Ο Κριστιάνο μπορεί να περιμένει!

Κάποτε στην Γερμανία…

Η ιστορία ξεκινάει μαζί με εκείνη χιλιάδων άλλων Ελλήνων. Κάπου στη δεκαετία του ’60 με το μεγάλο κύμα μετανάστευσης ο παππούς του Παναγιώτη Βλαχοδήμου έφυγε για τη Γερμανία. Εγκαταστάθηκε στην Στουτγάρδη εκεί όπου θα συνέχισαν οι επόμενες γενιές τα όνειρα που έκανε εκείνος για αυτούς. Ο Παναγιώτης και ο τρία χρόνια μικρότερός του, Οδυσσέας αποτελούν την τρίτη γενιά που βρίσκεται στη Γερμανία, ωστόσο πάντα κατάφεραν να κρατούν τη σχέση τους με την Ελλάδα. Γεγονός που μαρτυρά κυρίως η δυνατότητά τους να μιλούν τη γλώσσα με άνεση.

Ο πατέρας της οικογένειας έπαιζε ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο και ο θείος τους, ο Νίκος Χατζής ήταν εκείνος που πότισε λίγο παραπάνω το μικρόβιο στο μυαλό τους. Ο 37χρονος παλαίμαχος, πλέον, έπαιξε στο Διαγόρα κι έκανε κυρίως καριέρα στο κυπριακό ποδόσφαιρο, όπου έκλεισε την καριέρα του το 2009 στην ΑΕ Πάφου. Τα δύο αδέλφια ξεκίνησαν με τις ακαδημίες της Βάγκεν, όμως δεν πέρασε καιρός πριν αποφασίσει η Στουτγάρδη να τα εντάξει στις δικές της. Μόλις σε ηλικία 10 ετών, ο Παναγιώτης θα άλλαζε… φίλους και γειτονιά και θα ξεκινούσε μια διαδρομή που θα τον έφερνε πιο κοντά στο επαγγελματικό όνειρο.

«Η Στουτγάρδη ήταν ουσιαστικά το δεύτερό μου σπίτι. Ποτέ δεν είχα σχεδιάσει να αλλάξω σύλλογο, παρότι υπήρχε ενδιαφέρον στο παρελθόν, όμως τελικά τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θες. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να φύγω. Είμαι ο τύπος που αρνείται να κάθεται στον πάγκο. Έδινα τα πάντα στην προπόνηση, αλλά δεν έπαιρνα ευκαιρίες. Είναι κρίμα που έφυγα. Ήταν το όνειρο μου να αγωνιστώ στη Στουτγάρδη».

Το λάθος βήμα!

Μια από τις αρετές που έχει ο γερμανικός τρόπος ανατροφής είναι η πειθαρχεία. Και μια άλλη, η υπομονή… Αρετές που αν συνδυαστούν μπορούν να οδηγήσουν στην ανοχή και στην έλλειψη κριτικής σκέψης! Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος έμοιαζε να έχει αρκετά και από τα δύο. Όντας πειθαρχημένος κατάφερε να παραμείνει στη Στουτγάρδη και να αγωνιστεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες της γερμανικής ομάδας κι έχοντας υπομονή έχτισε σιγά-σιγά μια καριέρα, που περίμενε μια ευκαιρία για να εκτιναχθεί. Όταν τα ξέχασε, έχασε την ανοχή του, βρήκε την κριτική σκέψη και κατόπιν ένιωσε λίγο περισσότερο Έλληνας.

