Κάθε χρόνο τα ίδια

Δεν υπάρχει ελάττωμα της λειτουργίας του Κράτους μας, που να μην επαναλαμβάνεται και δεν περνάει καλοκαίρι που να αισθανόμαστε ως πολίτες, πως αυτή τη φορά είμαστε περισσότερο προετοιμασμένοι σαν χώρα απέναντι στις πυρκαγιές.

Είναι αξιοπερίεργο έως και ύποπτο, το με πόση ακρίβεια επαναλαμβάνονται τα φαινόμενα της υποστελέχωσης, της ανεπάρκειας εξοπλισμού, της προχειρότητας του σχεδιασμού και καταντά νούμερο καλοκαιρινής επιθεώρησης ο αιφνιδιασμός που παρατηρείται διαχρονικά στις τάξεις των κυβερνώντων, των όποιων κυβερνώντων σχετικά με τις πυρκαγιές. Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά που δε θα κατακεραυνώσω αυτούς που καθένας σας αντιπαθεί, ζητώ συγγνώμη, που δε θα δώσω κομματική υπόσταση σε ένα φαινόμενο που γέρασα παρακολουθώντας το να μη γερνά.

Στην πραγματικότητα η Πυροσβεστική θα έπρεπε να είναι Ανεξάρτητη Αρχή, δεν νοείται να προσποιούμαστε ότι είναι Ανεξάρτητη Αρχή το ΕΣΡ αλλά οι κρίσεις στην Πυροσβεστική να έρχονται από το Μαξίμου. Το οποίο μάλιστα πράττει και τα διάφορα τραγελαφικά του, προάγοντας λέω τώρα εγώ, αυτούς που θα έπρεπε να ξηλώνει κρίνοντας το επιχειρησιακό τους αποτέλεσμα.

Στην πραγματικότητα για μια χώρα σαν τη δική μας με τις γεωγραφικές της ιδιαιτερότητες, την ανάγκη σύνδεσης ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, το Οργανόγραμμα της Πυροσβεστικής πρέπει να είναι συγκεκριμένο και ακόμα πιο συγκεκριμένος ο αναγκαίος εξοπλισμός. Δεν έχει κανένα νόημα η άγονη σύγκριση, «Ραφάλ πήραμε, πυροσβεστικά ελικόπτερα μας λείπουν». Και εθνική άμυνα χρειάζεται η χώρα και πυροσβεστική. Ποιος είπε, ότι πάει ή το ένα ή το άλλο; Τα σύγχρονα πτητικά μέσα, οι πυροσβεστικές υποδομές, οι ανάγκες επάνδρωσης είναι όλα συγκεκριμένα. Υπάρχει κάποιος να μας πει ποιες είναι οι ελλείψεις; Ποιο είναι το αναγκαίο κόστος;

Αν είναι να δικαιολογούμε κάθε μεγάλη καταστροφή, οικολογική και οικονομική με όρους όπως, «στρατηγός άνεμος», «ασύμμετρη απειλή», «τρελό βουνό μπακλαβάς» και να δίνουμε περισσότερη σημασία στην επικοινωνιακή πολιτική από την πολιτική πυρόσβεσης, τότε λυπάμαι η ερημοποίηση πρώτα απ΄ όλα του λεκανοπεδίου είναι περισσότερο κοντά από τις δυσοίωνες προβλέψεις.

Δασικές πυρκαγιές υπήρχαν, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Είναι κι αυτές ένας τρόπος δασικής ανανέωσης αλλά όχι όταν υπάρχει καθολική καταστροφή και οικοπεδοποίηση. Κι αν υπάρχουν δικαιολογημένα δασικές πυρκαγιές αλλού από φυσικά αίτια κι αλλού από τον ανθρώπινο παράγοντα, ε πρέπει ρε διάολε να υπάρχουν και τα αντίστοιχα με την εποχή μας πυροσβεστικά μέσα, όχι πασαλείμματα του περασμένου κυριολεκτικά αιώνα. Αν τα μαχητικά μας είναι και καλώς είναι 5ης γενιάς, δεν μπορεί να τα πυροσβεστικά να διαλύονται για να βρίσκουμε ανταλλακτικά ή να μην υπάρχει επάρκεια στελεχών.

Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι τα πυροσβεστικά μέτρα. Το εμπρηστικό μέτρο είναι ένα. Το δάσος όταν καίγεται μπορεί να ξαναγίνει μόνο δάσος. Τόσο απλά. Ούτε «ήπια δόμηση», ούτε αποχαρακτηρισμοί, ούτε τίποτα. Υπάρχει η πολιτική βούληση; Κι αν υπάρχει αυτή, υπάρχουν και τα πολιτικά άντερα; Υπάρχει ανεξάρτητη Δικαιοσύνη να επιβάλει ποινές; Άμεσα όχι κάποτε. Συγκεκριμένα, όχι αόριστα. Υπάρχει Τοπική Αυτοδιοίκηση που να ελέγχει και να ελέγχεται; Θα τιμωρηθούν ακόμα και κρατικοί λειτουργοί ή ιδιωτικές εταιρίες, αν στη βάρδια τους «ένας μετασχηματιστής έσκασε» ή «κλαδιά μπλέχτηκαν με καλώδια» ή θα κυνηγάμε μόνο συνταξιούχους με τροχό και γριούλες με υγραέρια;

Καταλαβαίνω πως είναι ένα κάποιου είδους ξέσπασμα τα hashtags #Μητσοτάκη_Γ… #ΣΥΡΙΖΑ_Ξεφτιλες #ΤιΨηφισατεΡεΜα… και άλλα τέτοια «επαναστατικά», ένα ξέσπασμα πολύ μακριά από μένα και τη δική μου λογική, φοβάμαι από οποιαδήποτε λογική αλλά είναι η λογική μας κατάντια. Κατ΄ αρχάς είναι απολύτως κούφια αυτά τα αγανακτισμένα κινήματα, αν δεν συνοδεύονται από στοιχειώδεις πράξεις, από την ψήφο στις εκλογές ας πούμε. Κυβέρνηση από την ξαπλώστρα δεν έριξε ποτέ κανείς, μόνο το φραπέ του.

Ποιος μπορεί να πιστεύει ότι ο Μητσοτάκης ή ο Τσίπρας θα παραδώσουν την Κυβέρνηση στο twitter, ποιος τη βρίσκει με τις εμετικές αναρτήσεις αλλά δε βρίσκει χρόνο να πεταχτεί μέχρι την κάλπη την Κυριακή των Εκλογών; Ναι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες για τις καταστροφές αλλά «πολιτική ευθύνη» δε σημαίνει μόνο ευθύνη των πολιτικών, σημαίνει και ευθύνη πολιτών. Αυτών με τα αυθαίρετα, τα καταπατημένα, τα ακαθάριστα οικόπεδα, τα μπαζώματα ρεμάτων, τις αρνήσεις γης για να φαρδύνουν δρόμοι. Και βέβαια αυτών με τη μεγαλύτερη ευθύνη, τράβα ψήφισε ρε μεγάλε, αντί να μεγαλώνεις το κοινό σου και το engagement στα social.

Υ.Γ. Προκαταβολικά σας το λέω, το χαρακτηρισμό «ισαποστασάκιας» τον θεωρώ τιμητικό στην ακραία μας κοινωνία, αν θέλετε βρείτε κάποιον άλλο ως υβριστικό ή προσβλητικό έστω. Την ίση απόσταση από τα άκρα τη θεωρώ κατάκτηση.