Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας: Ο Βαντερλέι ντε Λίμα επιστρέφει 19 χρόνια μετά

Ο Βραζιλιάνος Βαντερλέι ντε Λίμα επιστρέφει στο μαραθώνιο της Αθήνας 19 χρόνια μετά τον αξέχαστο μαραθώνιο του 2004 και ένα χάλκινο μετάλλιο που έμελλε να μείνει στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σε ηλικία 54 ετών σήμερα ο Ντε Λίμνα θα τρέξει ξανά στο πλαίσιο του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας και στη διαδρομή που του άλλαξε τη ζωή.

«Η επιστροφή στο μαραθώνιο της Αθήνας θα είναι μία ιδιαίτερη πρόκληση. Πάντα είχα τη μεγάλη επιθυμία και συμμετάσχω ξανά σε αυτό τον αγώνα, ο οποίος ήταν μέρος της ζωής και της ιστορίας μου. Μίλησα για επιθυμία μου στο χορηγό μου, την Olympikus, μου πρότειναν να το κάνουμε και συμφώνησα αμέσως. Αυτή τη φορά θα είναι όλα πολύ διαφορετικά, αλλά και μόνο η χαρά για την επιστροφή μου μου δίνει μεγάλες προσδοκίες», δήλωσε ο Βραζιλιάνος στην ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ.

Τι συνέβη στις 29 Αυγούστου του 2004;

Μία από τις ιστορίες που παραμένουν ζωντανές στη μνήμη ως παραδείγματα Ολυμπιακού ιδεώδους, αλλά και μία από τις ιστορίες που χαρακτήρισαν του Αγώνες του 2004, ήταν αυτή του Βραζιλιάνου δρομέα.

Ενώ προπορευόταν στον Ολυμπιακό μαραθώνιο, ένας άνδρας έπεσε πάνω του στο 36ο χιλιόμετρο στο ύψος του Χολαργού και τον έσπρωξε μέχρι το πεζοδρόμιο. Με την άμεση επέμβαση ενός φιλάθλου από το κοινό, συνέχισε τον αγώνα του όμως έχασε 20 πολύτιμα δευτερόλεπτα από το προβάδισμα που είχε δημιουργήσει και έπρεπε να συνέλθει γρήγορα πνευματικά και σωματικά.

Ο Ιταλός, Στέφανο Μπαλντίνι και ο Αμερικανός Μεμπ Κεφλεζίγκι μπορεί τελικά τον πέρασαν στο 38ο χιλιόμετρο, δεν τα κατάφερε όμως κανένας άλλος. Γνωρίζοντας ότι θα κατακτούσε το χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο, μπήκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο με ένα μεγάλο χαμόγελο, έκανε το χαρακτηριστικό του πανηγυρισμό του αεροπλάνου και έστελνε μηνύματα αγάπης προς το κοινό που τον αποθέωνε σαν νικητή. Καθόλου πικρία, μόνο χαρά.

Ο τρόπος που διαχειρίστηκε την επίθεση στον αγώνα της ζωής του του χάρισε πέρα από το χάλκινο μετάλλιο και το βραβείο Πιερ ντε Κουμπερτέν, ένα ειδικό βραβείο της ΔΟΕ που δίνεται σε αθλητές που με τη στάση τους αποτελούν παραδείγματα του «ευ αγωνίζεσθαι».

Εκείνο το μικρό παιδί από την περιφέρεια Παρανά είχε μεγαλώσει και είχε εκπληρώσει το παιδικό όνειρο να ανέβει στο Ολυμπιακό βάθρο, οπότε τίποτα και κανένας δεν μπορούσε να πάρει το χαμόγελο από το πρόσωπό του.

Η ιστορία του ντε Λίμα αναπαράχθηκε σε όλο τον κόσμο και ο ίδιος αντιμετωπίστηκε ως ήρωας στη Βραζιλία. Ο ίδιος έχει πει σε συνέντευξή του τα εξής: «Μερικές φορές με αντιμετωπίζουν σαν είδωλο, σαν ήρωα. Εγώ πάντα ένιωθα ένας κανονικός άνθρωπος. Το περιστατικό στο μαραθώνιο της Αθήνας ήταν απλά μία ακόμα εμπειρία μέσα στη ζωή μου και μέσα σε αυτή ποτέ μου δεν παράτησα τους στόχους και τα όνειρά μου».

Πέρα από το βραβείο «Πιερ ντε Κουμπερτέν» της ΔΟΕ, ο Λίμα τιμήθηκε με την τελευταία θέση της λαμπαδηδρομίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Με εκατομμύρια ανθρώπους να τον παρακολουθούν, άναψε τον Ολυμπιακό βωμό στην τελετή έναρξης και αποθεώθηκε. Ο ίδιος παραμένει ένας ταπεινός άνθρωπος που ζει στη φάρμα του με την οικογένειά του, φρόντισε όμως να δώσει πίσω και στο χώρο που αγάπησε με τη δημιουργία ενός σωματείου στίβου που φέρει το όνομα του, σε συνεργασία πάντα με τον αγαπημένο του προπονητή.

Λίγο καιρό μετά τον Ολυμπιακό μαραθώνιο του 2004, με πρωτοβουλία του ΜΜΕ Folha de São Paulo της Βραζιλίας αναγνωρίστηκε από τις φωτογραφίες της επίθεσης ο άνδρας από το κοινό που τον βοήθησε να συνεχίσει τον αγώνα του.

Το όνομά του ήταν Πολύβιος Κόσσυβας, ένας πρώην αθλητής και διαιτητής στο μπάσκετ, που την κρίσιμη στιγμή έκανε αυτό που θεώρησε σωστό και έβαλε το δικό του πολύτιμο λιθαράκι για να παραμείνει ζωντανό ένα όνειρο. Η Ολυμπιακή Επιτροπή της Βραζιλίας λίγους μήνες μετά τον κάλεσε και τον βράβευσε μαζί με το Λίμα, ενώ οι δύο άνδρες παρέμειναν σε επαφή τα επόμενα χρόνια μέχρι και το θάνατό του Κόσσυβα τον Ιανουάριο του 2023.

Ο Λίμα επισκέφθηκε την Αθήνα τον Απρίλιο του 2023 και συναντήθηκε με την κόρη του «φύλακα αγγέλου» του, Σμαράγδα, η οποία του αποκάλυψε ότι με δική του επιθυμία ο πατέρας της θάφτηκε τόσο με την ελληνική όσο και τη βραζιλιάνικη σημαία.

Όσοι σταθούν στο 36ο χιλιόμετρο του 40ου μαραθωνίου της Αθήνας θα έχουν την ευκαιρία να δουν την ιστορία να γράφεται ξανά, όμως με άλλους όρους και με μία μεγάλη απουσία αυτή τη φορά.

Θα είναι μάρτυρες όμως της χαράς και της συγκίνησης που μπορεί να δώσει μία ιστορία σαν αυτή, μία από τις ομορφότερες του Ολυμπισμού, που μας θυμίζουν τις πραγματικές αξίες που πρεσβεύει ο αθλητισμός.

Photos Credit: Argiris Makris