Το χειμώνα του 2010, ο 19χρονος επιθετικός θα τολμήσει. Θα επιδιώξει και θα γίνει μέλος της δεύτερης ομάδας της Στουτγάρδης, χωρίς – όπως θα αποδεικνυόταν - να είναι έτοιμος. «Φυσικά και έκανα λάθη. Υπάρχει άνθρωπος που να μην κάνει λάθη και ειδικά όταν είσαι νεαρός και ακόμα χτίζεις τον χαρακτήρα σου; Δε σταμάτησα να μαθαίνω στα 19 μου, ούτε σαν ποδοσφαιριστής, ούτε σαν άνθρωπος. Πίστευα ότι η 3η κατηγορία θα με βοηθούσε να βελτιωθώ, αλλά αποδείχθηκε πως ήταν πολύ νωρίς για να κάνω τέτοιο άλμα», θα δηλώσει το καλοκαίρι του 2012, όταν θα έχει πάρει την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα, επηρεαζόμενος από την αγωνιστική απραξία και τις κακές σχέσεις που είχε με τον τελευταίο του προπονητή.

«Για κάποιους ήταν σα να είχα πεθάνει κυριολεκτικά», θα πει αλληγορικά και θα αναφερθεί με… νοσταλγία στον Γενς Κέλερ. «Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα. Εκείνος που με βοήθησε να βελτιωθώ περισσότερο και να γίνω διεθνής». Ο Παναγιώτης θα γίνει διεθνής σε ανεπίσημο αγώνα με την Εθνική Γερμανίας κάτω τω ν 15 ετών, όμως σε αντίθεση με τον αδελφό του Οδυσσέα, θα επιλέξει την Εθνική Ελλάδας. «Απλώς, έκανα μια συζήτηση, μου το ζήτησαν και συμφώνησα. Μπορεί η Ελλάδα να έχει οικονομική κρίση, αλλά είναι και η Πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004», δήλωσε σα να χρειαζόταν να απολογηθεί στους Γερμανούς για την επιλογή του.

Η ελληνική πρόκληση!

Σε κάθε ιστορία, υπάρχει και μια ακόμα που εξελίσσεται ταυτόχρονα. Και παρότι δεν είναι γνωστό τι ακριβώς έφερε τον Κώστα Κωνσταντινίδη στο δρόμο του Παναγιώτη Βλαχοδήμου το αποτέλεσμα είναι εκείνο που μετράει. Ο πρώην παίκτης του ΟΦΗ και του Παναθηναϊκού, έχοντας την εμπειρία και τις γνωριμίες στη Γερμανία έκανε την εισήγηση για τον 20χρονο άγνωστο μέχρι τότε στην Ελλάδα, επιθετικό. Έμαθε για εκείνον και αφού τον παρακολούθησε μυστικά από κοντά, έκρινε ότι ήταν έτοιμος παίκτης για το ελληνικό πρωτάθλημα.

«Δεν ήταν εύκολη απόφαση, αλλά το διάλεξα συνειδητά, το έκανα με την καρδιά μου. Μεγάλωσα στη Στουτγάρδη, από Έλληνας γονείς. Ο πατέρας μου έπαιζε μπάλα στα νιάτα του, όχι επαγγελματικά, αλλά του άρεσε. Με ήθελαν κοντά τους, όμως δεν μου έφεραν αντίρρηση, όταν τους είπα το καλοκαίρι ότι θα πάω στην Ελλάδα, στην Ξάνθη», εξιστορεί ο Παναγιώτης, ο οποίος θα υπέγραφε για πέντε χρόνια στην ακριτική ομάδα με τις διαπραγματεύσεις να γίνονται κυρίως με τους γονείς του και το θείο του, που εκτελούσε χρέη μάνατζερ. «Μου δίνουν την ευκαιρία να αγωνιστώ σε σύλλογο που ανήκει στην πρώτη κατηγορία της χώρας μου και αυτό από μόνο του αποτελεί μεγάλο δέλεαρ», έλεγε στους Γερμανούς και συμπλήρωνε. «Έχω μεγάλη δίψα να παίξω ποδόσφαιρο, να δουλέψω και σιγά-σιγά να καθιερωθώ στην Ξάνθη. Δεν μπορώ καν να περιγράψω το πόση χαρά αισθάνομαι».

