Αποστολή στο Παρίσι: Πηνελόπη Γκιώνη
Στην πρώτη της συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Τατιάνα Γκούσιν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό του ύψους γυναικών και να κατακτήσει την ένατη θέση. Ωστόσο, δεν κατάφερε να κάνει μεγάλες πτήσεις όπως στόχευε. Έτσι, θα φύγει από το Παρίσι έχοντας περίεργα συναισθήματα αλλά σίγουρα θα κρατήσει τα θετικά από τη μεγάλη σκηνή αφού, όπως δήλωσε στο Gazzetta ένιωσε πως ανήκει εκεί, σε εκείνον τον αγώνα.
Η αθλήτρια της Ιωάννας Σιώμου μίλησε στο GWomen για όλα όσα συνέβησαν στον αγώνα αλλά και όσα πέρασε η ίδια μέχρι να φτάσει σε αυτόν τον αγώνα, καθώς χρειάστηκε να αφήσει τη δουλειά της για να μπορέσει να αφοσιωθεί στην προπόνηση:
«Ήταν πάρα πολύ ωραία, αν εξαιρέσεις την επίδοσή μου δηλαδή. Αν έκανα και το 1.91μ θα έφευγα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Είναι το γνωστό που κάνεις στο ύψος, αν θέλεις να περάσεις ένα ύψος πάρα πολύ σφίγγεις λίγο και αναγκαστικά κατεβάζεις, γιατί αυτό κάνω, και τα χαμηλότερα ύψη μου το συγχωρούν αλλά το 1.91μ δεν το συγχωρεί. Αγχώθηκα, κυρίως στο 1.87μ γιατί ήταν το πρώτο ύψος και έπειτα στο 1.91μ γιατί το ήθελα. Ήξερα όμως το 1.95μ είναι η έκτη θέση και στόχευα σε αυτό.
Έχω ανάμεικτα συναισθήματα, είμαι πολύ χαρούμενη με την Τατιάνα του προκριματικού και στεναχωρημένη με την Τατιάνα του τελικού αλλά ξέρεις τι; Φέτος πάλεψα με την ψυχή μου. Είμαι εδώ, ένατη, είναι ό,τι είναι απλά το 1.91μ είναι δικό μου και το ήθελα.
Αλλά δούλευα μέχρι τον Φλεβάρη. Έκανα μία προπόνηση και έτρεχα να πάω στη δουλειά. Δούλευα γραμματεία σε γηροκομείο.
«Να μην χρειάζεται εγώ να ανησυχώ για το πως θα πληρώσω ενοίκιο και τις βενζίνες μου και το φαγητό μου, να κάνω μια χρονιά σωστή - Θέλω να πιστεύω πως θα αλλάξει κάτι μετά το Παρίσι»
Ξέρεις ποιος φταίει γι’ αυτό; Τα media φταίνε. Πρέπει να δημιουργήσουν καλύτερα πρότυπα για τον αθλητισμό και τον κόσμο γενικά ώστε αυτοί που στηρίζουν αθλητές, να στηρίξουν και παιδιά σαν εμένα έτσι ώστε εμείς να μπορέσουμε να κάνουμε αθλητισμό. Να μην χρειάζεται εγώ να ανησυχώ για το πως θα πληρώσω ενοίκιο και τις βενζίνες μου και το φαγητό μου, να κάνω μια χρονιά σωστή. Και η κοινωνία πρέπει να στηρίξει αλλά κυρίως να προβληθούν αθλητές που είναι στη θέση μου έτσι ώστε η προβολή να φέρει χορηγούς, ο χορηγός να στηρίξει εμένα και να είμαι εγώ εδώ που είμαι.
Τώρα, άφησα τη δουλειά και έχω φάει όλες τις οικονομίες μου έτσι… Δηλαδή τον Σεπτέμβρη μπορεί να χρειαστεί να ψάξω για δουλειά. Αλλά δεν θέλω να τη χάσω τη χρονιά, είναι μια χρονιά γεμάτη έχει Παγκόσμιο ανοιχτού, Παγκόσμιο κλειστού, Ευρωπαϊκά. Δεν γίνεται να τη χάσω.
Πάντα σε Ολυμπιακή χρονιά θυμούνται τον στίβο. Η αγάπη του κόσμου ήταν πολύ ωραία αλλά αυτόν τον αγώνα εγώ τον έχω ξανακάνει, με τις ίδιες κοπέλες αγωνίζομαι πάντα στους αγώνες μου. Αν είχα την ίδια αναγνωρισιμότητα και την ίδια στήριξη, νομίζω θα ήμασταν αλλού. Και γενικά ο στίβος δηλαδή, που είναι ένα κάπως εγκαταλελειμμένο αγώνισμα.
Θέλω να πιστεύω πως θα αλλάξει κάτι μετά την εμφάνιση εδώ, αν και ήταν λίγο απογοητευτικός ο τελικός, αλλά θέλω. Αυτό που έζησα εκεί μέσα, χωρίς να το λέω με ειρωνεία, είναι αυτό που ανήκω. Ανήκω εκεί. Δεν μου έχει βγει, μια με το πόδι μου, μία με τη δουλειά. Θέλω να είμαι εκεί, όπως πρέπει να είμαι. Να μπω κι ας βγω όγδοη, ένατη. Αλλά μπορώ να πηδήξω 1.95μ. Πρέπει να είμαι εκεί απλά θέλει άλλες υποδομές από πίσω.
Τρία χρόνια τώρα που δούλευα έπαιρνα την άδειά μου τη μεγάλη για να πάω στο Παγκόσμιο και στο Ευρωπαϊκό και δεν έχω πάει μία φορά κανονικές διακοπές. Έχω κλείσει διακοπές τώρα, τελειώνει η σεζόν μου εδώ.
Θα μπω στη νέα σεζόν με άλλη βάση, λόγω του καλού ράνκινγκ που έχω στήσει. Η χρονιά που έκανα στον κλειστό είναι όπως θέλω και τη σεζόν που έρχεται. Είναι κάτι που είναι εύκολο στα πόδια μου, θέλω να είναι έτσι και η επόμενη».