Δεν υπάρχουν Άγγελοι…

Η ζωή πριν…

Μια οικογενειακή επιχείρηση, χρεωκοπημένη πολλάκις και στημένη ξανά και ξανά από την αρχή, ένας αυτοδημιούργητος πατέρας, ένας χαμηλών τόνων αδελφός κι ένας φιλόδοξος γιος. Κάπως έτσι θα συνοψίζονταν σε μια πρόταση τα βιώματα του Άγγελου Φιλιππίδη από τη γέννηση το 1963 ως και την ενηλικίωση που τον βρήκε να εξελίσσεται σε έναν άνθρωπο πρόθυμο να πάρει ό,τι ρίσκο χρειάζεται για να ζήσει τη μεγάλη ζωή. Έναν νέο ενεργά πολιτικοποιημένο, που στο «Κολέγιο Αθηνών», όπου φοίτησε πήρε τα εφόδια για το υπόλοιπο της ζωής του και όχι μόνο τα μορφωτικά. Οι κακές γλώσσες τον θέλουν με πονηριά να επιλέγει τις παρέες του, οι οποίες συνήθως ήταν γόνοι μεγάλων οικογενειών.

Η πιο σημαντική ίσως γνωριμία έγινε στην Αμερική. Ο Άγγελος Φιλιππίδης σπούδασε στο Columbia University (σ.σ. έχει πτυχίο στην οικονομία και τις πολιτικές επιστήμες και δύο master σε διοίκηση επιχειρήσεων και διεθνείς σχέσεις) και γνωρίζοντας τον Γιάννη Βαρδινογιάννη, ουσιαστικά άνοιξε την πόρτα για το… σπίτι της οικογένειας. Οι πρώτες θέσεις που θα καλύψει επιστρέφοντας στην Ελλάδα ήταν του γενικού διευθυντή της «Εμπορικής Χρηματιστηριακής», της «Εμπορικής Κεφαλαίου» και της «Intersec», ενώ διετέλεσε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος την τριετία 1995-98 της «International Financial Consultants». Λέγεται πως την εποχή του Χρηματιστηρίου κατόρθωσε και έβγαλε πολλά λεφτά, ενώ λίγο πριν το κραχ φέρεται να ξεκινάει η εμπλοκή του στον Παναθηναϊκό. Συχνά εμφανιζόταν ως «εκτελεστικός πρόεδρος», με την υπογραφή του να έχει αξία για την εταιρία και ενίοτε να είναι δεσμευτική.

Η νέα εποχή…

Στην ανατολή ενός καινούργιου αιώνα, ο Παναθηναϊκός άλλαζε πρόσωπα, συνήθειες, χαρακτήρα! Στις 29 Μαΐου ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ανακοίνωνε οριστικά και αμετάκλητα την αποχώρησή του από την ΠΑΕ. Μια μέρα μετά ανακοινώνει τον προεδρεύων την ανώνυμη εταιρία, ο οποίος δε θα ήταν ο Παύλος Βαρδινογιάννης, όπως ήθελαν οι τότε φήμες. Το όνομα του Άγγελου Φιλιππίδη θα γίνει η απαρχή της αναζήτησης για τον 37χρονο τότε σχετικά άγνωστο άνδρα, ο οποίος αναλαμβάνει πρόεδρος κατόπιν κοινής απόφασης του Γιώργου και του Βαρδή Βαρδινογιάννη.

«Στην Ευρώπη και την Αμερική το μοντέλο αυτό αποτελεί απελευθερωτική δύναμη της οικονομίας και είναι πολύ συνηθισμένο. Δεν νομίζω ότι την ΙΒΜ, την Apple ή την Ericsson τις διοικούν οι ιδιοκτήτες τους. Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα με πολλούς μετόχους, δέκα ή δώδεκα μέλη της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Η οικογένεια είχε να διαλέξει ή να εκπροσωπήσει τους μετόχους ένα μέλος της ή κάποιος τρίτος. Διάλεξε το δεύτερο κι αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει. Από ιδεολογικής πλευράς με ενοχλεί η άποψη ότι ο πρόεδρος πρέπει να είναι ο κύριος μέτοχος ή όπως το λέμε στην Ελλάδα, το αφεντικό. Αυτή είναι νοοτροπία οπισθοδρομική και παραπέμπει στην τουρκοκρατία. Αν η Αμερική διοικεί όλο τον κόσμο, το πέτυχε γιατί έδωσε την ευκαιρία σε ικανούς ανθρώπους να διοικήσουν, χωρίς να δείχνουν το βιβλιάριο των καταθέσεών τους. Θα το καταλάβαινα αν αντιδρούσαν όσοι ανήκουν σε μια τάξη εξαιρετικά πλουσίων Ελλήνων, αλλά ενοχλούμαι όταν αντιδρούν κάποιοι που θα έπρεπε να ονειρεύονται να έχουν και τα δικά τους παιδιά τέτοια ευκαιρία».

