Εμβολιαστείτε για εσάς, για κανέναν άλλο λόγο

Τα lockdown, η δημοσιογραφία του τρόμου, η συστηματική στοχοποίηση, ο κίνδυνος της ανεργίας, ο περιορισμός ατομικών ελευθεριών, η αφόρητη διαρκής χρήση της μάσκας, τα δαπανηρά rapid & pcr tests, ο κοινωνικός διχασμός, οι αποτυχημένες εκστρατείες ενημέρωσης, οι αστοχίες κάποιων αντιπολιτευτικών φωνών, οι λοιμωξιολόγοι – μαϊντανοί των καναλιών, οι πεπερασμένες ιατρικές δομές, όλα αυτά ας τα βάλουμε σε δεύτερη μοίρα.

Για πρώτη φορά ας υπάρξει η προτροπή να μη δεις το δάσος, την κοινωνία αλλά το δέντρο, εσένα. Σε τόσα και τόσα εφαρμόζεται καθημερινά το ατομικό συμφέρον, ας προταχθεί εδώ. Αν είσαι ανεμβολίαστος και νοσήσεις έχεις υπερπολλαπλάσιες πιθανότητες να εξελιχθεί άσχημα η νόσος σε σχέση με μένα, που είμαι τριπλά εμβολιασμένος. Δεν έχει σημασία αν κάθεσαι έξω στα καφέ ή στα εστιατόρια και κρυώνεις, αν σε βάζουν στο Zara για ψώνια, έχει σημασία να μη βρεθείς στο νοσοκομείο.

Τα νοσοκομεία τερμάτισαν, οι άνθρωποι εκεί το ίδιο. Στο «Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης φωνάζουν, «ο επόμενος θα διασωληνωθεί στο parking», γιατί να είσαι εσύ; Ναι οι ΜΕΘ δε φτάνουν κι ακούσαμε φρικτά ψέματα για την χρησιμότητα και την κρισιμότητά τους. Αυτά βρες τα αργότερα, στην κάλπη, στην πολιτική κριτική. Τώρα μείνε υγιής, μείνε ζωντανός.

Δεν είμαι πιο έξυπνος που εμβολιάστηκα και θα ξαναεμβολιαστώ όποτε χρειαστεί, φοβάμαι για την υγεία μου και για την υγεία της οικογένειάς μου. Δεν θέλω να συμβεί κάτι στον ανεμβολίαστο, για να νιώσω ότι έκανα τη σωστή επιλογή, δεν με επιβεβαιώνει το κακό που θα συμβεί σε άλλον. Μην είσαι βέβαιος, ότι όσοι σε αποτρέπουν από τον εμβολιασμό, δεν έχουν κάνει πρώτοι το εμβόλιο. Πάρα πολλά τα γνωστά και άγνωστα παραδείγματα γύρω μας παραπλανημένων ανθρώπων.

Σκέψου τον πατέρα σου, την μάνα σου, τα παιδιά σου, την οικογένειά σου. Μπορείς να ζήσεις με τις ενδεχόμενες τύψεις, μπορείς να αντέξεις το «γαμώτο»; Σκέψου εσένα, ξανά και ξανά. Περιμένεις να νοσήσεις ήπια; Περιμένεις το φάρμακο; Είναι πιο δοκιμασμένο από το εμβόλιο; Βγες από τη λογική «άκουσα», «μου είπαν», «διάβασα στο internet». Μπορείς να ζητήσεις από κανέναν μετά τα ρέστα; Έχει νόημα μετά να ζητάς τα ρέστα από άλλους; Θες να βγεις νικητής από μια αντιπαράθεση ή θες να βγεις ζωντανός από μια πανδημία;

Δε χρειάζεται να γράψω κάτι παραπάνω. Δεν είναι από τις φορές, που θα μετρήσω τις λέξεις που έγραψα. Στις μέρες μας διαβάζονται κυρίως οι τίτλοι, σπανίως οι πρώτες παράγραφοι, σπανιότερα το σύνολο του κειμένου. Μπορεί να με αντιπαθείς, να σιχαίνεσαι τον τρόπο γραφής μου, να διαφωνείς με οτιδήποτε έχω γράψει ή πει για τον αθλητισμό, για την κοινωνία, για την πολιτική, για την τηλεόραση, για το σινεμά. Εμβολιάσου, μείνε ζωντανός κι ελπίζω να διαφωνείς μαζί μου για τα πάντα και για πάντα. Μείνε όμως ζωντανός.