Ο κόσμος όλος μια μπάλα! (vid)
Η αλάνα. Εκεί ζούμε, εκεί πεθαίνουμε. Πώς; Κλοτσώντας μια μπάλα! Τι συμβαίνει, όμως, πριν το πρώτο λάκτισμα; Γι’ αυτό πρέπει να επιστρέψουμε στο ανοιχτό γήπεδο. Παντού υπάρχει ένα. Δεν έχει σημασία αν είναι από τσιμέντο, από χώμα, από χόρτο. Σημασία έχουν τα όρια που βάζει ο άνθρωπος. Αν είσαι στο γκρίζο, βάζεις δυο σχολικές τσάντες και φτιάχνεις τέρμα. Αν είσαι στο καφέ, βάζεις δυο πέτρες. Αν είσαι στο πράσινο διαλέγεις τα κατάλληλα δέντρα. Ξεκινάς μόνος, έρχεται κι ένας φίλος, οι δύο γίνονται τρεις, μετά χίλιοι δεκατρείς και μετά ο κόσμος όλος! Η χαρά του παιχνιδιού -του ποδοσφαίρου- γίνεται το χαμόγελο της εξουσίας και κάθε αγώνας είναι μια πολιτική, κοινωνική, δήλωση. Η χαρά, η αναγκαία εκτόνωση, η αθωότητα, γίνονται ένα με την επιβολή, την κυριαρχία, τον έλεγχο των μαζών. Ναι, το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από παιχνίδι. Είναι και αυτό το όπιο του λαού, είναι η αιχμή του δόρατος σε άθλια-δόλια σχέδια, είναι ευλογία και κατάρα, είναι η αιτία και η αφορμή για γιορτή, για πένθος και για αίμα. Η μπάλα δεν έχει αέρα μέσα της, δεν έχει δόξα, δεν έχει χρήμα. Αίμα, σάρκα και λάσπη, αυτά έχει. Τα λευκά κολλάρα τη γυαλίζουν και οι λεπίδες τη βρωμίζουν. Οι θεατές κάθονται και το «Football-No time for losers» ξεκινά.
Πάντα υπήρχαν θεατές
Η παράσταση βασίζεται στο κείμενο του Θανάση Τριαρίδη και ο συγγραφέας δεν θέλει παθητικούς θεατές. Εξάλλου, ποδόσφαιρο χωρίς θεατές γίνεται; Ακόμη κι αν δεν υπάρχει φυσική παρουσία στις κερκίδες, υπάρχει ο φακός της τηλεόρασης. Και όταν δεν υπήρχε το γυαλί της οθόνης, υπήρχαν τα κύματα του ραδιοφώνου. Και όταν δεν υπήρχε το πέρα-δώθε της βελόνας, υπήρχαν οι εφημερίδες. Και όταν δεν υπήρχε το χαρτί, υπήρχε η γειτονιά. Και όταν δεν υπήρχε η γειτονιά υπήρχαν οι παίκτες-θεατές, υπήρχε η λάσπη, η σάρκα και το αίμα! Ο Τριαρίδης τονίζει κάτι που κρύβεται πίσω από το σχήμα της μπάλας: «Ο βασιλιάς των σπορ» ήταν, είναι και θα είναι μέσο χειραγώγησης. Το ποδόσφαιρο γίνεται το άδειο όπλο που σκοτώνει και οδηγεί σε κατακτήσεις αυτοκρατοριών, δημιουργία ματωμένων πολιτισμών. Σήμερα, αυτό μεταφράζεται σε πολιτική, οικονομική, επιρροή και σε στυγνές δολοφονίες παιδιών όπως αυτή του Άλκη Καμπανού. Την ίδια στιγμή που η μπάλα γυρνά και φροντίζει τα παιδικά συναισθήματα, την ίδια στιγμή οπλίζει και κάποιος πατάει τη σκανδάλη. Ο θεατής; Ναι. Γιατί αυτό το μέσο διασκέδασης, ψυχαγωγίας, χάνει τη λαϊκότητα του όταν αφήνεται στα χέρια χαμερπών πολιτικών, πολιτικάντηδων, αδίστακτων επιχειρηματιών και λούμπεν στρατών. Η ψυχή του ποδοσφαίρου είμαστε εμείς και όταν ο ποδοσφαιριστής κλωτσά την μπάλα, κλωτσά τον κόσμο όλο!
