Υπόθεση Σλούκα: Ζήτημα τιμής, αρχών και λογικής

• Ο Παναθηναϊκός τήρησε την υπόσχεση περί ολικής επαναφοράς
• Ο Ολυμπιακός διατήρησε τις αρχές και την φιλοσοφία του
• Σλούκας: Πως να αρνηθεί τέτοια πρόταση-προσέγγιση;

Κάθε χρόνο και καλύτερο το “Stoiximan Aegean Ball Festival” στην Σύρο! Ήταν η 3η φορά που έδωσα το παρών και πραγματικά ο Γιώργος Πρίντεζης, πέρα από εξαιρετικός οικοδεσπότης αποδεικνύει συνεχώς πόσο τιμάει τον τόπο του αλλά και το άθλημα που του άλλαξε την ζωή.

Το υπερθέαμα μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές που παρουσίασε στο κοινό o ίδιος και η Progame (ο Φάνης Ξηνταβελώνης με τον Γιάννη Λάσκαρη κάθε χρόνο ανεβάζουν ακόμη ψηλότερα τον πήχη) μαζί με τους χορηγούς τους, ξεπέρασε κάθε προσδοκία και σε συνδυασμό με την ομορφιά της κυκλαδίτικης πρωτεύουσας, αποτέλεσε το απόλυτο μπασκετικό καλοκαιρινό τριήμερο.

Όπως καταλαβαίνετε από την στιγμή που ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πυροδότησε την «βόμβα» του Σλούκα, με τόσο μπασκετόκοσμο στο νησί, όλος ο κόσμος δεν σταματούσε να σχολιάζει την μετεγγραφή του καλοκαιριού.

Όχι μόνο γιατί τέτοια μετακίνηση, από τον έναν «αιώνιο αντίπαλο» στον άλλο, δεν συμβαίνει κάθε καλοκαίρι και είχε να προκύψει από το 2018 με τον Ιωάννη Παπαπέτρου, αλλά και γιατί μέσα σε δύο εβδομάδες, ο Παναθηναϊκός (8 μετεγγραφές) έχει καταφέρει να αναστρέψει πλήρως το μέχρι πρότινος καταρρακωμένο ηθικό των οπαδών του και για την ώρα, έχει κερδίσει εντυπώσεις και ουσία στο πεδίο του σχεδιασμού της νέας σεζόν!

Ο Παναθηναϊκός τήρησε την υπόσχεση περί ολικής επαναφοράς

Ας βάλουμε, όμως, τα πράγματα σε μία σειρά και ας δούμε το deal του καλοκαιριού, ξεχωριστά από τρεις οπτικές γωνίες. Πρώτα από την πλευρά του μεγαλύτερου νικητή εκ των τριών, που δεν είναι άλλος από τον «εξάστερο», ο οποίος μετά από τρία χρόνια χωρίς κοντό με ταυτόχρονη ικανότητα στην εκτέλεση και την δημιουργία, ενίσχυσε την νευραλγική θέση του combo guard, με δύο εκ των κορυφαίων του είδους (Σλούκας και Βιλντόζα) που κυκλοφορούν στην Ευρώπη.

Ειδικότερα στην υπόθεση του 3 φορές πρωταθλητή Ευρώπης (δύο με Ολυμπιακό και μία με Φενέρ), οι «πράσινοι» λειτούργησαν όπως ακριβώς θα έπρεπε να κάνει μία ομάδα που έχει αποφασίσει να ξοδέψει για να καλύψει το gap που την χωρίζει από τον μεγάλο της αντίπαλο και να επιστρέψει στην «ελίτ» της Euroleague.

Αυτό που θα πρέπει να γίνει σαφές, είναι ότι μετά από μία τριετία αγωνιστικής οπισθοχώρησης και αστοχίας στις επιλογές και στην διαχείριση των παικτών, μοιραία ο Παναθηναϊκός από 'κει που αποτελούσε ιδανικό προορισμό για τα μεγάλα ονόματα, βρέθηκε στην δεινή θέση του να κυνηγάει τους ατζέντηδες και να υπόσχεται μεγαλύτερα της αγοράς συμβόλαια για να υπογράψει τους μετεγγραφικούς του στόχους.

Μπορεί να έχασε αρκετούς παίκτες που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα βρέθηκαν στο στόχαστρό του, ωστόσο, η επιμονή του μεγαλομετόχου του και το budget που διαθέτει, ήταν θέμα χρόνου να αποφέρει αποτελέσματα.