Ο Άγγελος Φιλιππίδης στην πρώτη μεγάλη συνέντευξη που θα έδινε, ένα χρόνο μετά την τοποθέτησή του στην καρέκλα του προέδρου, εμφανιζόταν ενοχλημένος από τον τρόπο που τον υποδέχτηκαν. Ένιωθε κατώτερος σε ένα ποδόσφαιρο που ο ίδιος κατέκρινε, ένιωθε κατώτερος απέναντι σε ανθρώπους που ο ίδιος απαξιούσε. «Με ενόχλησε η δήλωση του κ. Kόκκαλη ότι μιλά μόνο με ιδιοκτήτες. Όταν ο κ. Kόκκαλης κάνει διεθνείς συνεργασίες, δεν μιλά με ιδιοκτήτες. Με τον πρόεδρο της ΙΒΜ μιλάει, που δεν είναι κατ’ ανάγκην μέτοχος, και το θεωρεί και τιμή του μάλιστα. Γιατί στην Ελλάδα πρέπει να μιλάμε μόνο με τα αφεντικά; Είναι τριτοκοσμικό κράτος για ορισμένους; Πιστεύω ότι οι επόμενες γενιές των Ελλήνων πλουσίων που έχουν διευρύνει τους ορίζοντές τους, θα εμπιστευθούν το μάνατζμεντ των επιχειρήσεών τους σε ανθρώπους που μπορούν να φέρουν σε πέρας αυτό το έργο. Ειλικρινά, εκτός απ’ όλα τα άλλα, κουβαλάω και ένα φορτίο για όλους τους Έλληνες που ονειρεύονται, χωρίς να έχουν αυτοί ή οι μπαμπάδες τους τα λεφτά».

Η έπαρση για την οποία χαρακτηριζόταν από την εφηβεία, εμφανιζόταν και στον τρόπου που διοικούσε τον Παναθηναϊκό. Οι σχέσεις του με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη φημολογούταν ότι χάλασαν πολύ γρήγορα, κάτι που ο Φιλιππίδης είχε διαψεύσει, δηλώνοντας όμως παράλληλα «έχουμε μιλήσει κατά καιρούς, αλλά δεν έχουμε την επικοινωνία που θα ήθελα να έχουμε». Ο ίδιος δήλωνε κατηγορηματικά άμισθος, παρότι κατά καιρούς έχει γραφτεί για υπέρογκο ποσό αμοιβής του. «Αλήθεια το λέω. Δεν παίρνω χρήματα από τον Παναθηναϊκό κι ας λένε κάποιοι το αντίθετο», έλεγε κατηγορηματικά σε συνέντευξή του κι ενώ καθημερινά οι πράσινοι περνούσαν σε μια νέα εποχή…

Τα ανδραγαθήματά του!

30 Μαΐου 2000-10 Ιουνίου 2003… Επί των ημερών του ο Παναθηναϊκός έκανε μερικές από τις καλύτερες πορείες στην Ευρώπη στη σύγχρονη ιστορία του. Έφτασε στους «16» του Champions League, έφτασε στους «8» του Champions League, έφτασε στους «8» του κυπέλλου UEFA και την ίδια στιγμή που με περηφάνια δήλωνε ξανά και ξανά πως «ο Παναθηναϊκός κρατάει τη σημαία της Ελλάδας ψηλά», έλεγε στους παίκτες στα αποδυτήρια παραμονές του κρίσιμου επαναληπτικού αγώνα με την Πόρτο πως «η δουλειά σας είναι να πάρετε το πρωτάθλημα, η Ευρώπη είναι μόνο η διασκέδασή σας».

Πρωτάθλημα δεν κατόρθωσε να κατακτήσει… Η δήλωση περί μεσομακροπρόθεσμου πλάνου που έκανε στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2002 ήταν από εκείνες που τον ακολούθησαν σε όλη του την πορεία, όπως και η συμπεριφορά του μετά τον διάσημο αγώνα της Ριζούπολης. Ο Άγγελος Φιλιππίδης δεν ακολούθησε την αποστολή του Παναθηναϊκού για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, δεν ήταν στο γήπεδο όταν έφτασε το πούλμαν, ούτε ένιωσε την ανάγκη να μεταβεί ενόσω συνέβαιναν τα επεισόδια, όμως την επόμενη μετά στην Παιανία μίλησε πολύ σκληρά στους παίκτες.

