Ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη το 1992 και η ελληνική αποστολή του στίβου αποτελούνταν από 11 άτομα. Σε εκείνη τη διοργάνωση, ο στίβος για τις γυναίκες άλλαξε κατεύθυνση μία για πάντα για την Ελλάδα καθώς η Βούλα Πατουλίδου έγινε η πρώτη Ελληνίδα χρυσή Ολυμπιονίκης στα 100μ με εμπόδια (12.64, πανελλήνιο ρεκόρ). Σε εκείνη την ομάδα, όμως, βρισκόταν και μία ακόμη αθλήτρια που θα διέπρεπε αργότερα.
Στις 6 Αυγούστου του 1992, δύο Ελληνίδες αγωνίστηκαν στους προκριματικούς αγώνες του ύψους. Η Νίκη Γκαβέρα στο Α προκριματικό γκρουπ ξεπέρασε τα 1.83μ και κατέλαβε τη 17η θέση και η Νίκη Μπακογιάννη από το Β προκριματικό γκρουπ υπερέβη το 1.88μ και κατετάγη 14η. Καμία από τις δύο δεν μπήκε στον τελικό σε εκείνη τη διοργάνωση. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Νίκη Μπακογιάννη έκανε τον αγώνα της ζωής της στον τελικό του ύψους στην Ατλάντα 1996 και με 2.03μ κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο.
Χρειάστηκε να περάσουν 32 ολόκληρα χρόνια για να έχει η Ελλάδα ξανά διπλή συμμετοχή στο ύψος γυναικών αφού τώρα, στο Παρίσι 2024, η Τατιάνα Γκούσιν και η Παναγιώτα Δόση θα φέρουν μνήμες από εκείνη την εποχή με στόχο όμως να αλλάξουν εκείνο το αφήγημα και να πετύχουν το δύσκολο κατόρθωμα της πρόκρισης στον τελικό.
Οι δυο τους, μάλιστα, γίνονται οι πρώτες υψίστριες που προκρίνονται στους Ολυμπιακούς μετά το 2012 και την Τόνια Στεργίου η οποία είχε ξεπεράσει το 1.93μ και για μία μόλις θέση έμεινε εκτός τελικού. Η ίδια είχε αγωνιστεί και στο Πεκίνο το 2008.
Με τη συμμετοχή των δύο αλτριών στο Παρίσι 2024, το ελληνικό στοιχείο στο ύψος γυναικών επιστρέφει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ο δρόμος θα ανοίξει για ακόμη περισσότερες συμμετοχές στο μέλλον.