To αντίδοτο του αντίδοτου

Στις δύο εβδομάδες από τότε που οριστικοποιήθηκε το ζευγάρωμα του Ολυμπιακού με τους Μονεγάσκους, κάποιοι βιάστηκαν να υψώσουν πανιά αν όχι μαύρα, πάντως γκρίζα, σαν τους κροτάφους του Γιώργου Μπαρτζώκα. «Η Μονακό έχει το αντίδοτο», έλεγαν και έγραφαν.

Λησμόνησαν, ωστόσο, ότι ισχύει και το ακριβώς αντίθετο. Ο Ολυμπιακός κατέχει το αντίδοτο στο παιχνίδι της Μονακό, από την οποία μάλιστα λείπει η πείρα και η ποιότητα για να ξεφουρνίσει ξαφνικά ένα Σχέδιο Β.

«Πρέπει να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας», δήλωσε στο τέλος ο Σάσα Ομπράντοβιτς, με το ύφος του προπονητή που ψάχνει στο καπέλο για λαγούς και το βρίσκει άδειο. Το έγραφα και τις προάλλες με διαφορετική αφορμή: ειδικά στα πλέι-οφ, η ιδανική άμυνα νικάει την τέλεια επίθεση.

Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έψαχνε τρόπους για να τιθασεύσει τον συναισθηματικό του κόσμο, ο Ολυμπιακός ήταν μία μηχανή της άμυνας, ανεπηρέαστος μάλιστα από τις αναποδιές και από το άγχος του πρώτου δεκαλέπτου.

Αυτός που έχει τη μέθοδο για να ρίξει κάτω από το 55 την υπερταχεία των 85 πόντων δεν φοβάται ότι θα χάσει. Ιδίως μέσα στο σπίτι του, ιδίως με τον δείκτη της ποιότητας να βρίσκεται στο πλευρό του.

Μετά το 8-15 της πρώτης περιόδου, ο Ολυμπιακός κατάπιε ζωντανή τη φορμαρισμένη Μονακό: 63-39 το επιμέρους σκορ, 18 τα λάθη των Γάλλων, επιεικώς 45% το ποσοστό τους (το οποίο εξωράισε στο τέλος ο Ντόντε Χολ με τα καρφώματά του), μία εικόνα ολοκληρωτικής κυριαρχίας, με τα βαριά χαρτιά των φιλοξενούμενων σκισμένα πάνω στην τσόχα.

Ο Μάικ Τζέιμς χρειάστηκε 9 σουτ και 4 βολές για να πετύχει 10 πόντους (με 4 ασίστ και 4 πάσες στο πουθενά), ενώ ο Ντουέιν Μπέικον έμεινε στους 2 με 1/5 προσπάθειες και 3 λάθη. Η συνολική εικόνα αυτού του πρώτου προημιτελικού θα πρέπει να ήταν αληθινή ψυχρολουσία για την πρωτάρα από το Πριγκηπάτο.

Ο άρχοντας του αγώνα ήταν ο Τόμας Ουόκαπ, ο οποίος μπήκε στο γήπεδο σαν να περίμενε αυτή την αποστολή εδώ και μήνες και κόλλησε πάνω στον Τζέιμς σαν γάντι. «Του παίρνει τη μπάλα σαν νταής που κλέβει το κολατσιό από τ’ άλλα σχολιαρόπαιδα στην αυλή», αστειεύτηκε ο σπίκερ της Euroleague TV.

Και πράγματι, ο Μάικ Τζέιμς βρήκε τον μάστορά του. Αποδελτιώνοντας τις σημειώσεις μου, βλέπω ότι έναντι στον Ουόκαπ είδε τον στόχο μόνο τρεις φορές (1/3 σουτ), κέρδισε ένα φάουλ και υπέπεσε σε 3 λάθη. Τα άλλα δύο καλάθια του τα έβαλε στον Βεζένκοφ και στον Παπανικολάου, ενώ κατά διαστήματα ή πάνω στις αλλαγές έπεσαν πάνω του και ο ΜακΚίσικ και ο Λούντζης και ο Ντόρσεϊ, χώρια ο ίσκιος του Φαλ.

