Η βραδιά του πρώτου «πρέπει»

O πανηγυρισμός που ακούστηκε από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού μετά την νίκη επί της μέτριας, αλλά υπολογίσιμης Βασκόνια έμοιαζε περισσότερο με αναστεναγμό ανακούφισης.

«Κάθε αγώνας στον δεύτερο γύρο θα είναι σαν τελικός», ομολόγησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, με, επιτέλους, ήρεμα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Και είχε απόλυτο δίκιο.

Τώρα που ο Ολυμπιακός έχυσε την καρδάρα με το παραπανίσιο γάλα του πρώτου τριμήνου, είναι υποχρεωμένος να κοιτάζει όχι προς την κορυφογραμμή, αλλά πίσω του, για να σιγουρευτεί ότι δεν τον πλησιάζει ο γκρεμός.

Όλες ανεξαιρέτως οι ομάδες που μπορούν να τον προσπεράσουν και να τον ρίξουν στην 9η θέση, «τη θέση του βλάκα» όπως είπε κάποιος, κάποτε, προχώρησαν με ανδραγαθήματα μέσα στο τετραήμερο.

Η Εφές (12-11) άλωσε τη Μόσχα. Η Φενέρ (11-10) έκανε παρέλαση στο Μιλάνο. Η Ούνιξ (13-10) έφυγε με στεγνά πόδια από το Κάουνας.

Η Μονακό (12-12) κέρδισε στο Βελιγράδι και στο ΟΑΚΑ. Η Ζενίτ (14-7) και η Αρμάνι (15-7) έγραψαν 1-1 στη «διαβολοβδομάδα», αλλά πέτυχαν και αυτές δύσκολα διπλά.

Ήταν λοιπόν επιτακτική ανάγκη να στεφθεί με επιτυχία η αποστολή στη δύσβατη Χώρα των Βάσκων ώστε να φουσκώσει ξανά το μαξιλαράκι της σχετικής ασφάλειας.

Την ερχόμενη εβδομάδα, ο Ολυμπιακός (13-9) φιλοξενεί την πρωταθλήτρια Εφές και αμέσως μετά την Αρμάνι και τη Ζενίτ, σε φρούριο που ήταν άπαρτο όσο γέμιζε με πλήθος και πάθος, αλλά τώρα δεν ζεσταίνεται με τίποτε. Ακόμα και το 0-8 ήταν σενάριο ρεαλιστικό.

Η Βασκόνια, έστω πλήρης όπως απόψε, ήταν ο πιο ευάλωτος από τους τελευταίους 12 παρτενέρ. Ο Ολυμπιακός μπήκε στη «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» ταλαιπωρημένος από την υπερπροσπάθεια της Μαδρίτης, αλλά και αποφασισμένος να διακόψει το δυσοίωνο μπαράζ ηττών.

«Αυτή η νίκη θα μας βοηθήσει να ξαναβρούμε την αυτοπεποίθησή μας», τόνισε ο Μπαρτζώκας. Ακριβώς αυτό ήταν το στοίχημα της Παρασκευής.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να ζορίστηκε, αλλά στην τελική ανάλυση κέρδισε επειδή έπαιξε σαν μεγάλη ομάδα. Μεγαλύτερη, πάντως, από τη Βασκόνια.

Μπήκε στο γήπεδο για να πάρει κεφάλια με την άμυνά του και βγήκε κρατώντας το σκαλπ των Βάσκων στα χέρια του. Δεν σήκωνε καλλιτεχνίες αυτή η βραδιά.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε επειδή αφοσιώθηκε αδιαπραγμάτευτα σε αυτό που ξέρει καλά να κάνει: να σκορπίζει τρόμο με την άμυνά του, να διαβάζει σωστά τον αντίπαλο και να υπερισχύει σε συνθήκες ανταρτοπολέμου.

Έχασε τον προσανατολισμό του μόνο όταν κάποιοι παίκτες του ξεμυαλίστηκαν για δυό στιγμές.

Ο Ουόκαπ ενθουσιάστηκε από το τρίποντο που έβαλε και σούταρε άλλα δύο εκτός λογικής, ο Ντόρσεϊ προσπάθησε να γράψει το +8 με επίθεση ένας εναντίον πολλών, ο Ζαν-Σαρλ έψαξε το θέαμα και δέχθηκε τάπα όταν έφτανε ένα απλό λέι-απ.

