Ίσως η τέλεια μοτοσυκλέτα

Έχω μελαγχολήσει. Μόλις επέστρεψα την BMW S1000XR και έχω γυρίσει (ευτυχώς μέσα σε ένα BMW) ώστε να γράψω το άρθρο για το InMotion. Δύσκολο. Από που να αρχίσεις. Θα αρχίσω κάπως έτσι. Η BMW S1000XR είναι μια από τις καλύτερες μοτοσυκλέτες ανεξαρτήτως κατηγορίας ή τιμής όλων των εποχών. Το πιάσατε έτσι; Την άκουσα. Το «πάντρεμα» sport και adventure δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που το τόλμησαν και οι υπόλοιπες σοβαρές εταιρίες. Η Ducati δημιούργησε το Multistrada, και η KTM με το Adventure και ήρθε τώρα η BMW να τους χαλάσει τη γιορτή...
Το S1000XR είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός καθώς παντρεύει τους δύο κόσμους με έναν απίθανα πετυχημένο τρόπο. Είναι απολύτως sport και απολύτως adventure την ίδια στιγμή. Σαφώς η εξωτερική εμφάνιση σε συνδυασμό με τις εκρηκτικές επιδόσεις του τετρακύλινδρου κινητήρα δημιουργούν αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα. Οπτικά το S1000XR δείχνει ψηλό και τεράστιο on-off. Το παρατηρείς και συμφωνείς πως είναι πολύ όμορφο. Ρώτησα μερικούς φίλους τι παρατηρούν στη μοτοσυκλέτα και μόνο ένας παρατήρησε το μεγάλο πλάτος, του ψυγείου και κατ’ επέκταση του κινητήρα. Μαγικό! οι γερμανοί έκρυψαν το πιο περίεργο χαρακτηριστικό της μοτοσυκλέτας. Τον τετρακύλινδρο κινητήρα. Καλά είναι όλα αυτά αλλά ο θαυμασμός συνεχίζεται (σε στάση) αφού καθήσεις στην λεπτή σε πάχος αλλά χαμηλή σέλα.
Κάθεσαι «μέσα» και όχι πάνω στη μοτοσικλέτα και αυτό σε μια τόσο μεγάλη σε όγκο μοτοσυκλέτα είναι προσόν. Για το 1.75 μας, είναι ψηλή. Σε στάση τα πράγματα είναι δύσκολα. Εμπρός σου γίνεται κόλαση.
Ο πίνακας οργάνων είναι γεμάτος πληροφορίες και το τιμόνι βρίθει διακοπτών, και πολύπλοκων συστημάτων που δεν συναντάμε παρά μόνο σε μια BMW. Ειδικά το αριστερό χέρι θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες καθώς θα πρέπει να χειριστεί εκτός των άλλων το Cruise Control αλλά και τη λειτουργία του ABS/Traction Control. Η μοτοσυκλέτα μας, είναι η έκδοση Touring με στάνταρ τη βάση για το GPS με το σύστημα Multi Controller στο αριστερό grip, τις βάσεις για τις βαλίτσες και κεντρικό σταντ.
Δεξιά βρίσκουμε τα θερμαινόμενα γκριπ, το χειριστήριο των χαρτογραφήσεων και τη μίζα. Η ζελατίνα εμπρός μας είναι ρυθμιζόμενη σε ύψος. Ο ήχος μόλις πάρει εμπρός είναι μπάσος με το χαρακτηριστικό γουργουρητό του τετρακύλινδρου.
Ο κινητήρας είναι ο γνωστός τετρακύλινδρος σε σειρά των 999 κ.εκ. με απόδοση στην XR, 160 ίππους στις 11.000 στροφές, με ροπή να αγγίζει τα 11,3 κιλά στις 9.250 σ.α.λ. Η τροφοδοσία γίνεται μέσω ψεκασμού και η μετάδοση μέσω μηχανικού 6τάχυτου κιβωτίου το οποίο διαθέτει quick shifter και επιτρέπει τις αλλαγές δίχως συμπλέκτη!
