Ανασκόπηση της μέχρι τώρα σεζόν του MotoGP από το Gazzetta (pics & vid)

Το MotoGP διανύει αυτόν τον καιρό το καλοκαιρινό του διάλειμμα. Αναβάτες, μηχανικοί και στελέχη ομάδων βρίσκονται σε κάποια παραλία και απολαμβάνουν λίγες ημέρες ανάπαυσης προτού ριχτούν πάλι στη μάχη του πρωταθλήματος. Εξαίρεση ίσως αποτελεί ο Λιν Τζάρβις της Yamaha, το τηλέφωνο του οποίου πρέπει να έχει πάρει φωτιά, από τους μάνατζερ των οδηγών που προτείνουν τους πελάτες τους για τη θέση του Μάβερικ Βινιάλες το 2022.

Με την ευκαιρία του καλοκαιρινού διαλείμματος, λοιπόν, η ομάδα του Gazzetta ετοίμασε μια σύντομη ανασκόπηση του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα σε αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα σεζόν και κοιτάζει στην κρυστάλλινη σφαίρα της για να δει τι μπορεί να συμβεί στο δεύτερο μισό.

Γιώργος Βαρίνος: Φτάσαμε στο μισό της σεζόν MotoGP και έχουμε δει πράγματα και θαύματα. Highlight η νίκη του Μαρκ Μάρκεζ στο Σάχσενρινγκ, αλλά και η «επιστροφή» του εκπληκτικού φέτος Φάμπιο Κουαρταραρό που από το χειρουργείο για το arm pump, αμέσως μετά το Ισπανικό GP βρέθηκε στο βάθρο και στον επόμενο αγώνα νίκησε! Είναι η χρονιά του Γάλλου ή μάλλον των Γάλλων καθώς και ο έτερος συμπατριώτης του Φάμπιο, ο Ζοάν Ζαρκό βρίσκεται στην 2η θέση του πρωταθλήματος. Καλά πάει και ο Φρανσέσκο Μπανάια, ενώ ο Τζακ Μίλερ δεν έχει τη σταθερότητα που χρειάζεται. Ο Πρωταθλητής 2020, Ζοάν Μιρ συνεχίζει στον ίδιο ρυθμό με την προηγούμενη χρονιά με σταθερότητα και μάζεμα βαθμών.

«Δεινόν τό γῆρας, οὐ γάρ ἔρχεται μόνον...» για τον Βαλεντίνο Ρόσι, που ταλαιπωρείται με πτώσεις και με χαμηλή απόδοση ενώ και ο Μορμπιντέλι δεν έχει φανεί και τον χτύπησε και η ατυχία να τραυματιστεί με το ποδήλατο και να χάσει τον τελευταίο αγώνα. Στην ίδια μοίρα με τον «Γιατρό» βάζω και ον Μάβερικ Βινιάλες που παρά το εξαιρετικό ξεκίνημα της χρονιάς δεν έχει βρει το μυστικό ώστε να έχει σταθερή απόδοση και δικαίως θα αποχωρήσει στο τέλος της χρονιάς.

Τώρα τι θα γίνει στους 10 επόμενους αγώνες είναι άγνωστο και θα ριψοκινδυνέψουμε μερικές προβλέψεις. Ο Φάμπιο απολαμβάνει μια διαφορά 34 βαθμών που εύκολα καλύπτεται. Και ο Ζαρκό θα την καλύψει στις πίστες που ευνοούν την Ducati. Είναι πιθανό να νικήσει και ο Μπανάια κάποιον αγώνα αν του έρθουν όλα βολικά, ενώ δεν πρέπει να ξεγράψουμε τον Μίλερ που θα ανακάμψει. Ο Μάρκεζ μπορεί να επιστρέψει πολύ αλλαγμένος, αλλά πρέπει να περιορίσει τις υπερβολές και μην ρισκάρει πτώσεις. Πιστεύω πως πλέον θα είναι στην πρώτη 5άδα σε κάθε αγώνα. Αν ρισκάρει και σταθεί τυχερός μπορεί να νικήσει έναν ή δύο ακόμα αγώνες. Ο Ζαρκό επίσης θα καταφέρει να πάρει έναν ή δύο αγώνες, ενώ το ίδιο θα κάνει και ο Κουαρταραρό που δεν χρειάζεται να πάρει ρίσκα καθώς σκοπός του είναι να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις και να μαζεύει βαθμούς. Ερωτηματικό η εμφάνιση του συμπαθούς Ντάνι Πεδρόσα, που δεν θα μου φανεί έκπληξη αν ανέβει στο βάθρο στην πρώτη του ή δεύτερη εμφάνισή του. Όπως και να έχει απολαμβάνουμε ένα αμφίρροπο Πρωτάθλημα που δεν είναι ξεκάθαρος ο τελικός νικητής και αυτό είναι πολύ καλό για το θέαμα.

Κώστας Παστρίμας: Το πρώτο μισό της φετινής σεζόν ανήκει σαφώς στον Φάμπιο Κουρταραρό. Ο νεαρός Γάλλος κυριαρχεί στο πρωτάθλημα, έχοντας 4 νίκες στους 9 αγώνες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής, ενώ του «ανήκουν» άλλες δύο που για διάφορους λόγους δεν τις κατέκτησε. Αυτό που έχει αλλάξει από τον περσινό Κουαρταραρό δεν είναι μόνο η ταχύτητα αλλά η πνευματική και ψυχολογική σταθερότητα όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Πέρυσι, σε αυτές τις συνθήκες κατέρεε, φέτος, απλώς παίρνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν πρωταθλητή και έναν απλώς συμμετέχοντα.