«Δεν είστε μάγκες και όποιος δε θέλει να μην ξαναέρθει να παίξει. Επιβεβαιώσατε τα λόγια του Κόκκαλη», φέρεται να τους είπε, κάτι που έχει μείνει στην ιστορία, παρά τις πανικόβλητες διαψεύσεις του την επόμενη μέρα. «Όλα αυτά τα οποία ακούστηκαν για τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού είναι αναληθή, σε καμία περίπτωση δεν είπα τους παίκτες κότες και όλα είναι μια πολύ κακή προπαγάνδα για τον Παναθηναϊκό».

Οι κόντρες του δεν ήταν μόνο με τον Βασίλη Γκαγκάτση, τον Σωκράτη Κόκκαλη ή τους διαιτητές, αλλά υπήρξε ανοικτή κόντρα και με τους οργανωμένους οπαδούς. «Ας με βρίζουν, δε με πειράζει. Αν βρίζουν εμένα η ομάδα δεν τιμωρείται», έλεγε χαρακτηριστικά με το μέτωπο να ανοίγει μετά τον αγώνα με την Φενέρμπαχτσε στην Τουρκία και την απόφασή του να μην αναγνωρίσει τους συνδέσμους και να μην τους αποκλείσει από το γήπεδο για τον επαναληπτικό.

«Είναι δεδομένο ότι οι οργανωμένοι κακοποιήθηκαν, δέχτηκαν πέτρες και πέρασαν δύσκολες στιγμές στην Τουρκία. Δυστυχώς, μια μικρή μερίδα απάντησε στις προκλήσεις με τρόπο που δυσφήμισε τον Παναθηναϊκό. Μπορεί ψυχολογικά ο κόσμος να είχε δίκιο για την αντίδρασή του, με βάση τις προκλήσεις, όμως εδώ δεν παίζει ρόλο ποιος έχει ψυχολογικό δίκιο και ποιος όχι». Προσπάθησε ένα μήνα μετά να γεφυρώσει το χάσμα, παρουσιάζοντας σχέδιο ίδρυσης ανώνυμης μη κερδοσκοπικής εταιρίας με την επωνυμία «Όμιλος Φιλάθλων ΠΑΟ-Θύρα 13»!

Επί των ημερών του υπήρξε και μια διπολική συμπεριφορά, η οποία άλλοτε χαρακτηριζόταν ως γενναιοδωρία και άλλοτε ως τσιγκουνιά. Ήταν χαρακτηριστικά ανοικτοχέρης στη μεταγραφή του Μιχάλη Κωνσταντίνου, την οποία οι φήμες τον θέλουν να την γιόρταζε το ίδιο βράδυ σε club με σαμπάνιες, και ιδιαίτερα σκληρός στις διαπραγματεύσεις με τον Γιώργο Καραγκούνη και αργότερα με τον Νίκο Λυμπερόπουλο.

«Όλοι οι παίκτες πέραν μισθού ή συμβολαίου, έχουν αποδοχές πολύ μεγάλες. Ο Kαραγκούνης πήρε πέρυσι 50-60 εκ. δρχ. πριμ. Για την εξέλιξή του, δεν συνέβαλε μόνο το ταλέντο του, αλλά έχει και ο Παναθηναϊκός μερτικό. Του δώσαμε συνθήκες, υποδομή, διεθνή εικόνα, προπονητές και γιατρούς με αξία. Τον υποστηρίξαμε σωστά σε όλα και αυτό δημιούργησε την αξία του. Ο ίδιος επέλεξε αυτό το συμβόλαιο, αντί να πάει αλλού με περισσότερα λεφτά, αλλά ελάχιστα εφόδια. Ήξερε τι υπέγραφε. Όταν τελειώσει η πενταετία του, θα πάρει λεφτά για δέκα ζωές. Κι εγώ είμαι άμισθος στον Παναθηναϊκό, ίσως επειδή περιμένω μια μέρα να έλθει η ΙΒΜ, να δει ότι τα 2 δισ. έσοδα τα έκανα 15, και να μου πει πάρε 15 εκατομμύρια το μήνα και έλα να κάνεις και εδώ το ίδιο».

Κι ενώ ο Καραγκούνης έφευγε για Ιταλία, ο Μιχάλης Κωνσταντίνου έμενε και αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες νίκες του Φιλιππίδη απέναντι στην τότε παντοκρατορία του Σωκράτη Κόκκαλη. «Έχουμε τη δική μας φιλοσοφία. Μπορεί να θαυμάζω και να πιστεύω ότι ήταν πολύ πετυχημένος ο Γιώργος Βαρδινογιάννης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε αντιγραφή της διοίκησής του. Σε πολλά θέματα έχει άλλες απόψεις, που πρεσβεύουν μια πιο ρομαντική εποχή, μεταξύ ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού. Για να βρεις σήμερα καλούς παίκτες, πρέπει να πληρώσεις και ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει σε αυτό το παιχνίδι», εξηγούσε ο Άγγελος Φιλιππίδης για τη δαπάνη του τριφυλλιού το καλοκαίρι του 2001.

