Εισιτήριο και στην έξοδο

Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε απόψε τόσο καλά όσο σε προηγούμενες αγώνες, αφού το σχεδόν τέλειο πρώτο πεντάλεπτο (15-0) του πρόσφερε το μαξιλάρι ασφαλείας που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει τους όποιους κραδασμούς από την κόπωση της «διαβολοβδομάδας».

Και όμως, αυτή η απλώς ικανοποιητική βραδιά του τον προσγείωσε στους 102 πόντους, με διαφορά μαμμούθ και με ένα ιστορικό ρεκόρ τριπόντων στο παλμαρέ τους (19/30), πλημμυρίζοντας την ατμόσφαιρα με κοσμητικά επίθετα. Να συνεχίσω ή ψάχνετε πτήσεις για το Κάουνας και ενοχλώ; Tην Πέμπτη θα πεταχτεί ο Ολυμπιακός για μία πρώτη κατόπτευση...

Το «ικανοποιητικά» του φετινού Ολυμπιακού σοδυναμεί με το «άψογα» των μικρομεσαίων ομάδων της Euroleague και με το «διαστημικά» για έναν αντίπαλο επιπέδου Eurocup όπως η αποψινή αποδεκατισμένη Μπάγερν. Πώς είναι δυνατόν να έχασε αυτή η υπερηχητική ομάδα από αντιπάλους όπως η Βιλερμπάν, ο Ερυθρός Αστέρας και η Βαλένθια; Και τι ακριβώς πρέπει να καταθέσει στα παρκέ της Ευρώπης για να πάψει η γκρίνια για τον Μπαρτζώκα και η νοσταλγία για τον …Ντόρσεϊ;

Δύο μήνες πριν το τέλος της κανονικής περιόδου, ο Ολυμπιακός έχει σφραγίσει τη συμμετοχή του στο πλέι-οφ, κρατάει με ενάμισυ χέρι το πλεονέκτημα έδρας, παίζει το πιο μεστό και ταυτόχρονα θεαματικότερο μπάσκετ στην Ευρώπη, απειλεί να σαρώσει όλα τα βραβεία της σεζόν και μετράει «σκούπα» με 6-0 επί των χρυσοπληρωμένων μνηστήρων του τίτλου (Ρεάλ, Μπάρτσα, Φενέρ).

Επιπρόσθετα, έχει στις τάξεις του τον πρώτο σκόρερ, τον πρώτο ριμπάουντερ, τον πρώτο πασέρ, τον πρώτο κλέφτη και τον πρώτο PIRατή της Euroleague! Και το καλύτερο ρεκόρ και τον καλύτερο προπονητή, σπεύδω να προσθέτω.

Για να εντοπίσει κάποιος ψεγάδι και να διατυπώσει αντιρρήσεις, αναγκάζεται να καταφύγει σε μεταφυσικού τύπου απορίες. Μπορεί να μείνει τόσο ψηλά ο πήχης μέχρι τέλους; Θα υπάρξει κάποιου είδους κοιλιά; Θα φτουρήσει στα χαρακώματα των πλέι-οφ αυτό το «ανέπαφο» ολοκληρωτικό μπάσκετ που εξαφανίζει τη μπάλα;

Προσωπικά πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να χάσει το εισιτήριο για το Κάουνας μόνο από τον ναρκισσευόμενο εαυτό του ή από κάποια «συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων», πάει να πει σειρά τραυματισμών. Όχι ότι δεν έχει πετύχει μεγάλες εκτός έδρας νίκες χωρίς Βεζένκοβ, χωρίς Σλούκα, χωρίς Παπανικολάου.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χαλάστηκε από την ευάλωτη άμυνα της γ’ περιόδου, όταν ο Ολυμπιακός δέχθηκε 30 πόντους από την ξένοιαστη Μπάγερν, αλλά υπερηφανεύτηκε για την ορμή με την οποία οι παίκτες εκτοξεύτηκαν από τον βατήρα της εκκίνησης. «Είπαμε στα αποδυτήρια ότι το ξεκίνημά μας στους προηγούμενους αγώνες δεν ήταν αυτό που έπρεπε και φροντίσαμε να μη κάνουμε το ίδιο λάθος», πρόσθεσε ο Σάσα Βεζένκοβ.

