Χορευτής δίχως παρτενέρ

Όταν ο Σάσα Βεζένκοφ βρέθηκε αντιμέτωπος με το μικρόφωνο της Euroleague TV, λίγα λεπτά μετά τη λήξη του ντέρμπι που δεν ήταν ντέρμπι, αποφάσισε να αφήσει κατά μέρος τα σεμνά και ταπεινά περί «ομαδικής προσπάθειας», ώστε να αποδώσει τα του Γάλλου κολοσσού στον Γάλλο κολοσσό.

«Δεν μιλάω ποτέ για μεμονωμένους παίκτες, αλλά σήμερα θα το κάνω», είπε. «Η κυριαρχία του Μουσταφά Φαλ στο ξεκίνημα του αγώνα μας βοήθησε να γίνουμε αφεντικά».

«Παίξαμε φριχτή άμυνα στο “ποστ”, ξεκινώντας από εμένα», ομολόγησε ο Γιώργος Παπαγιάννης στην ανάπαυλα του ημιχρόνου.

Σε όλους σχεδόν τους αγώνες, ο Γιώργος Μπαρτζώκας φροντίζει να ταΐζει το θηρίο στο ξεκίνημα, ώστε να ακουστούν οι βρυχηθμοί του από νωρίς.

Στο Κάουνας το κόλπο δεν έπιασε και ο Ολυμπιακός είδε κι έπαθε μέχρι να επιβάλει τον νόμο του.

Απέναντι στον Παναθηναϊκό, του Παπαγιάννη που σε προηγούμενα ντέρμπι έκανε την ομάδα του να μοιάζει ψηλότερη απ’ ότι είναι, η επιρροή του Φαλ στο παιχνίδι ήταν αναπόσπαστο μέρος του σχεδίου του Μπαρτζώκα.

Και ο Γάλλος ανταποκρίθηκε, με ένα απίστευτο κρεσέντο παντοκρατορίας στις δύο ρακέτες.

Στο 7ο λεπτό, ο θεόρατος σέντερ, του οποίου η οικογένεια ήρθε στην Ευρώπη από τα βάθη της Αφρικής, είχε περισσότερους πόντους (9-8), περισσότερα ριμπάουντ (2-1), περισσότερες ασίστ (3-1) και σίγουρα περισσότερες άμυνες από ολόκληρο τον Παναθηναϊκό.

Το σκορ ήταν ήδη 31-10 και το τρένο απομακρυνόταν στον ορίζοντα. Έμελλε να ανοίξει η ψαλίδα και στους 32 πόντους, πριν την ανάπαυλα. «Κάναμε απίστευτη ζημιά στους εαυτούς μας», ομολόγησε ο Δημήτρης Πρίφτης στα μισά του αγώνα.

Προφανώς μερίδιο της ευθύνης φέρει και ο ίδιος ο προπονητής, αφού ο Παναθηναϊκός των πρώτων λεπτών ήταν μία νερόβραστη ομάδα στελεχωμένη από νερόβραστους παίκτες, συμβιβασμένη εξαρχής με την ήττα.

Ο μοναδικός θαρραλέος (Νέντοβιτς) έμεινε εκτός της αρχικής πεντάδας, ενώ η άμυνα ζώνης αιφνιδίασε περισσότερο τους θεατές, παρά τους αντιπάλους.

Για ένα ολόκληρο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός ήταν στην πίστα ένας χορευτής δίχως παρτενέρ. Ακόμα και σε ρυθμό επίδειξης, οι πιρουέτες του ήταν απολαυστικές.

Ο Ολυμπιακός ήταν υποτίθεται ταλαιπωρημένος από το πολύωρο ταξίδι στο δύσβατο Κάουνας, αλλά εμφανίστηκε σαν να προερχόταν αυτός από απουσία δύο εβδομάδων, και όχι ο Παναθηναϊκός.

Ο Μπαρτζώκας το απέδωσε στο κίνητρο που προσφέρει στους παίκτες του η επίσκεψη της πράσινης φανέλας, αλλά υπάρχει και εξήγηση λιγότερο μεταφυσική.

Όπως συνέβη και στον τελικό του Κυπέλλου, πριν από 1 μήνα στην Κρήτη, την κραυγαλέα διαφορά την έκαναν οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο και έδωσαν σχεδόν τους μισούς πόντους: 49 από τους 101.

Και αν ο Κώστας Σλούκας είναι στην πραγματικότητα βασικότατος και αναντικατάστατος, ο Λιβιό Ζαν-Σαρλ ήταν ο 11ος των προηγούμενων αγώνων, ο Χασάν Μάρτιν παίζει με τις πρόσφατες κραυγές περί αντικατάστασής του να κουδουνίζουν στα αυτιά του, ο δε Σακίλ ΜακΚίσικ χτίζει παράδοση καλών εμφανίσεων απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Το σκορ στην ανάπαυλα ήταν 58-33. Πόσοι πρόσεξαν ότι ο Σάσα Βεζενκοφ έπαιξε μόλις 4,5 λεπτά στο οργιαστικό πρώτο ημίχρονο;

Τα περίπου 45 συναπτά λεπτά ανάπαυσης, μετά το 2ο φάουλ του, βοήθησαν τον MVΡ του Φεβρουαρίου να δώσει τη χαριστική βολή στον Παναθηναϊκό (με τρία καλάθια και δύο άμυνες), όταν οι «πράσινοι» έριξαν τη διαφορά από τους 32 πόντους στους 14 και βάλθηκαν να ονειρεύονται εποποιίες.