Οι Γερμανοί είναι από επιφυλακτικοί ως δύσπιστοι. Δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα μαζί του στην αρχή, όταν ο 20χρονος μέσος έπαιζε γύρω στα 30 λεπτά ως αλλαγή… Δεν ασχολήθηκαν ούτε όταν κόντρα στον Παναθηναϊκό θα πετύχαινε ένα γκολ και θα έδινε μια ασίστ. Η Ξάνθη έχασε και η αξία της εμφάνισής του μοιραία ήταν μικρότερη… Δεν ασχολήθηκαν ούτε όταν έγινε βασικός, ούτε όταν ο Μαρίνος Ουζουνίδης τον άφηνε εκτός αποστολής για να τον συνετίσει, αλλά κάποια στιγμή το έκαναν. Και τότε δεν ήταν οι μόνοι! «Σίγουρα είναι μια από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο Τύπος στην Ελλάδα έγραφε συνέχεια για αυτό. Τώρα επικεντρώνομαι στο μέλλον». Το μέλλον του μετά τις 22 Γενάρη του 2012, όταν και με το γκολ του η Ξάνθη θα κέρδιζε 1-0 τον Ολυμπιακό θα ήταν σίγουρα διαφορετικό.

Ο Χρήστος Πανόπουλος που τον πλήρωνε με μισθό 893 ευρώ το μήνα και συνολική αμοιβή 136.000 ευρώ για πενταετές συμβόλαιο ήξερε το θησαυρό που είχε στα χέρια του. Και θα άνοιγε το σεντούκι χωρίς καν να προλάβει να του πληρώσει την πρώτη δόση συμβολαίου που ήταν προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο του 2012.

Το μεγάλο άλμα!

«Όσοι μας κερδίζουν είναι καλό να είναι μαζί μας, όχι να τους έχουμε αντιπάλους». Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στα τέλη Μαΐου τον υποδεχόταν στα γραφεία του Ολυμπιακού. Με συνοπτικές διαδικασίες, 450.000 ευρώ και ένα ποσοστό 20% σε περίπτωση μεταπώληση να μένει στην Ξάνθη, ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος μέσα σε ένα χρόνο εκτόξευε τις μετοχές του. Και την αμοιβή του, παράλληλα, αφού οι ερυθρόλευκοι θα του δώσουν πενταετές συμβόλαιο με κλιμακωτές απολαβές που κυμαίνονταν κατά μέσο όρο στα 250.000 ευρώ.

«Είμαι ευτυχισμένος που θα παίζω στην μεγαλύτερη Ελληνική ομάδα. Είναι για εμένα τεράστια τιμή και ελπίζω να ανταποδώσω την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του Ολυμπιακού με καλές εμφανίσεις και γκολ μέσα στο γήπεδο. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα καλύτερο από το να φοράω την ερυθρόλευκη φανέλα». Άντε, ίσως της Ρεάλ Μαδρίτης που έχει παραδεχτεί ότι υποστηρίζει και του Κριστιάνο Ρονάλντο που είναι το είδωλό του. Η σύγκριση με τον Πορτογάλο μέσο ήταν και η καταστροφή του. Ο Βλαχοδήμος θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον – «και ποιος δεν χρειάζεται», δήλωνε – και θα περιμένει για την ευκαιρία του.

Το ντεμπούτο του θα έρθει στις 20 Οκτωβρίου, όταν θα παίξει για δώδεκα λεπτά απέναντι στην Ξάνθη. «Περίμενα καιρό να πάρω την ευκαιρία. Θεωρώ πως είμαι έτοιμος. Θα κάνω ότι μπορώ για να βοηθήσω την ομάδα», έλεγε τότε, όμως η καθιέρωση δεν ήρθε ποτέ. Ούτε όταν ένιωσε να αλλάζει η ψυχολογία του με την έλευση του Αντώνη Νικοπολίδη, ούτε όταν θα βραβευόταν ως ο καλύτερος νέος παίκτης του 2012 από τον ΠΣΑΠ. «Νιώθω πραγματικά μεγάλη και ξεχωριστή τιμή για αυτό το βραβείο, μιας και προέρχεται από συναδέλφους, τους οποίους ευχαριστώ από καρδιάς για την επιλογή τους. Όπως θέλω να πω, για άλλη μια φορά, και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον προπονητή και στους συμπαίκτες μου στην πρώην ομάδα μου την Ξάνθη, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους οι οποίοι με στηρίζουν προσωπικά αλλά και επαγγελματικά. Αυτή η διάκρισή μου δίνει επιπλέον δύναμη για να παλέψω για την καθιέρωση και στον Ολυμπιακό».

