Η εντυπωσιακή «Ματωμένη Σελήνη» του Jo Nesbo
Ας ξεκινήσουμε με μια υπερβολή. Αν οι λέξεις οι ποιητικές πρέπει να καρφώνονται στο χαρτί, οι μυθιστορηματικές πρέπει να φτιάχνουν ήλιους και φεγγάρια στο μυαλό του αναγνώστη. Τα αστυνομικά-μυστηρίου δεν αποτελούν εξαίρεση. Μπορεί θεματικά να στέκονται απέναντι από την ομορφιά της ποίησης, εντούτοις αυτό δεν τους στερεί τη γοητεία και το υψηλό. Ναι, ένα αστυνομικό, ένα βιβλίο μυστηρίου, ένα θρίλερ, μπορεί να είναι όμορφο, σαγηνευτικό, επιβλητικό. Αναμφίβολα τέτοια είναι η περίπτωση του Jo Nesbo και του τελευταίου του βιβλίου. Η «Ματωμένη Σελήνη» (Εκδ. Μεταίχμιο) απλώνεται σαν τον ιστό της αράχνης. Αθόρυβα, μα αποφασιστικά, τρυπώνει στο μυαλό του αναγνώστη και τον καθηλώνει. Με τον τρόπο του ο Νορβηγός κρατά καθετί ανθρώπινο από τους ήρωές του και αυτό είναι που τον κάνει αξιοδιάβαστο και φυσικά δημοφιλή. Αυτό είναι το στοιχείο που ορίζει το πλαίσιο και την εκφραστική δύναμη στα βιβλία του. Αυτό είναι η βάση για να αναπτυχθούν τα αφηγηματικά, υφολογικά, μονοπάτια και αυτό είναι ο καταλύτης για να γίνει η περιπέτεια αμετακίνητη κατάσταση. Μετά τις συλλογές ιστοριών, καλογραμμένες φυσικά, που κάπως τον περιορίζουν και ίσως δεν του ταιριάζουν, επιστρέφει στον επίμονο ήρωά του, τον Χάρι Χόλε και το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Η «Ματωμένη Σελήνη» είναι ο Νέσμπο που θα αγαπήσεις ξανά!
Η αίσθηση του ανθρώπινου παντού!
Ο Νορβηγός έχει την ικανότητα να συστήνει ασταμάτητα τον πρωταγωνιστή του. Αυτό είναι μεγάλο προσόν στο είδος του. Εάν κάποιος διάβαζε για πρώτη φορά Νέσμπο, με αυτό το βιβλίο θα λάτρευε τον Χάρι Χόλε και τον δημιουργό του. Φυσικά, εδώ έχουμε υπενθύμιση του παρελθόντος, ο αναγνώστης θυμάται τι έχει γίνει στη ζωή του Χόλε. Αυτό γίνεται διακριτικά και με απόλυτη οικονομία από τον συγγραφέα. Το πανίσχυρο καύσιμο που κρατά σε υψηλό επίπεδο τον ρυθμό και τη συνοχή της ιστορίας, είναι η κινητοποίηση του Χόλε. Ο Νέσμπο τον σηκώνει από τα πατώματα και του δίνει κίνητρο και δύναμη να συνεχίσει να κάνει αυτό που ξέρει, να επιλύει δύσκολες υποθέσεις, να ανακαλύπτει τους κατά συρροή δολοφόνους. Από την πρώτη σελίδα ως φινάλε αισθάνεσαι το τρέξιμο, την ανάσα, την αγωνία του και όταν φτάνεις στο τέλος ξέρεις ότι θα υπάρξει κι άλλο. Η αίσθηση του ανθρώπινου είναι παντού! Οι αμυχές, οι ξηλωμένες εσωτερικές ραφές, όλων, όχι μόνο του Χόλε, περνούν στον αναγνώστη που παρακολουθεί από πολύ κοντά αυτή την πολυθεματική περιπέτεια. Στη «Ματωμένη Σελήνη» δεν θα πεις τέλος καλό όλα καλά. Όχι. Θα πεις τέλος καλό, αλλά όλα καλά; Ξέρεις ότι κάτι έχει μείνει, κάτι θα σε βρει και εσύ θα το διαβάσεις με μανία.
Οι αποστάσεις θα εκμηδενιστούν
Η συνάντηση με τον Χάρι Χόλε γίνεται στο Λος Άντζελες. Αυτός θέλει να ξεφύγει απ’ όλους και όλα. Το παρελθόν, όμως, και το κυνικό παρόν δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Στον δρόμο του θα βρεθεί μια ηλικιωμένη ηθοποιός που προσπαθεί να γλιτώσει από καρτέλ ναρκωτικών. Ο Χάρι θέλει να τη βοηθήσει. Την ίδια στιγμή, στην πατρίδα του, δυο γυναίκες αγνοούνται και ο βασικός ύποπτος ζητά τη βοήθεια του. Θα του τη δώσει και τότε οι αποστάσεις θα εκμηδενιστούν, τα συναισθήματα θα συμπιεστούν, θα δοκιμαστούν, οι πνευματικές κρίσεις θα σώσουν και θα καταδικάσουν, οι απώλειες θα συντροφεύσουν τα νέα αποκτήματα.
Ο Χόλε στο κατόπι ενός μανιακού δολοφόνου και μεις μπροστά στα πολλά ζητήματα που θέτει ο Νέσμπο: τον παρασιτισμό ανθρώπων και συστημάτων, τη δυσκολία της ορθής κρίσης, τον τυχοδιωκτισμό των ΜΜΕ, τα όρια της επιστήμης, την άδολη αγάπη που σπανίζει… Σε αυτό το γλυκό, ακανθώδες κάποιες στιγμές, βαθιά συναισθηματικό και ανθρώπινο πλαίσιο εκτυλίσσεται η 13η περιπέτεια του Χάρι Χόλε. Τα απαραίτητα στοιχεία εννοείται πως είναι εδώ: σασπένς, δράση, έκπληξη, μυστήριο, ατμόσφαιρα. Η «Ματωμένη Σελήνη» θα σας ικανοποιήσει απόλυτα και σίγουρα θα περιμένετε το επόμενο βιβλίο του Νέσμπο. Η μετάφραση ανήκει στην Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη (σ.σ παρεμπιπτόντως πολύ καλή ποιήτρια).
