Βρετανία.
Τώρα έχει το εισιτήριο της για το Παρίσι, είναι επαγγελματίας αθλήτρια, με τη χορηγία της PUMA, όμως η επιτυχία της δεν έχει ακόμη αρχίσει να φαίνεται πραγματικά στην οικογένειά της που είναι προσανατολισμένη στην καριέρα.
«Δεν έχω αθλητικά γονίδια και κανένας από την οικογένειά μου δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον αθλητισμό. Ήμουν δικηγόρος σε εταιρείες και είναι λίγο θέμα γενεών, αυτό θεωρείται ως μια πολύ καλή καριέρα. Είχα δουλέψει σκληρά για να φτάσω εκεί και κατέληξα σε μια δουλειά και μια μεγάλη πόλη που ήταν πολύ σταθερή και πολύ προβλέψιμη. Η μετάβαση στο να γίνω επαγγελματίας δρομέας απαιτούσε πολλές εξηγήσεις, ας το πούμε έτσι! Ακόμα με ρωτάνε, "Πότε θα επιστρέψεις στο επάγγελμα του δικηγόρου;" Η γενιά των γονιών μου έχει τη λογική πως μένεις σε μία δουλειά και εγώ αποφάσισα να έχω μια καλή καριέρα σε νεαρή ηλικία και να μην γίνω αλήτισσα. Ξέρουν όμως τι είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες!».
Η Χάρβεϊ θα βρεθεί στην Ολυμπιακή σκηνή στις 11 Αυγούστου, με τον μαραθώνιο των γυναικών να διεξάγεται την τελευταία ημέρα των Αγώνων. Η λοφώδης διαδρομή αποτελεί φόρο τιμής στις γυναίκες, καθώς παραπέμπει σε ένα βασικό επεισόδιο της Γαλλικής Επανάστασης: την πορεία των γυναικών στις Βερσαλλίες.
Η 31χρονη Βρετανίδα ελπίζει ότι η δική της αξιοσημείωτη ιστορία μπορεί να εμπνεύσει τους δρομείς αναψυχής να κυνηγήσουν τα δικά τους όνειρα: «Το βρίσκω περίεργο να σκέφτομαι ότι ο εαυτός μου εμπνέει τους ανθρώπους. Έτρεχα μαραθώνιους τριών ωρών και ελπίζω ότι μπορούν να με δουν άλλοι και να σκεφτούν ότι μπορούν επίσης να τρέξουν πολύ πιο γρήγορα και να σπάσουν κάποια χρονικά φράγματα. Αυτό θα ήταν φοβερό.
Πολλοί κορυφαίοι αθλητές ήταν στο σύστημα από τόσο μικρή ηλικία και αυτό από μόνο του δίνει μεγάλη έμπνευση για διαφορετικούς λόγους. Όμως άλλοι άνθρωποι μπορεί να το δουν αυτό και να σκεφτούν ότι δεν μπορούν να το κάνουν αν δεν είναι στο σύστημα από τα 10 τους χρόνια. Είναι καλό να δείξουμε και τις δύο πλευρές του».