Ένας στίβος μάχης που θύμιζε πόλεμο

Το φινάλε της διπλής εβδομάδας βρήκε τους παίκτες του Ολυμπιακού να πανηγυρίζουν στο παρκέ με αλαλαγμούς χαράς, αλλά και αναστεναγμούς ανακούφισης. Το τριήμερο του διαβόλου θύμιζε περισσότερο στίβο μάχης, παρά κρουαζιέρα μίας ομάδας που μπορεί να κερδίζει αγώνες με τις φανέλες.

Για να κερδίσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας την παρτίδα με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, δύο τελικοί Εuroleague απέναντι σε δύο τελικούς Euroleague με τα χρώματα του Ολυμπιακού για να μη ξεχνιόμαστε, χρειάστηκε να ξεζουμίσει τους παίκτες του και να αντλήσει την τελευταία ικμάδα δυνάμεων. Και όποιος αντέξει!

Ο Άλεκ Πίτερς «ξεκουράστηκε» (εντός πολλών εισαγωγικών) μόλις 53 δευτερόλεπτα, ο Παπανικολάου και ο Κάνααν έπαιξαν απνευστί το δεύτερο ημίχρονο, ο Φαλ πλησίασε τα 35 λεπτά, ο Γουόκαπ πήρε μια ανάσα αλλά έπαιξε άμυνα για δύο απέναντι σε Νέντοβιτς και Τεοντόσιτς.

Και όμως, αυτή η αποδεκατισμένη ομάδα των 5+4 γενναίων κέρδισε δύο απανωτά ντέρμπι με ταξίδι ενδιάμεσα, άλλαξε ξανά και ξανά το στυλ της για να κουμπώσει με τις απαιτήσεις του αγώνα, έγραψε 50 ασίστ σε 80 λεπτά μπάσκετ, ανέτρεψε άλλη μία σχεδόν διψήφια διαφορά, τρέχοντας με τις αναθυμιάσεις έφτασε τους 88 πόντους.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει στα χέρια του μία ομάδα όπου κανένας περιφερειακός δεν παίζει άμυνα, κάτι σαν Παναθηναϊκός χωρίς τον Γκραντ, αλλά αυτό είναι δικό του πρόβλημα και μπράβο του που βρίσκει τρόπους να το καμουφλάρει. Ο Ολυμπιακός έφτασε στο 5-4 και υποδέχθηκε το νικηφόρο νταμπλ της εβδομάδας σαν να ήταν τριήμερο πλέι-οφ. Πολέμου, δηλαδή.

«Όλοι οφείλουμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, αφού έχουμε πολλούς τραυματισμούς και κάποιες κακές ήττες», έλεγε στο τέλος ο Μουσταφά Φαλ, «η άγκυρα της ομάδας» σύμφωνα με τον παρτενέρ του, Άλεκ Πίτερς. Ο Ολυμπιακός της σήμερον ημέρα δεν θα πάψει ποτέ να είναι ομάδα του προπονητή, η μέθοδος είναι το μεγάλο του αβαντάζ, αλλά θα κάνει κι άλλες κακές ήττες όταν δεν παίρνει πολλά από πολλούς.

Απόψε, ο κατάλογος των διακριθέντων είναι μακρύς. Ο ίδιος Πίτερς που δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου στον τελικό του Κάουνας έκανε βραδιά Βεζένκοβ, όχι μόνο με τους 28 πόντους και τα 39 λεπτά του, αλλά και με τα 0 φάουλ, δύο μέρες μετά την προσωπική νίλα του Βελιγραδίου. Ο Φαλ γαρνίρισε τους 14 πόντους με 14 ριμπάουντ, σερβίρισε ένα σωρό ασίστ που συχνά σπαταλήθηκαν, μοίρασε τάπες, έπαιξε άμυνα στην περίμετρο, απέφυγε τα αχρείαστα φάουλ.

