Τα παθήματα της ΑΕΚ, μαθήματα και για τους «τέσσερις»

Περίμεναν πολλοί αυτή την ήττα της ΑΕΚ από τον ΟΦΗ; Μάλλον όχι. Ακόμη κι εκείνοι οι πιο… «υποψιασμένοι», οι οποίοι έχουν παρακολουθήσει μπόλικο ΟΦΗ στα εντός έδρας παιχνίδια του με τον Αρη και τον ΠΑΟΚ, ακόμη και… όλοι όσοι έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τον Νταμπράουσκας και προσμετρούσαν τις απουσίες της νταμπλούχου, τέτοια εικόνα αγώνα και τέτοιο αποτέλεσμα δεν το περίμεναν.

Είναι στην πραγματικότητα αυτό το ματς ένα τεράστιο μάθημα και για τους «4» που διεκδικούν τον τίτλο. Όχι τόσο το αποτέλεσμα, όσο η εικόνα των δύο ομάδων. Και μιλάμε για «μάθημα» διότι η εικόνα της ΑΕΚ από πέρυσι (ή και εφέτος στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό ανεξαρτήτως αποτελέσματος), η ενίσχυση και μεγάλη αλλαγή του Τριφυλλιού μεσοεπιθετικά, η φρεσκάδα του Ολυμπιακού και η πληρότητά του από τη μέση και μπροστά, οι τελευταίες μεταγραφές του ΠΑΟΚ, έκαναν πολλούς να πιστεύουν πως εφέτος θα «χαθούν» ελάχιστοι βαθμοί στα παιχνίδια των «τεσσάρων» με όλους τους υπόλοιπους.

Κι όμως, ήδη η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Και δεν αναφερόμαστε στον ΟΦΗ, ο οποίος στην καλή του μέρα μπορεί να κόψει βαθμούς και από τους «τέσσερις» εντός ή εκτός έδρας. Ο,τι έπαθε η ΑΕΚ με τον Πανσερραϊκό (παραλίγο και με τον Ατρόμητο) θα μπορούσε να το έχει πάθει και ο Ολυμπιακός στο Φάληρο με τα «Λιοντάρια» ή ο Παναθηναϊκός στα Γιάννενα με τον ΠΑΣ. O ΠΑΟΚ νίκησε την Κηφισιά 2-1 με αυτογκόλ αφού είχε ισοφαριστεί από το… πουθενά. Nαι, η διαφορά ποιότητας των «τεσσάρων» αυξήθηκε από όλους τους υπόλοιπους συμπεριλαμβανομένου και του Αρη που χρειάζεται μια χρονιά να μην κάνει… 152 μεταγραφές, μα από την άλλη πλευρά τα ντέρμπι και τα ευρωπαϊκά ματς το «μπερδεύουν» το πράγμα. Ανέκαθεν το μπέρδευαν, ειδικά όταν οι διαιτητές δεν παίζουν υπέρ του ισχυρού.

Είναι για όλους τους προπονητές δύσκολη η διαχείριση. Όχι μόνο του σώματος του παίκτη, αλλά και του μυαλού του. Αυτό μάλλον είναι το πιο δύσκολο. Να τον «πείσεις» ότι για να νικήσει τη «Χ» Λαμία και τον «Ψ» Πανσερραϊκό πριν ή μετά από κάθε Μπράιτον, Βιγιαρεάλ, Αστον Βίλα και Αϊντραχτ, δεν αρκεί να παίξει «τόσο – όσο». Διότι αν παίζει πάντα «τόσο – όσο», η στραβή θα γίνει. Και δεν θα είναι μόνο μία.