Κάποια στιγμή σταμάτας να χαζεύεις την μοτοσυκλέτα και ξεκινάς. Ανοίγεις το γκάζι και αντιλαμβάνεσαι ξαφνικά πως λυσσάς κυριολεκτικά στην εθνική οδό ξεπερνώντας τα 200 χλμ./ώρα. Τι μου συμβαίνει; Γιατί πάω έτσι; Η μοτοσυκλέτα έχει έναν περίεργο ήχο. Σε προτρέπει να ανοίξει τον γκάζι. Και όσο το ανοίγεις τόσο πιο πολύ σε προτρέπει να το ανοίξεις κι άλλο! Και ξαφνικά βρίσκεσαι μέσα στην κίνηση με 200!!! Προσπαθώντας να ελέγξω αυτή την πρόθεση να πας «τέζα», κατευθύνθηκα προς την γνωστή μου διαδρομή προς το Πόρτο Γερμενό. Η μοτοσυκλέτα είναι εντυπωσιακή. Είναι εξαιρετική σε κάθε σημείο. Η πληροφόρηση στο τιμόνι από την πρόσφυση των ελαστικών είναι εκπληκτική.

Σε δύο σημεία που τα ξέρουμε καλά και η άσφαλτος επιτρέπει υπερβολές ακουμπήσαμε το μασπιέ στην άσφαλτο! Καταπληκτικό! Και φυσικά τι να πούμε για τον απίθανο κινητήρα... Με το Traction Control ανενεργοποιημένο η μοτοσυκλέτα έχει την τάση να σουζάρει με το άνοιγμα του γκαζιού. Εύκολα βγαίνεις πλαγιασμένος σε μια στροφή και ανοίγοντας το γκάζι βρίσκεσαι να σουζάρεις, πλαγιασμένος... ντριφτάροντας!!! Μετά από 2-3 τέτοιες εμπειρίες, σταμάτησα και ξαναέβαλα το TC ξανά. Ας μην προκαλούμε την τύχη μας σκέφτηκα. Σε αρκετές στιγμές αναλογίστικα επίσης πόσο καλά φρένα έχει. Ειδικά τα ακτινικά brembo εμπρός μεταφέρουν στην μανέτα ακριβώς την αίσθηση επιβράδυνσης ώστε λίγο πριν το μπλοκάρισμα να σταματάς να πατάς την μανέτα. Μαγικό!
Στο γυρισμό, μέτρησα και την κατανάλωση. Με 6.9 λίτρα ανά 100 χλμ., την βρίσκουμε τρομερά οικονομική αν αναλογιστούμε την σπορ προέλευση του κινητήρα με τους ίππους.
Στην επιστροφή από Αττική οδό χρησιμοποιώντας το Cruise Control, κατάφερα να βρω και ένα μειονέκτημα. Τον ήχο. Αυτός ο ίδιος ήχος που σε ξεσηκώνει και σε αναστατώνει και σε σπρώχνει να ανοίξεις το γκάζι, στην Αττική οδό, αναγκασμένος να ακολουθήσω το νόμιμο όριο ο ήχος με κούρασε.
Μόλις βγήκα από τον αυτοκινητόδρομο όμως άρχισα πάλι τα ίδια, με τα απότομα ανοίγματα του γκαζιού και το χαμόγελο επανήλθε στη φάτσα μου. «Τι μηχανάκι είναι αυτό...» συνέχισα να μονολογώ μέσα από το κράνος... Καθώς σταμάτησα στο γκαράζ του σπιτιού μου, έβγαλα το κράνος και άρχισα να την παρατηρώ. Το τσικ τσικ της εξάτμισης που κρύωνε έδινε ψυχή στο δημιούργημα των γερμανών. Σίγουρα είναι η καλύτερη μοτοσυκλέτα της αγοράς στα 16.500 ευρώ που κοστίζει και ταυτόχρονα μια από τις καλύτερες μοτοσυκλέτες όλων των εποχών.
Απευθύνεται στον εραστή τη ταχύτητας, στο εραστή της περιπέτειας και σε κάθε πραγματικό μοτοσυκλετιστή. Τα κάνει όλα εκπληκτικά καλά και ξεπερνά τα όρια του 97% των αναβατών. Είμαι ενθουσιασμένος που είχα την εμπειρία της οδήγησής της αλλά και επίσης είμαι ενθουσιασμένος που αυτή η μοτοσυκλέτα -που εύκολα κάποιος την ονειρεύεται- υπάρχει πραγματικά.