Με την άφιξη του Μίτσελ, ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος θα πάρει ευκαιρία. Παίζει σε δέκα συνεχόμενα παιχνίδια βασικός, ανάμεσα στα οποία και τα δύο κρίσιμα ματς με τη Λεβάντε. Κατορθώνει να πετύχει δύο γκολ και να δώσει μια ασίστ σε αυτό το διάστημα, όμως παρότι ένιωθε να έχει την εμπιστοσύνη του Ισπανού τεχνικού, το καλοκαίρι θα επιστρέψει κοντά στην οικογένειά του.

«Η Αουγκσποργκ με την σωστή φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο και η μπουντεσλίγκα αποτελούν για μένα μια μεγάλη πρόκληση. Αυτή η αλλαγή στην καριέρα μου είναι μια τεράστια ευκαιρία για μένα που θέλω να χρησιμοποιήσω προς όφελός μου. Ανυπομονώ να επιστρέψω στην Γερμανία». Μόνο που έξι μήνες μετά αποδεικνυόταν ότι επέστρεψε στη Γερμανία μόνο και μόνο για να γυρίσει ξανά στην Ελλάδα!

Η ζωή που άφησε πίσω του…

«Το δύσκολο κομμάτι ήταν στην αρχή, καθώς ήταν διαφορετική η ζωή εδώ από την Γερμανία. Όμως τώρα που συνήθισα απολαμβάνω τη ζωή μου στην Ελλάδα. Είναι ωραία». Από τη Στουτγάρδη στην Ξάνθη και από εκεί στην Αθήνα. Διαφορετικές εικόνες, παραστάσεις και πειρασμοί. Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος συνεχίζεται να είναι μοιρασμένος ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Γερμανία, όπου ακόμα ζει (και βασιλεύει) η μεγάλη του αδυναμία, ο Οδυσσέας.

«Είναι το μόνο αρνητικό, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Σίγουρα μου λείπουν και τους λείπω, αλλά πρώτον δεν θα χαθούμε και δεύτερον ξέρουμε και οι δύο πλευρές ότι αυτός ο αποχωρισμός γίνεται για καλό. Όσο για τον Οδυσσέα, όνειρό μου είναι να συνυπάρξουμε στην ίδια ομάδα. Είναι πολύ καλός τερματοφύλακας και εύχομαι κάποια στιγμή να αγωνιζόμαστε για κοινούς στόχους». Σε Εθνικό επίπεδο αποκλείεται, αφού ο 19χρονος γκολκίπερ, που εκτός των άλλων βρίσκεται στο στόχαστρο Άρσεναλ και Μπάγερν, έχει επιλέξει την Εθνική Γερμανίας και ο Παναγιώτης την Ελλάδα.

Η αγάπη για την οικογένειά του έχει απεικονιστεί και με το τατουάζ «Ο Θεός να ευλογεί την οικογένειά μου», ενώ στο σώμα του έχει «χτυπήσει» το Χριστό, την Παναγία, έναν άγγελο και επίσης τη φράση «Μόνο ο Θεός μπορεί να με κρίνει». Ένα τατουάζ που αποκάλυψε μετά τον αγώνα της Ξάνθης με τον Ολυμπιακό. Όλα, άλλωστε, από εκεί ξεκίνησαν.