Ο Κώστας Παπανικολάου έγραψε 11+5+5 σε ένα συναρπαστικό δεύτερο ημίχρονο και για πρώτη φορά εδώ και καιρό δεν χρειάστηκε να κατεβεί στη θέση «3». «Κάνω αυτό που με δίδαξε ο αείμνηστος Ντούντα, αφήνω το παιχνίδι να έρθει σε μένα χωρίς να εκβιάζω καταστάσεις», σχολίασε.

Ο Γουόκαπ ήταν ο Γουόκαπ μολονότι άστοχος (1/8 σουτ, 8 ασίστ, 5 ριμπάουντ, μερικά πλονζόν στο τέλος), ο αδικημένος Λούντζης έδωσε άλλο ένα ποιοτικό 15λεπτο και ένα βαρύ τρίποντο, ενώ ο Κάνααν ξεχείλωσε το ματς με τα τρίποντά του και παρέμεινε στο παρκέ, το ξαναγράφω μπας και το πιστέψω, ένα συναπτό (δεύτερο) ημίχρονο.

Κάπου στο βάθος, τσιμογελάει με το γνώριμο πονηρό ύφος ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης. Όταν ο Ολυμπιακός χρειαζόταν κάποιον να θυμίσει τον δρόμο, ο Δρυοπιδεύς σκάρωσε ένα πεντάλεπτο με 7 πόντους, δύο μπούκες που ανταμείφθηκαν με φάουλ, δύο «ντιφλέξια» που ισοδυναμούσαν με κλεψίματα, δύο ασίστ: 39-39 από 31-39 ώσπου να πεις «χέι γκάις». Ο Λαρεντζάκης γέμισε τις μπαταρίες των συμπαικτών του, επέστρεψε στον πάγκο με μάτι που γυάλιζε και δεν χρειάστηκε να ξαναμπεί στο παιχνίδι.

Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός βλέπει μόνο πέντε πλάτες μπροστά του, τέσσερις εάν αύριο η Βαλένθια ηττηθεί φυσιολογικά στη Βαρκελώνη. Τα χρειαζόταν απεγνωσμένα αυτά τα δύο ροζ φύλλα, για να τα αραδιάσει στο τραπέζι του και να τα δείχνει ως λάφυρα σε εαυτόν και αλλήλους, ώστε να πάρει τις κρίσιμες αποφάσεις των επόμενων ημερών με πιο καθαρό μυαλό.

Χθες βράδυ που επικοινώνησα με τον («άσε με γιατί έχει πάρει φωτιά ο πισινός μου») Γιώργο Μπαρτζώκα, τον βρήκα να μελετάει τις λίστες με τους free agents και να ζυγίσει τις ανάγκες της ομάδας του ελλείψει Μιλουτίνοφ και Γουίλιαμς-Γκος. Εάν αποκτηθεί παίκτης, που μάλλον θα αποκτηθεί μετά τις τελευταίες απώλειες, θα είναι μάλλον για να αντιμετωπιστεί η λειψανδρία παρά ως ένεση ποιότητας και προσωπικότητας.

Τόσο ο ασίσταντ Γιώργος Μποζίκας όσο και ο κάπτεν Παπανικολάου ομολόγησαν στο τέλος ότι ο Ολυμπιακός ποντάρει σε τρικ που -δικά τους λόγια- «δεν είναι φυσιολογικά».Οι τρεις τελευταίοι παίκτες της δωδεκάδας παίζουν ρόλο διακοσμητικό και το τρίο των διαθέσιμων ψηλών δεν είναι μόνο εύθραυστο, αλλά και …τρίο.

Ο Φαλ είναι 31 ετών, ο Σίκμα 34, ο Πίτερς 28, ο έφεδρος πασπαρτού Παπανικολάου 34. Όσο καλοπροπονημένος και καλοστημένος κι αν είναι ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα, όσο ατσάλι και αν έχει στα θεμέλιά του ο χαρακτήρας του, απέχει πια μισό τραυματισμό από την καταστροφή.