Στα μισά της πρώτης περιόδου, η Μπάγερν μετρούσε 10 χαμένες κατοχές (0/9 σουτ, 1 λάθος) και ένιωθε σαν να της έκαναν πατητές στα θολά νερά του Φαλήρου. Έπειτα, ο Ολυμπιακός έβαλε τον αυτόματο πιλότο και βάλθηκε να αυτοθαυμάζεται, στην ατέρμονη προσπάθειά του να πετύχει το τέλειο καλάθι. Αυτό είναι, μάλλον, μοναδικό του ορατό κουσούρι του.

Η αντεπίθεση των Γερμανών κούνησε τον καθρέφτη όσο χρειαζόταν, ενώ η απίστευτη ευστοχία από τη γραμμή των 6,75 μέτρων αποτέλεσε δικλίδα ασφαλείας, χωρίς καν να χρειαστεί υπερέκκριση ιδρώτα. Στις αρχές της δ’ περιόδου, ο Ολυμπιακός μετρούσε 20/28 τρίποντα και η απόσταση είχε υπερδιπλασιαστεί: 93-69 από 66-55, με ορίζοντα το 102-69 του 38ου λεπτού.

«Μας έλειψε η ενέργεια για να φανούμε ανταγωνιστικοί, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαμε να κοιτάξουμε αυτόν τον Ολυμπιακό στα μάτια», υποκλίθηκε στο τέλος ο Αντρέα Τρινκιέρι. Οι «ερυθρόλευκοι» έδωσαν στον εαυτό τους την πολυτέλεια για οικονομία δυνάμεων, αφού ουδείς ξεπέρασε τα 21 λεπτά συμμετοχής, ενώ μπόρεσαν να προστατεύσουν τον ελαφρά τραυματισμένο Κώστα Σλούκα.

Η τελική στατιστική δίνει στον Ολυμπιακό 11 σκόρερς (όλους πλην Λούντζη), 11 παίκτες με τουλάχιστον μία ασίστ (όλους πλην Μπολομπόι) και 9 που μάζεψαν τουλάχιστον ένα ριμπάουντ. Ο Ταρίκ Μπλακ, παίκτης-κλειδί στον θρίαμβο επί της Μπαρτσελόνα, αρκέστηκε σε ένα χαλαρό πεντάλεπτο.

«Είναι ένα από τα ελάχιστα παιχνίδια τα οποία ο φετινός Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει μόνο με τη φανέλα του», έγραφα πριν το τζάμπολ στο live του Gazzetta. Ναι, αλλά οι φανέλες δεν δίνουν θέαμα ούτε προσθέτουν υπεραξία στο -δυσεύρετο πλέον- εισιτήριο για το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οι υπέροχοι αυτοματισμοί που θαυμάζονται στα γήπεδα της Ευρώπης (επιθετικοί και αμυντικοί) είναι προϊόν σκληρής δουλειάς, κουβάδων ιδρώτα και άφθονης φαιάς ουσίας.

Ο Ολυμπιακός κερδίζει με μπάσκετ σαγηνευτικό και αυτό το στοιχείο είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί από ελληνική ομάδα τα τελευταία χρόνια. Ακόμα και ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς απευθυνόταν κυρίως στους ρέκτες του μπάσκετ, παρά στον περιστασιακό θεατή. Ποιος θαμώνας του ΣΕΦ θα στραβομουτσουνιάσει εάν του ζητήσουν ένα πρόσθετο δεκάευρο στην έξοδο;

Σας αφήνω, τώρα, για να μετρήσω πόσες φορές χρησιμοποίησα μηχανικά το πρόθεμα «υπέρ-» στις περίπου 900 λέξεις του κειμένου που μόλις διαβάσετε. Τι να κάνω κι εγώ ο ταπεινός, υπερενθουσιάστηκα.