• Σλούκας: Το «καλημέρα, καλησπέρα, καληνύχτα» του Παναθηναϊκού!

Στην περίπτωση του Κώστα Σλούκα, λοιπόν, οι δευτεραθλητές Ελλάδας πόνταραν στον πληγωμένο του εγωισμό από την τροπή που πήραν οι συζητήσεις για την ανανέωση του συμβολαίου του με τον Ολυμπιακό (με μεγάλο «αγκάθι» την διαφωνία ως προς τον τρόπο χρησιμοποίησής του από τον Γιώργο Μπαρτζώκα) και φυσικά στους οικογενειακούς λόγους για τους οποίους θα προτιμούσε ιδανικά να μην αλλάξει χώρα (η κόρη του δεν έχει κλείσει τα 2 της χρόνια) και πέραν της οικονομικής προσφοράς που ήταν ασύλληπτη (κάτι περισσότερο από 3 εκατομμύρια Ευρώ ετησίως), φρόντισαν να ικανοποιήσουν τα αγωνιστικά «θέλω» ενός πολύ φιλόδοξου παίκτη.

«Ντύνοντας» τον “Σλούκι Λουκ” στα «πράσινα», με μία κίνηση ο Παναθηναϊκός απέκτησε έναν ηγέτη που δεν είχε και έναν point-guard καταξιωμένο νικητή, έκανε ένα μεγάλο επικοινωνιακό “μπαμ” και το κυριότερο, ενισχύθηκε με ένα από τα μεγαλύτερα «όπλα» του «αιώνιου αντιπάλου» του. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Κακά τα ψέματα, όπως το 2010 με τον Σπανούλη, ο Ολυμπιακός έβαλε τις βάσεις για την σταδιακή αποδυνάμωση του «εξάστερου», έτσι και το 2023, ο Παναθηναϊκός μπορεί να στηρίξει στον Σλούκα, την προσπάθεια της μεγάλης επιστροφής στην διεκδίκηση των τίτλων.

Ο Ολυμπιακός διατήρησε τις αρχές και την φιλοσοφία του

Ας δούμε και την οπτική των Πειραιωτών, που ναι μεν τελείωσαν την σεζόν με έναν πολύ συμπαγή και ποιοτικό βασικό κορμό παικτών στο ρόστερ τους και μάλιστα πρόσθεσαν υπεραξία στις θέσεις “1” και “5” (με την προσθήκη του Γουίλιαμς-Γκος και του Μιλουτίνοφ), αλλά μέσα σε λίγες μέρες έχασαν τον καλύτερο παίκτη της Ευρώπης για την σεζόν που πέρασε (Βεζένκοβ) και τον πιο έμπειρο και μπαρουτοκαπνισμένο combo-guard (Σλούκας), ο οποίος ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην δύσκολη σειρά των playoffs με την Φενερμπαχτσέ.

Με τον τρόπο που (ορθώς κατά την ταπεινή μου άποψη) χειρίστηκε το θέμα της ανανέωσης του 33χρονου Θεσσαλονικιού διεθνούς point-guard, ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι ναι μεν ήθελε να τον διατηρήσει στο ρόστερ του, αλλά χωρίς την παραμικρή διάθεση να υποχωρήσει από τις αρχές και την φιλοσοφία του οργανισμού και φυσικά χωρίς να αλλάξει την εκτίμησή του για την χρηματιστηριακή του αξία.

Θεμιτή η όποια διαφωνία του Κώστα με τον προπονητή του για τον τρόπο και τον χρόνο χρησιμοποίησής του, αλλά όταν μία διοίκηση μπαίνει στην διαδικασία να συζητήσει τέτοια θέματα για να κρατήσει έναν παίκτη, τότε αυτομάτως δεν σέβεται τον εαυτό της αλλά και τον προπονητή της.

Τον άνθρωπο, δηλαδή, που με τον σχεδιασμό και τον τρόπο διαχείρισης των παικτών που ο ίδιος είχε επιλέξει, οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» σε δύο διαδοχικά “νταμπλ” κι ένα Supercup, τους πήγε σε δύο συνεχόμενα Final 4 κι έναν τελικό της Euroleague και αναδείχτηκε δύο φορές κορυφαίος προπονητής στην Ευρώπη. Προφανώς για την εικόνα που παρουσίασε και το μπάσκετ που έπαιξε η ομάδα του.