Ανοικτά μέτωπα στα τρία χρόνια διοίκησή του στον Παναθηναϊκό είχε και με τον Κώστα Λαλιώτη για το θέμα του γηπέδου, αλλά και τον κόσμο που αντιδρούσε στο ενδεχόμενο να χτιστεί γήπεδο στον «Ελαιώνα», όπως τότε βαφτιζόταν η περιοχή. Οι διάσημες πτήσεις του με ελικόπτερο πάνω από το οικόπεδο σημάδεψαν την τριετία διοίκησης σου, παρότι κανένα ουσιαστικό βήμα στο θέμα του γηπέδου δεν πραγματοποιήθηκε. Η πιο χαρακτηριστική του εικόνα, όμως, ήταν και θα παραμείνει εκείνη της 24ης Μαρτίου του 2002. Είναι, άλλωστε, και μια από τις πιο χαρακτηριστικές του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Ο τότε πρόεδρος του Παναθηναϊκού αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα μπήκε στο γήπεδο και μαζί με αρκετό ακόμα κόσμο επιτέθηκαν στον Μάκη Ευθυμιάδη, που δευτερόλεπτα πριν είχε σφυρίξει τη λήξη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. «Σας διέλυσα και θα σας διαλύσω», έλεγε ο Φιλιππίδης ότι του είπε ο Ευθυμιάδης, ενώ στις επίσημες δηλώσεις του μετά το ματς εξηγούσε την οργή του. «Ο Παναθηναϊκός έχει έξι παίκτες στην Εθνική, τρεις στην Ελπίδων και έξι μουντιαλικούς. Από τον ιδρώτα τους μπορεί και κρατά την ελληνική σημαία ψηλά. Ο Παναθηναϊκός παίρνει άριστα εκεί που τον αφήνουν, εκεί που δεν είναι στημένα τα πράγματα, εκεί που δεν υπάρχουν ΕΠΟ και Γκαγκάτσης. Τα πρωταθλήματα δίδονται με προεδρικό διάταγμα. Το πρωτάθλημα είναι μια φαρσοκωμωδία».

Την επόμενη μέρα μίλησε σε τηλεοπτική εκπομπή και απολογήθηκε, ενώ μερικούς μήνες αργότερα παραπέμφθηκε για εξύβριση και βιαιοπραγία, όλα πλημμελήματα. «Από τη στιγμή που έγιναν όλα όσα έγιναν ζητώ συγγνώμη από τον κ. Ευθυμιάδη».

Το κεφάλαιο Παναθηναϊκός έκλεισε τρία χρόνια και ένα μήνα μετά (σ.σ. άνοιξε ξανά το καλοκαίρι όταν ζήτησε το δωρεάν VIP εισιτήριο διαρκείας που δικαιούται) την ανάληψη των καθηκόντων του και τυχαία ή μη, λίγο καιρό μετά τα γεγονότα της Ριζούπολης, αλλά και της Παιανίας που ακολούθησαν την βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό. Στις 10 Ιουνίου ανακοινώθηκε η παραίτησή του με τον Παναθηναϊκό να τον ευχαριστεί με ανακοίνωσή του. «Ο Άγγελος Φιλιππίδης υπηρέτησε αφιλοκερδώς τον Παναθηναϊκό τα τελευταία τρία χρόνια δίνοντας το δικό του ξεχωριστό στίγμα στα τεκταινόμενα στο χώρο του ιστορικού συλλόγου και του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Η ζωή μετά…

Πέρασε μια δεκαετία με τον Άγγελο Φιλιππίδη πάντα να φλερτάρει με την επικαιρότητα, όμως ποτέ να μην είναι στην πρώτη γραμμή. Άλλοτε παρουσιαζόταν ως υποψήφιος για να αναλάβει το μάνατζμεντ του τηλεοπτικού καναλιού «Alter», άλλοτε συζητιόταν η αγορά ρετιρέ δίπλα στην ιταλική πρεσβεία αξίας 3 εκ. ευρώ, ήταν θέμα συζήτησης το σπίτι στην Εκάλη, το σπίτι στις Σπέτσες, η σχέση του με τον Κώστα Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία και κυρίως οι σχέσεις του με την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

Λέγεται ότι χάρη σε αυτές κατόρθωσε να γίνει πρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, θέση στην οποία διορίστηκε τον Οκτώβριο του 2007 και έμεινε μέχρι το 2010, με την τράπεζα να χορηγεί δεκάδες επισφαλή δάνεια. Τέσσερα χρόνια μετά κατόρθωσε και πάλι να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Μάλλον, όμως, με τον λάθος τρόπο.