Το τέλος της φιοριτούρας

Τέσσερα ταξίδια, τέσσερα διπλά, τέσσερις προειδοποιητικές βολές για την υπόλοιπη Ευρώπη: «Μπορεί πότε πότε να το παρακάνουμε με τον ναρκισσισμό και να παθαίνουμε νίλες στο Φάληρο, αλλά εκτός των συνόρων φοράμε τη στολή του καμικάζι». Το επόμενο αεροπλάνο έχει προορισμό το Τελ Αβίβ.

Ο Ολυμπιακός παρουσίασε στο Μόναχο το σοβαρό του πρόσωπο, πάτησε πάνω στις αρχές που τον ανέβασαν μετά από χρόνια στο πάνω ράφι και άφησε στο παρκέ πιστοποιητικό ανωτερότητας: προβάδισμα από την αρχή μέχρι το τέλος, διαφορά που δεν έπεσε ποτέ σε απόσταση ενός σουτ, σιγουριά και αυτοπεποίθηση.

Στις κακές βραδιές του, αλλά και στα άσχημα διαστήματα αγώνων όπου τελικά κυριάρχησε, ο Ολυμπιακός ξεχνούσε την άμυνά του και έψαχνε τις νίκες με περικοκλάδες και ανάποδα ψαλίδια. Απόψε τα αστεία τελείωσαν και ο καθρέφτης έμεινε στα αποδυτήρια.

Οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν επειδή η αμυντική προσήλωση στο κρίσιμο επτάλεπτο της δ’ περιόδου κράτησε τους Γερμανούς σε ρηχά νερά. Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 54-69, έχασε το πάτημά του όταν ο Φαλ αποσύρθηκε στον πάγκο, έμεινε 5:43 χωρίς πόντο και 7:42 δίχως καλάθι εντός παιδιάς, και όμως δεν δέχθηκε παραπάνω από 11 πόντους στο διάστημα της αφλογιστίας (όπου η Μπάγερν του Τρινκιέρι τον ξάφνιασε αλλάζοντας την άμυνά της).

Ακόμα και όταν χρειάστηκε ένα θαυμαστικό, για να ολοκληρώσει την παράγραφο, ο Ολυμπιακός το πρόσθεσε όχι με τρίποντο ή κάρφωμα, αλλά με μία καταλυτική άμυνα του μετρ της επίθεσης (αλλά ολοένα πιο πολυσύνθετο) Σάσα Βεζένκοφ, που κέρδισε επιθετικό φάουλ από τον Μπονγκά στη φάση όπου η Μπάγερν μπορούσε να φτάσει σε απόσταση βολής.

Όταν πια η φθορά των φάουλ έστειλε τους «κόκκινους» του Πειραιά στη γραμμή, η ευστοχία στις βολές έδωσε τη χαριστική βολή: 11/11 στο καταληκτικό τρίλεπτο. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς κατόρθωσε ο Κώστας Σλούκας να αστοχήσει τρεις φορές (τις μοναδικές του για φέτος) στο φινάλε του χαμένου αγώνα με τη Βαλένθια…

Ο Μουσταφά Φαλ ήταν το γαλλικό κλειδί του Ολυμπιακού, αφού τελείωσε ό,τι πέρασε από τα χέρια του στο λόου-ποστ, πάσαρε σωστά από μέσα προς τα έξω, κέρδισε κρίσιμα ριμπάουντ και υπηρέτησε με προσήλωση τις αμυντικές περιστροφές στην περιφέρεια.

Ωστόσο, η καρδιά του Ολυμπιακού χτυπάει πιο χλιαρά όποτε (σπάνια, ομολογουμένως) είναι άκεφος ο Τόμας Ουόκαπ. Ο Αμερικανός έδειξε τον τρόπο στην πρώτη περίοδο, τον υπενθύμισε στην τελευταία με την άμυνά του στον Ομπστ και έφτιαξε ένα μικρό αριστούργημα των αριθμών: 7 ασίστ, 5 κλεψίματα, 3 ριμπάουντ, 9 πόντοι σε οικονομική συσκευασία, ρυθμός, αυτοσυγκέντρωση, καθαρό μυαλό.

Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν -ως συνήθως- ένας Ουόκαπ με πιο άδεια στατιστική, ενώ ο Σλούκας ήταν ο Σλούκας δίχως φιοριτούρες και ο Βεζένκοφ είναι ένας καινούριος Βεζένκοφ με κάθε βράδυ που περνάει. Εάν συνεχίσει έτσι, θα αναδειχθεί MVP της περιόδου. Ποιον πρέπει να εκλιπαρήσουμε, για να τον κάνουμε Έλληνα και να τον ντύσουμε στα μπλε;

Ίσως είναι κάπως αλαζονική η επιμονή του Γιώργου Μπαρτζώκα να αφιερώνει τη δεύτερη περίοδο στην «εφεδρική» πεντάδα και να απαιτεί από αυτήν να κρατήσει τον πήχη αταλάντευτο, αλλά αυτή η τακτική χαρίζει 30-40 πραγματικά λεπτά ξεκούρασης στους βασικούς και τους επιτρέψει να παίξουν σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο. Ποιος χρειάζεται αλλαγές, όταν μπορεί να αφήσει στο παρκέ την καλή πεντάδα του μέχρι να ακουστεί η κόρνα και ο φελλός της σαμπάνιας;

Το «71» της μέτριας αλλά αναμφίβολα επικίνδυνης και καλοστημένης Μπάγερν, με 25/59 σουτ και 14 λάθη, είναι το εύσημο των «ερυθρολεύκων» από το ταξίδι στο Μόναχο. Οι 23 ασίστ (έναντι 10 λαθών) είναι εκκωφαντικός αριθμός για θνητή ομάδα σε ματς χαμηλού ρυθμού, αλλά ο φετινός Ολυμπιακός τις έχει για ρουτίνα, όπως και τις 21/22 βολές και τα 9 επιθετικά ριμπάουντ. Η άμυνα είναι αυτή που εξελίσσεται σε βαρόμετρό του.

Αξίζει να υπενθυμιστεί, ότι η προετοιμασία των Πειραιωτών ήταν ελλιπής, αφού τρεις βασικοί παίκτες είχαν άλλες δουλειές με γαλάζιες φούντες, από το Σάββατο μέχρι το πρωί της Τρίτης. Η φρεσκάδα αυτών που έμειναν έξω από το «παράθυρο» ασφαλώς έπαιξε τον ρόλο της στο Μόναχο, αλλά το τέλος της περιπέτειας είναι αίσιο για όλους, Ολυμπιακό και Εθνική.

Απομένει να δούμε και τι θα κάνει ο Παναθηναϊκός, πλήρης, αύριο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά ουδείς -οσοδήποτε φορμαρισμένος- δικαιούται να περιμένει πολλά από την επίσκεψη στο σπίτι της σχεδόν αχτύπητης Φενέρμπαχτσε. Αλλά αυτά θα τα πούμε αύριο.