Το άλλο γεγονός που σημάδεψε το πρώτο μισό της σεζόν ήταν το αναπάντεχο, κοινή συναινέσει, διαζύγιο του Μάβερικ Βινιάλες με τη Yamaha. Η «ελεύθερη πτώση» του Βινιάλες στα αποτελέσματα ήταν ήδη μεγάλη έκπληξη, τη στιγμή που ο Κουαρταραρό με την ίδια μοτοσικλέτα «πετούσε». Αλλά το γυαλί που έσπασε στη Γερμανία δεν μπορούσε πλέον να κολλήσει. Το πιο λαμπρό πυροτέχνημα της σεζόν μέχρι στιγμής ήταν η νίκη του Μαρκ Μαρκεζ στο Σάχσενρινγκ. Ο Ισπανός έχει ακόμα τη φλόγα δυνατή μέσα του και όταν το σώμα του συντονιστεί με το πνεύμα του θα δούμε πολλά ακόμα.

Όσο για την Ducati, φέτος ίσως έχει κατεβάσει την καλύτερη μοτοσικλέτα των τελευταίων ετών. Από τους εργοστασιακούς αναβάτες όμως λείπει η σταθερότητα και μόνο ο Ζοάν Ζαρκό, που οδηγεί για τη δορυφορική Pramac, δείχνει πιο ικανός να διεκδικήσει τον τίτλο.

Αν ο Φάμπιο Κουαρταραρό συνεχίσει να προσεγγίζει τους αγώνες με αυτήν τη φιλοσοφία και εξακολουθήσει να οδηγεί με αυτήν την αποτελεσματικότητα, είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι μιλάμε για το MotoGP και μόνο μία πτώση αρκεί για να φέρει τα πάνω κάτω. Περιμένω σύντομα να δω την πρώτη νίκη του Ζαρκό και την ανάποδη τούμπα που θα κάνει στον πανηγυρισμό. Περιμένω επίσης την ιστορική στιγμή που ο Βαλεντίνο Ρόσι θα ανακοινώσει την αποχώρηση του από την ενεργό δράση και οι αγώνες μοτοσικλέτας δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιοι. Περιμένω, τέλος, τον αντικαταστάτη του Βινιάλες στη Yamaha και θα μου κάνει μεγάλη εντύπωση αν δεν είναι ο Φράνκι Μορμπιντέλι.

Στάθης Κοκκορόγιαννης: Αναμφίβολα στο πρώτο μισό της σεζόν του 2021, μεγάλος πρωταγωνιστής είναι ο Φάμπιο Κουαρταραρό. Ο Γάλλος έκανε ένα μεστό ντεμπούτο, έχτισε αυτοπεποίθηση και είναι άπιαστος. Μόνο «κατάρες» μπορούσαν να τον σταματήσουν και το έκαναν τόσο στη Χερέθ αλλά και στη Καταλονία. Ο αναβάτης της Yamaha έχει ως αντίπαλο την Ducati. Δεν είναι όμως μία αλλά τρεις. Η αχίλλειος πτέρνα του ιταλικού εργοστασίου είναι πως δεν έχει έναν ηγέτη να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Τρανό παράδειγμα η 2η θέση στη βαθμολογία του Ζοάν Ζαρκό δίχως νίκη, ο οποίος όσο καλός αναβάτης κι αν είναι, κορυφαίος δεν θα γίνει.

Η στιγμή της σεζόν είναι φυσικά η νίκη του Μάρκ Μάρκεθ στη Γερμανία. Απογοήτευση αποτέλεσε σίγουρα η Suzuki και ειδικά ο Άλεξ Ρινς με τις συνεχόμενες εγκαταλείψεις. Από την άλλη, αυτοί που φαίνεται ότι θα σώσουν τη χρονιά τους είναι στην KTM, με τον Μιγκέλ Ολιβέιρα να δείχνει ως ο αναβάτης ο οποίος θα μπορούσε να τα βάλει στα ίσα με τον Κουαρταραρό.

Μπαίνοντας στο δεύτερο μισό του 2021, θα παίξει πολύ μεγάλο ρόλο η έκβαση των δύο αγώνων στην Αυστρία, μια πίστα που φωνάζει από μακριά «Ducati». Εάν ο Κουαρταραρό δεν χάσει πολύ έδαφος σε αυτούς τους δύο αγώνες, τότε μια έξυπνη διαχείριση και μηδέν πτώσεις θα του φέρουν το πρωτάθλημα.

Από την άλλη, οι αντίπαλοι του πρέπει να ακολουθήσουν τακτική μέγιστης επίθεσης ώστε να κόβουν όσο το δυνατόν περισσότερους βαθμούς από έναν αναβάτη που έχει πολλά να χάσει. H KTM και ειδικά ο Ολιβέιρα παραμένει το «Dark Horse» για εμένα, ενώ ενδιαφέρον θα έχει να δούμε εάν ο Μάρκεθ μπορεί να είναι ξανά στο 100%. Ελάχιστες ελπίδες δίνω στη Suzuki, η οποία οργανωτικά αποδυναμώθηκε με τη φυγή του Ντάβιντε Μπρίβιο. Ο πρωταθλητής Ζοάν Μιρ τραβά κουπί μόνος του και δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα πριν το 2022.