Αξέχαστες σκηνές: Η μυρωδιά της νίκης! (vid)

• ΗΠΑ, διδάσκουν και τιμωρούν
• Σερφ στην κόλαση!

Η σκηνή αυτή είναι το πρόσωπο των ΗΠΑ, είναι η ντροπή και η υπερηφάνεια του έθνους που καταδυναστεύει τον κόσμο. Ντροπή γι’ αυτούς που στέκονται απέναντι και ξέρουν, ζουν, βιώνουν, τι σημαίνει βαρβαρότητα «Made in USA». Τα θύματα, οι πληγωμένοι, οι σκοτωμένοι, τα εν δυνάμει, αυτοί διαπιστώσουν και επιστρέφουν την ντροπή. Υπάρχουν και κάποιοι, αρκετοί, λίγοι, (μέχρι εκεί) εντός επικράτειας ΗΠΑ που ντρέπονται αληθινά. Υπάρχουν, όμως, και αυτοί που υπερηφανεύονται και το κάνουν με συγκίνηση, με ενθουσιασμό, με πάθος. Αφήστε τους πολιτικούς και τους βιομηχάνους. Αυτοί μετράνε ψήφους, απευθείας αναθέσεις, μίζες, αξιώματα, χρήματα και τις διαλυμένες ζωές των άλλων. Αυτοί που υπερηφανεύονται όταν μυρίζουν τη ναπάλμ, είναι αυτοί που ιδιωτεύουν, που κάνουν τον σταυρό τους μπροστά στο κήρυγμα του τηλε-ευαγγελιστή, που λαδώνουν και έχουν πάντα γεμισμένο το όπλο τους, που θεωρούν ότι η τάξη και η φυλή τους είναι ανώτερη. Η σκηνή αυτή υπενθυμίζει, και θα το κάνει πάντα, πως οι Αμερικάνοι πήγαν για το τίποτα στο Βιετνάμ και πως ρούφηξαν τον θάνατο και την παράνοια του πολέμου με νοσηρή ευχαρίστηση. Αν «εκδημοκρατισμός», κυριαρχία δηλαδή, σημαίνει όπλα, ασπίδες, γαλόνια, τότε αυτή η σκηνή από το «Αποκάλυψη Τώρα!» είναι η γλώσσα, ο κόσμος του αδίστακτου «δημοκράτη»!

ΗΠΑ, διδάσκουν και τιμωρούν

Η σκηνή αυτή είναι το πραγματικό «θέλω» των ισχυρών σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αμερικανοί, Ρώσοι, Άγγλοι Γερμανοί, Γάλλοι, Κινέζοι και όσοι υπηρετούν το δόγμα «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», αυτό ζητούν κάθε φορά που εισβάλλουν σε μια χώρα: να μυρίσουν τη ναπάλμ! Ξέρετε, κι ας μην ξέρετε, αυτή η μυρωδιά, που ζαλίζει τα μυαλά, καίει τα σωθικά και συνοδεύει τον «χορό του διαβόλου», επιβεβαιώνει την κυριαρχία, τον κυνισμό και τη δολοφονική μανία των άπληστων και ανικανοποίητων επικυρίαρχων. Ο κόσμος δεν προχωρά με τον λόγο και την πένα, αλλά με τη φωτιά και το τσεκούρι. Οι εκλογές; Αυτές είναι η απαραίτητη ψευδαίσθηση για να κοιμόμαστε ήσυχοι. Σφαίρες επιρροής, ζωτικός χώρος, αποικίες, γεωπολιτική, νέα εδάφη και ατέλειωτοι εξοπλισμοί. Αυτά ήταν και είναι τα σημαντικά και τα απαραίτητα για να προχωρήσει, θεριέψει, ένα κράτος. Από τα μέσα του 20ου αιώνα οι ΗΠΑ κυριαρχούν και διδάσκουν τους πρόθυμους μαθητές-συμμάχους τον τρόπο κυριαρχίας. Την ίδια στιγμή τιμωρούν, διαλύουν, του αντιδραστικούς, τους «κακούς», αυτούς που δεν ακολουθούν. Και η φωτιά ανάβει, η λάμα ακονίζεται και η μυρωδιά της ναπάλμ μένει αναλλοίωτη και ταξιδεύει στον χρόνο και στους τόπους. Από το Βιετνάμ, στο Ιράκ και από την πρώην Γιουγκοσλαβία έως την Παλαιστίνη.

Σερφ στην κόλαση!

Η σκηνή διαρκεί 2:40 και βλέπουμε τα εξής: ο αντισυνταγματάρχης Μπιλ Κίλγκορ (Ρόμπερτ Ντιβάλ) διευθύνει επιδρομή των Αμερικάνων σε τοποθεσία των Βιετκόνγκ. Βρισκόμαστε λίγα λεπτά μετά την επίθεση και οι στρατιώτες του είναι στην παραλία. Οι άμαχοι πολίτες προσπαθούν να βρουν διαφυγή. Μια γυναίκα με το μωρό της ζητά βοήθεια και αυτός, ο Κίλγκορ, πολύ στοργικά φροντίζει μάνα και παιδί. Λίγο πριν έχει δώσει εντολή να βομβαρδιστούν τα δέντρα που είναι εκεί! Ο λόγος; Θέλει να έχει θέα και να κάνει σερφ με την άνεσή του! Τα μαχητικά ετοιμάζονται. Παράλληλα, πέφτουν βόμβες, περνούν σφαίρες και αυτός ήρεμα και άνετα συνομιλεί με ένα στρατιώτη που είναι διάσημος σέρφερ, τον Λανς. Θέλει να τον δει να κάνει σερφ μαζί με τους δικούς του, τα αγόρια του, τους φαντάρους που έχει υπό τη διοίκησή του. Τα αεροσκάφη ρίχνουν τις βόμβες και ένας ορυμαγδός εκρήξεων ακούγεται. Πορτοκαλί-μαύρα σύννεφα υψώνονται και η μυρωδιά της ναπάλμ διαχέεται. Ο Κίλγκορ εξηγεί στον Λανς και στον λοχαγό Γουίλαρντ (Μάρτιν Σιν) τι είναι αυτό που μυρίζουν. Είναι η ναπάλμ, είναι αυτό που του αρέσει να μυρίζει το πρωί. Ο Λανς και ο λοχαγός τον ακούνε και τον κοιτούν χωρίς να έχουν κάτι να πουν. Ο Κίλγκορ συνεχίζει να μιλά και αναφέρει έναν παλαιότερο βομβαρδισμό με ναπάλμ. Αφού ισοπέδωσαν το μέρος, ένα λόφο, ανέβηκε πάνω και δεν βρήκε ούτε ένα πτώμα! Και όμως, αυτή η μυρωδιά, της ναπάλμ, ήταν η μυρωδιά της νίκης!