Αντιλαμβάνομαι ότι για την ΑΕΚ ίσως είναι πιο δύσκολο όλο αυτό. Είναι πιο δύσκολο να μείνεις στην κορυφή, όταν το 90% των παικτών σου πήραν το νταμπλ πέρυσι και παίζουν όλοι με την Ενωση στην Ευρώπη ουσιαστικά μετά από τρία χρόνια! Το καταλαβαίνω και το ασπάζομαι. Μπορεί να «βγει» μεγαλύτερη δίψα από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό εφέτος για την κατάκτηση του τίτλου (για τον ΠΑΟΚ έχω καταθέσει την αποψούλα μου ότι με αυτούς τους αμυντικούς και παρά τον τρομερό Κοτάρσκι θα μπορέσει να διεκδικήσει τίτλο μόνο αν ενισχυθεί τον Ιανουάριο). Κι αυτό το «μειονέκτημα» της Ενωσης, καλείται να το «μανατζάρει» όλος ο οργανισμός της. Δεν μπορεί να πέφτει και γι’ αυτό το θέμα όλο το βάρος στον Αλμέιδα, αρκεί το κυρίως βάρος.

Παρεμπιπτόντως, αν ο Αλμέιδα πίστευε ότι με Μήτογλου – Κάλενς δεν θα έχει πρόβλημα… υπάρχει πρόβλημα. Αν ο Μαρτίνεθ δεν βλέπει ότι με Ρέτσο και… οποιονδήποτε άλλο δεν υπάρχει πρόβλημα, εθελοτυφλεί. Αν ο Λουτσέσκου πιστεύει ότι με Εκόνγκ - Κουλιεράκη (ή οποιουσδήποτε άλλους από τους στόπερ που έχει) μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα, μπορεί να ρωτήσει και τον Μουρίνιο αν έχει την ίδια άποψη. Αν ο Γιοβάνοβιτς θεωρεί ότι με Σένκεφελντ – Γεντβάι ο Παναθηναϊκός θα είναι αμυντικά αξιόπιστος, κάνει λάθος: ήδη χωρίς τον Μάγκνουσον μετράει πέντε γκολ και έξι φάσεις για επιπλέον γκολ από ΑΕΚ, Αστέρα, ΠΑΟΚ!

Σύμφωνοι, δύσκολα θα βρεις σε πολλές ομάδες παγκοσμίως στόπερ πιο ποιοτικούς κατ’ αντιστοιχία θέσης από μεσοεπιθετικούς ή φορ. Σύμφωνοι, εννοείται ότι η αμυντική λειτουργία κάθε ομάδας δεν εξαρτάται μόνο από τους στόπερ της. Όμως εφέτος, ειδικά μετά τους τραυματισμούς των βασικών της Ενωσης και του Μάγκνουσον, η ποιοτική απόσταση μεταξύ των κεντρικών αμυντικών των «4» συγκριτικά με τη μεσαία και την επιθετική γραμμή τους, μου φαίνεται τεράστια! Μπορεί να κάνω και λάθος. Μπορεί να οφείλεται και στο γεγονός ότι όλοι πλην ΑΕΚ (η οποία ήταν από πέρυσι… ανωτέρου επιπέδου επιθετικά) έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ στο παραγωγικό τους παιχνίδι με αποτέλεσμα να τονίζονται περισσότερο οι αμυντικές αδυναμίες τους.

Όμως σίγουρα και οι τέσσερις πρέπει να επαναξιολογήσουν το δυναμικό τους στο κέντρο της άμυνας μέχρι τον Ιανουάριο. Και να πάρουν τις αποφάσεις τους, ανάλογα ίσως και με το αν θα έχουν προχωρήσει και στην Ευρώπη, όπου το επίπεδο είναι ανώτερο και ο αντίπαλος τις περισσότερες φορές δεν συχωρεί. Τεστ ήδη έχουν γίνει και θα γίνουν περισσότερα και στα ελληνικά «δύσκολα» παιχνίδια και στα υπόλοιπα πέντε ματς των ευρωπαϊκών ομίλων τους. Και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον ποιος θα τολμήσει τον Ιανουάριο…