Αλλά τέτοιες επιλογές γίνονται βούτυρο στο ψωμί, για έναν αντίπαλο μαθημένο σε μπάσκετ ρυθμού, όπως η Βασκόνια.

Όταν οι παίκτες του Σπάχια πέτυχαν αστραπιαίο σερί 9-0 με γρήγορα σουτ των ως τότε άσφαιρων Γκιεντράιτις, Μπάλντγουιν, φοβήθηκα ότι η βραδιά θα τελείωνε με πένθιμο φλαμένγκο.

Ευτυχώς για τον Ολυμπιακό, ο Τόμας Ουόκαπ επέστρεψε από τον πάγκο με τη μπαταρία γεμάτη και με το μυαλό συγκεντρωμένο.

Στα τελευταία 8 λεπτά, ο Αμερικανός, με την ειδίκευση στο μπάσκετ χαρακωμάτων, έκλεψε 3 μπάλες, επιτέθηκε αποφασιστικά στην αντίπαλη ρακέτα, πέτυχε 5 κρίσιμους πόντους, έδεσε όλους τους λυμένους κόμπους και μπάλωσε όλα τα κενά.

Ο Κώστας Σλούκας ακολούθησε το παράδειγμά του και βρήκε βοήθεια στην οργάνωση, ο Τάιλερ Ντόρσεϊ ξέγνοιασε και η παλάντζα έγειρε προς την απέναντι πλευρά.

Στην τελευταία περίοδο, ο Ολυμπιακός έκανε 6 από τα 13 κλεψίματά του (αριθμός εντυπωσιακός σε κάθε περίπτωση), μοίρασε 5 από τις 13 ασίστ του, έβαλε 3/5 τρίποντα και πέτυχε σερί 9-22 στην τελική ευθεία.

Πάνω που έλεγα ότι θα τελείωνε το ματς με μηδενική συγκομιδή επιθετικών ριμπάουντ, ο Μουσταφά Φαλ ανανέωσε μία κατοχή και έδωσε τη δυνατότητα στον Ντόρσεϊ να αποτελειώσει τη Βασκόνια με τρίποντο: 60-70, ενάμισυ λεπτό πριν το φινάλε.

Σε τέτοιο ματς, η διαφορά των 10 πόντων ισοδυναμούσε με απυρόβλητο. Ο Ολυμπιακός την συντήρησε εύκολα σε διψήφιο νούμερο για το τελικό 62-72.

Κοντολογίς, ο Ολυμπιακός κέρδισε επειδή άφησε πίσω του την απογοήτευση της Τετάρτης και εφάρμοσε το σχέδιό του με θαυμαστή αξιοπιστία, βυθίζοντας τη Βασκόνια από τους συνήθεις 72 πόντους στους 62, μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

Ο Σάσα Βεζένκοφ ποστάρισε με επιτυχία και μεθοδικότητα όποιον «βραχύσωμο» βρέθηκε στην πλάτη του (π.χ. Μπάλντγουιν), ο Κώστας Σλούκας αντιμετώπισε με ηρεμία και σύνεση τους γκαρντ που ανέλαβαν να τον τραμπουκίσουν, ενώ ο Κώστας Παπανικολάου έγινε κλειδί με τα εύστοχα σουτ και με τη φυσική κατάσταση που του επέτρεψε να αγωνιστεί τρία στρογγυλά δεκάλεπτα ελλείψει εναλλακτικής λύσης.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Μπαρτζώκας ξεκούρασε τον «Παπ» με αλχημείες και με ολίγον ΜακΚίσικ, (που, αν και ασθενής, βοήθησε με τα 2 κλεψίματα που έκανε) αλλά το δεύτερο μέρος ο Έλληνας φόργουορντ το έπαιξε απνευστί.

Το τέταρτο τρίποντο του Παπανικολάου, στο 55-55, έμοιαζε με σάλπισμα τελικής επίθεσης μέσα στον χαλασμό. Τη χαριστική βολή ανέλαβε να τη δώσει ο Ντόρσεϊ με 8 πόντους στο τελευταίο τρίλεπτο.