• Στον ομαδικό αθλητισμό είσαι πάντα με τον προπονητή, ποτέ με τον παίκτη

Αν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι υπόσχονταν στον Σλούκα ότι θα τελειώνει τα ματς ή επιστράτευαν τον Μπαρτζώκα στην διαδικασία να τον «ψήσει», τάζοντας του πράγματα που ο ίδιος δεν πίστευε ή δεν θα έκανε, τότε ο οργανισμός του Πειραιά θα έκανε ένα μεγαλοπρεπέστατο βήμα προς τα πίσω και ουσιαστικά θα πρόδιδε τα πιστεύω, την φιλοσοφία, την κουλτούρα και τους διακριτούς ρόλους, πάνω στους οποίους είναι δομημένος ο τρόπος λειτουργίας του.

Κοινώς, οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν την προσπάθειά τους, ανέλυσαν το πλάνο τους, έκαναν την προσφορά τους (με μείωση σε σχέση με τις προηγούμενες απολαβές του) και από την στιγμή που ο παίκτης απάντησε αρνητικά στην πρότασή τους, τον ευχαρίστησαν και προχώρησαν παρακάτω. Χάνοντας κάπου και κερδίζοντας κάπου αλλού.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι όσοι ήξεραν το πόσο τυπικές ήταν οι σχέσεις προπονητή και παίκτη, ήταν οι πρώτοι που έδιναν σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες παραμονής του Σλούκα στο «λιμάνι». Όπως ελάχιστοι ήταν και εκείνοι που θα μπορούσαν να στοιχηματίσουν ότι η νέα σεζόν θα τον βρει κάτοικο ΟΑΚΑ!

Σλούκας: Πως να αρνηθεί τέτοια πρόταση-προσέγγιση;

Μπείτε εσείς στην θέση ενός καταξιωμένου διεθνούς μπασκετμπολίστα, που έχει ακόμη τουλάχιστον 2-3 χρόνια ποιοτικού μπάσκετ αλλά και τις παραστάσεις, τις περγαμηνές και την ζήτηση του Κώστα και συνυπολογίστε ότι έχετε οικογένεια και ένα μικρό παιδάκι.

Βάλτε στο ζύγι ότι είστε ένας φιλόδοξος αθλητής, με μεγάλο «εγώ» και υψηλή αυτοεκτίμηση, το ότι η ομάδα στην οποία παίξατε το καλύτερό σας μπάσκετ, σας κάνει μείωση και ο ρόλος που θα έχετε στην επόμενη σεζόν (αν συμφωνήσετε), δεν θα σας ικανοποιεί. Και για το τέλος, λάβετε υπ' όψιν ότι ο «τοίχος» που – κατά την άποψή σας – ήδη σας χωρίζει με τον coach, ίσως και να...ψηλώσει!

Και μετά από όλα τα παραπάνω, απαντάτε αρνητικά στην πρόταση και πριν προλάβετε να συνέλθετε από την – για τα δικά σας μάτια – προσέγγιση «απόρριψης», έρχεται το αντίπαλο δέος και σας δίνει τα υπερδιπλάσια χρήματα για να μείνετε στην Αθήνα και να μην αλλάξει στέγη η οικογένειά σας και το σημαντικότερο σας υπόσχεται ότι θέλει να χτίσει την ολική επαναφορά της ομάδας στην «ελίτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, επάνω σας.

Υπάρχει πιο εύκολη απόφαση, για έναν παίκτη που υπό φυσιολογικές συνθήκες μετράει αντίστροφα για το τέλος της καριέρας του και που ενδεχομένως – και σε ανθρώπινο βαθμό – να είχε την ανάγκη της ικανοποίησης του εγωισμού του και της αίσθησης του επιθυμητού;

• Σλούκας: Για το καλό του(ς)...
• Έμμισθοι υποκινητές του όχλου

Νομίζω πως όχι και θεωρώ ότι στην εποχή του άκρατου επαγγελματικού αθλητισμού, ο αθλητής δεν πρέπει να μπαίνει στο δίλημμα της «συναισθηματικής προδοσίας». Πολύ απλά γιατί το συναίσθημα είναι για τους οπαδούς που «δένονται» με τις ομάδες και ενίοτε πληρώνουν, οπότε δεν μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά και όχι για τους παίκτες που κατά βάση πληρώνονται για να παίζουν...

Συμπερασματικά, λοιπόν, θεωρώ ότι η μετεγγραφική βόμβα του καλοκαιριού αφήνει άπαντες ευχαριστημένους. Άλλους περισσότερο, όπως τον Παναθηναϊκό, που πήρε έναν σπουδαίο ηγέτη και έπεισε τον κόσμο του ότι επιστρέφει για τα καλά.