Ο βαθμός αυτοσυγκέντρωσης όλων στην άμυνα ήταν υψηλότατος από τις πρώτες στιγμές του αγώνα, αφού ο Ολυμπιακός ήξερε ότι όφειλε να ξεκινήσει τη σειρά με ανταρτοπόλεμο. Οι νίκες στα μετόπισθεν τον βοήθησαν να ξεπεράσει το αρχικό άγχος δίχως ιδιαίτερη αιμορραγία, ενώ η άφιξη του Κώστα Σλούκα με τα δώρα μετά το 7ο λεπτό έφερε τα ελεύθερα σουτ που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός για να ξεπεράσει τη δυστοκία.

Από τα 0/7 τρίποντα της πρώτης περιόδου, φτάσαμε στα 4/5 της δεύτερης και στο 11-0 που έβαλε την εξέδρα στην εξίσωση και άλλαξε τις ισορροπίες για τα καλά. Το τελευταίο στοίχημα, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έγινε αφεντικό του αγώνα, ήταν να λάβει χείρα βοηθείας από τις ρεζέρβες του, ώστε να περάσει απαρατήρητη η ξαφνική απουσία του Χασάν Μάρτιν και να μη καταπονηθούν υπέρ το δέον οι βασικοί.

Δεν υπήρχε τελικά λόγος ανησυχίας. Ο Σακίλ ΜακΚίσικ επιβεβαίωσε τη θεωρία που τον θέλει μετρ της μάχης χαρακωμάτων, ο Λιβιό Ζαν-Σαρλ έδωσε τρία καλάθια και 7 ριμπάουντ καλύπτοντας υπηρεσιακά τη θέση «5», ενώ ο κάπτεν Γιώργος Πρίντεζης υπενθύμισε μπροστά στα μάτια του διόσκουρού του, ότι στα πλέι-οφ η πείρα είναι ανεκτίμητο όπλο.

Ποιος περίμενε ότι σε τέτοιο ματς, και με μείον ένα ψηλό, ο Σάσα Βεζένκοφ θα έμενε στο παρκέ λιγότερα από 27 λεπτά; Ο Μουσταφά Φαλ, που δεν είχε πίσω του ρεζέρβα, μόλις και μετά βίας συμπλήρωσε ένα 20λεπτο συμμετοχής, ενώ στην απέναντι όχθη ο νικημένος Τζέιμς έπαιξε 33:42 μπας και βρει ρυθμό. Και δεν είναι δα κοτοπουλάκι της πρώτης νιότης ο Αμερικανός, για να παίζει 35άρες ανά διήμερο χωρίς να αδειάζει η μπαταρία του.

«Την Παρασκευή πρέπει να διαβάσουμε λίγο καλύτερα το παιχνίδι και να αποφύγουμε κάποια λάθη», τόνισε -σωστά- ο Μπαρτζώκας. Η Μονακό διαβάζει σωστά τις συνήθειες του Σλούκα και του Ντόρσεϊ και βρίσκει τρόπους για να τους περιορίσει. Απόψε οι δυό τους μαζί πέτυχαν μόλις 14 πόντους και δεν εκτέλεσαν ούτε μία βολή.

Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Ολυμπιακός οφείλει να μείνει προσηλωμένος στη συνταγή της επιτυχίας. Απέναντι σε μία κλασσική ομάδα ρυθμού πρέπει να παίξει πρώτα ανταρτοπόλεμο και μετά μπάσκετ. Ο αριθμός κλειδί της Μεγάλης Τετάρτης είναι οι μόλις 54 πόντοι της Μονακό ή, αν προτιμάτε, τα 18 λάθη της.

Τον τίμιο ιδρώτα τους οφείλουν να καταθέσουν και στο μεθαυριανό ματς οι «ερυθρόλευκοι», όχι τη σφραγίδα ποιοτικής ανωτερότητας. Αυτή θα εμφανιστεί με μαθηματική ακρίβεια σε δεύτερο πλάνο, όπως εμφανίστηκε και σήμερα. Eάν επιβάλουν τον δικό τους ρυθμό, τον δικό τους νόμο, θα κερδίσουν ξανά. Και ίδως εύκολα.

Η πρόσφατη συντριβή στο Μόντε Κάρλο είναι η πιο χρήσιμη πυξίδα για τις κρίσιμες μέρες που έρχονται. Ο πρώτος προημιτελικός υπενθύμισε σε εαυτούς και αλλήλους, ότι ο Ολυμπιακός έχει φυλαγμένο στο τσεπάκι του το αντίδοτο του αντίδοτου.