Κάθε χτύπημα και μια ιστορία
Η Δέσπω Πύρτσιου (σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία) και η Αλεξάνδρα Σταμούλη (ερμηνεία-δραματουργική επεξεργασία) «βούτηξαν» στο κείμενο του Τριαρίδη και έβγαλαν έναν διαμάντι! Το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι της ψυχής μας, του σώματος μας και αυτό ακριβώς μας έδειξαν στη σκηνή του «Faust». Και επειδή μιλάμε για παιχνίδι, η ανεμελιά, η τρέλα, το γέλιο δεν λείπουν. Στις δύο ώρες που διαρκεί ένας αγώνας υπάρχουν αστεία, εφηβική διάθεση, κωμικές στιγμές. Η Πύρτσιου με τη Σταμούλη είδαν όλα τα κομβικά σημεία του κειμένου. Τα φώτισαν και τα έδωσαν χωρίς κανένα φόβο. Η σκηνοθέτρια και η πρωταγωνίστρια εμπλέκουν το κοινό και η αφήγηση κυλά με μεγαλύτερη ένταση και άνεση. Τα πανανθρώπινα μηνύματα του ποδοσφαίρου περνάνε χωρίς δυσκολία και το χιούμορ που υπάρχει στην κερκίδα βρίσκει χώρο στις θέσεις του θέατρου. Η Σταμούλη τα δίνει όλα στη σκηνή και γίνεται ο τύπος που ήμασταν στην αλάνα. Κλωτσάει πλαστικές μπάλες και κάθε χτύπημα είναι και μια ιστορία. Υποδύεται τη «Φ» και μέσα από τον κόσμο του ποδοσφαίρου αναποδογυρίζει την ιστορία της ανθρωπότητας. Στο πρόσωπο, στο σώμα, της Σταμούλη βλέπουμε τον πολύχρωμο κόσμο του ποδοσφαιριστή, του αγωνιστή, του θεατή. Η Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου έντυσε σωστά τη Σταμούλη και έκανε αλάνα τον σκηνικό χώρο με απλό τρόπο (οι μπάλες). Οι φωτισμοί της Εμμανουέλας Κρίσιλια δεν έχασαν τον ρυθμό και το κείμενο, ενώ η μουσική του Νείλου Καραγιάννη ήταν αυτή που έπρεπε για μια… ποδοσφαιρική παράσταση. Αυτός ο μονόλογος θα σας δείξει την πορεία του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Το «Football-No time for losers» θα σας ψυχαγωγήσει, θα σας προβληματίσει, θα σκοράρει στην ψυχή σας!
Ταυτότητα παράστασης
Football – No time for losers [έως 6 Απριλίου]
βασισμένο στο έργο Football του Θανάση Τριαρίδη
Σκηνοθεσία: Δέσπω Πύρτσιου
Δραματουργική επεξεργασία: Δέσπω Πύρτσιου, Αλεξάνδρα Σταμούλη
Σκηνική & Ενδυματολογική επιμέλεια: Ζενεβιέβ Αθανασοπούλου
Φωτισμοί / Βοηθός σκηνοθέτιδας: Εμμανουέλα Κρίσιλια
Πρωτότυπη μουσική: Νείλος Καραγιάννης
Σχεδιασμός αφίσας: Νικόδημος Τριαρίδης
Trailer / Φωτογραφίες: Αριάδνη Ζούπινα, Χρύσα Γούτου
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Γιώτα Δημητριάδη
Στον ρόλο της “Φ” η Αλεξάνδρα Σταμούλη
Κατάλληλο άνω των 16
Διάρκεια: 70 λεπτά.
Ημέρες παραστάσεων: Κάθε Πέμπτη στις 20:00
Εισιτήρια: γενική είσοδος 12 ευρώ.