Όπως τον Κώστα Σλούκα, που πήρε ένα εξωπραγματικό συμβόλαιο και το οποίο, υπό άλλες συνθήκες δεν θα έβρισκε ποτέ και ταυτόχρονα απέκτησε και αυξημένο κίνητρο για να σηκώσει το βάρος που (μοιραία) «στιγματίζει» εκείνον που αποφασίζει να κάνει την διαδρομή ΣΕΦ-ΟΑΚΑ και τούμπαλιν! Γιατί μία τέτοια απόφαση «απαιτεί» και μία κάποια σκληράδα χαρακτήρος...

Όπως την μπασκετική πιάτσα (φίλαθλο κοινό και media) που βλέπει την αναζωπύρωση της «κόντρας» των «αιωνίων αντιπάλων» στον πλέον ανταγωνιστικό βαθμό, μετά από μία διετία πλήρους «ερυθρόλευκης» κυριαρχίας.

Όπως το ελληνικό μπάσκετ γενικότερα, που θα δει μία ακόμη ομάδα του να ρίχνεται στην αφετηρία της επόμενης Euroleague με άκρως πρωταγωνιστική προοπτική.

Και άλλους λιγότερο, όπως τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχασε έναν παίκτη που ήθελε να διατηρήσει στο ρόστερ του (ειδικότερα μετά την αποχώρηση του Βεζένκοβ) και προσπάθησε γι' αυτό, αλλά μόλις συνειδητοποίησε ότι δεν γίνεται να τον ικανοποιήσει, αποφάσισε να προχωρήσει παρακάτω κοιτώντας το δάσος (σύνολο) και αφήνοντας το δέντρο (άτομο).

Άλλωστε, τα μίνιμουμ 4,5 εκατομμύρια Ευρώ που μπορεί να ρίξει στην αγορά για να καλύψει τα δύο κενά του, του παρέχουν και ασφάλεια αλλά και την υπομονή για το καλύτερο δυνατό «σκανάρισμα» των παικτών που μπορούν να «κουμπώσουν» στο σύστημά του.

Υγ.1: Δεν ξέρω πως κυκλοφόρησε τόσο έντονα η φήμη ότι ο Μίροτιτς θα είναι o αντικαταστάτης του Βεζένκοβ (στην περίπτωση που θα έφευγε για το ΝΒΑ, όπως και έγινε), ωστόσο, η συγκεκριμένη διαρροή δεν ωφέλησε τον Ολυμπιακό πρωτίστως (γιατί του ταιριάζει απόλυτα) και δευτερευόντως τον Παναθηναϊκό, που έριξε και στον Μαυροβούνιο forward τα δίχτυα του.

Υγ.2: Το γεγονός ότι ο “Μίρο” αποτελεί στόχο αρκετών μεγάλων ευρωπαϊκών ομάδων, είναι λογικό να καθυστερεί την διαπραγμάτευση του παίκτη με την Μπαρτσελόνα για τα 22 εκατομμύρια Ευρώ μικτά που προβλέπει το συμβόλαιό του μέχρι το 2025 (οι Καταλανοί τον έχουν ενημερώσει ότι δεν υπολογίζεται).

Υγ.3: Από την μία πλευρά, οι «μπλαουγκράνα» πατάνε πάνω στην ζήτηση που έχει ο Νίκολα και του λένε «σου δίνουμε 8-10 εκατομμύρια για να φύγεις» και από την άλλη ο Μίροτιτς τους απαντάει «δεν βιάζομαι να κλείσω πουθενά παιδιά και θα πάω δικαστικά» και φωτογραφίζεται να καθαρίζει φασολάκια με την γιαγιά του.

Υγ.4: Μοιραία, λοιπόν και αν δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό, τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένοι να αποχωρήσουν με ελαφρά πηδηματάκια από την διεκδικησή του. Πολύ απλά γιατί η υπόθεσή του μπορεί να φτάσει Σεπτέμβριος και να μην έχει ξεκαθαρίσει...

Υγ.5: Είναι νωρίς ακόμη για ασφαλές σχόλιο γύρω από την δυναμική του ρόστερ που φτιάχνει ο Παναθηναϊκός, το μόνο σίγουρο ωστόσο είναι ότι ο τριετής «υποβιβασμός» στα κατώτερα στρώματα της Euroleague, θα πρέπει να ανήκει ήδη στο παρελθόν και ό,τιδήποτε λιγότερο από τα playoffs, θα αποτελέσει αποτυχία.