Ο Ουόκαπ επέστρεψε από τον πάγκο -ξεκούραστος και αυτός- για να αποτελειώσει τον ήδη καταπονημένο Νέντοβιτς, ο Σλούκας ήταν ο Σλούκας και το 60-46 έγινε 97-62, μία 35άρα που στους παλαιότερους και φανατικότερους θύμισε εκείνο το 73-38.

Ο ελλιπής και γεμάτος προβλήματα Παναθηναϊκός τελείωσε τον αγώνα με τους Μποχωρίδη, Μαντζούκα, Χουγκάζ, Καββαδά στην πεντάδα του. Τι να κάνουμε, αυτοί είναι ο 8ος, ο 9ος, ο 10ος και ο 11ος παίκτης της ομάδας που παρατάχθηκε στο Φάληρο.

Προσθέστε στην εξίσωση τα κουλουράκια των Σαντ-Ρόος, Έβανς, Ουάιτ και θα καταλάβετε γιατί κάποιοι στο στρατόπεδο των ηττημένων έλεγαν «και πάλι καλά», αντικρύζοντας στο ταμπλό το τελικό 101-73.

O Oλυμπιακός που πλησιάζει στην τελική ευθεία της φετινής Euroleague κρατάει όλη την τράπουλα στα χέρια του.

Παίζει πλήρης, έχει βρει ρυθμό, ποντάρει σε όπλα που σπανίως βραχυκυκλώνουν, αποφεύγει τα πολλά στραβοπατήματα και έχει στο σακούλι του τα περισσότερα από τα κουκιά που χρειάζεται για να σφραγίσει το πλεονέκτημα της έδρας.

Στα πλέι-οφ το κοινό δεν θα απαγγέλλει υβρεολόγιο ως είθισται στα εμφύλια ντέρμπι, ωστόσο θα είναι ένα τεράστιο δεκανίκι, ιδίως αν στο απέναντι χαράκωμα στηθεί η πολύπειρη πρωταθλήτρια Εφές.

Η διπλή αποστολή στη (σχεδόν) Γαλλία, για τους αγώνες με τη Μονακό και τη Βιλερμπάν, είναι μάλλον το τελευταίο βαρύ στοίχημα της κανονικής περιόδου.

Δύο νίκες σε αυτούς τους αγώνες εδραιώνουν τον Ολυμπιακό στην τετράδα και εκτός απροόπτου τον εκτοξεύουν ένα βήμα πιο μπροστά από τη σχεδόν ισόπαλη πλέον Αρμάνι.

Όπως έλεγα και στο pod-Gazzt που ίσως ακούσατε σήμερα το πρωί, θεωρώ πιθανότερο πλασάρισμα για τον Ολυμπιακό την τρίτη θέση (που εκτός απροόπτου τον προστατεύει από το ανεπιθύμητο ζευγάρωμα με την Εφές), παρά την πέμπτη.

Στα πέντε παιχνίδια που της υπολείπονται (πάει να πει, βαρύ πρόγραμμα), σχεδόν όλα με ομάδες πλέι-οφ, η Αρμάνι καλείται να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων τη Μακάμπι στο Τελ Αβίβ και την Εφές στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Ολυμπιακός έχει να συναντήσει και τη Μπαρτσελόνα στο Φάληρο, ενώ την τελευταία αγωνιστική, που πιθανόν να κρύβει σενάρια και εκπλήξεις, ο ίδιος θα τη δει από τον καναπέ.

Για κακή του τύχη, ο ουραγός Παναθηναϊκός δεν έχει την παραμικρή συμμετοχή στις ίντριγκες των τελευταίων εβδομάδων.

Και δεν είναι δα τιμητικό για τον εξάκις πρωταθλητή Ευρώπης, να έχει μοναδικό κίνητρο την αποφυγή της τελευταίας θέσης, για να μη περάσει ολόκληρο το καλοκαίρι στο μπαλαούρο.

Οι «πράσινοι» εκστράτευσαν σήμερα στο Φάληρο πιστεύοντας ότι δεν είχαν τίποτε να χάσουν από την τέταρτη φετινή σύγκρουση με τον «αιώνιο αντίπαλο».

Εξάλλου τον είχαν ήδη κατατροπώσει προ μηνών στο ίδιο γήπεδο και έβγαιναν κολακευμένοι από το συνολικό δείγμα γραφής των τριών προηγούμενων αναμετρήσεων.

Να, όμως, που η βαθμολογικά αδιάφορη ήττα της 17ης Μαρτίου τους άφησε με το κορμί γεμάτο πληγές.

Δεν θα είναι εύκολο να την ξεπεράσουν όλοι με στεγνά πόδια ούτε να φύγουν από το μυαλό τα τραύματα εν όψει των τελικών της Basket League.

Υπάρχει βεβαίως άλλη μία «αιώνια» κονταρομαχία σε λίγες μέρες και ο Παναθηναϊκός ήδη το σημαδεύει ως βραδιά εξιλέωσης. Όπως εξελίχθηκε η σεζόν για το «τριφύλλι», οι μοναδικοί αγώνες που μετράνε είναι τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακού.

Οι υπόλοιποι είναι μια διαρκής πρόβα τζενεράλε, ή λιγότερο τζενεράλε. Και η εικόνα του άσπονδου εχθρού που διαπρέπει στην Ευρώπη και ονειρεύεται Βελιγράδια, ένα κόκκινο αγκάθι που τρυπάει τα πλευρά.