Μια ήττα εντός προγράμματος, αλλά...

H νηφάλια και κυνική ματιά είναι, για τον Ολυμπιακό, παρήγορη και ανακουφιστική. Ουδείς δικαιούται να νιώθει μελαγχολία μετά από ήττα στο ενίοτε κατηφορικό «Παλάου Μπλαουγκράνα», ιδίως όταν φτάνει να διεκδικεί τη νίκη ως το τέλος και τη βλέπει να ξεγλιστράει μέσα από τα χέρια του.

Στη Βαρκελώνη έχει κερδίσει μόνο μία ομάδα, η ξεκούδουνη Αρμάνι, η οποία μπορεί να κρατήσει για τον εαυτό της αυτό το μετάλλιο εφ’ όσον εξωκείλει εκτός πλέι-οφ. Αλλού θα αναζητήσει ο Ολυμπιακός τα διπλά που θα τον ξαναφέρουν σε τροχιά τετράδας. Μεθαύριο στη Βιτόρια, για παράδειγμα. Και αργότερα στο Μόναχο, στη Βαλένθια, στο Βελιγράδι, στη δική του Πόλη.

Σε τι χρησιμεύουν όμως τα λόγια παρηγοριάς, για μία ομάδα που καλόμαθε στα μεγαλεία και δυσκολεύεται να συνηθίσει στην ανηφόρα και στη θέα της πλάτης του «αιωνίου εχθρού»; Εάν ξεγυμνώσουμε το πακέτο της βραδιάς από τις γιρλάντες του, θα δούμε ότι ο πλήρης Ολυμπιακός ηττήθηκε από έναν αντίπαλο ελλιπέστατο, σε παιχνίδι που ήρθε και ξαναήρθε στα δικά του μέτρα, από λάθη και αστοχίες δικές του, με κάμποσα βαριά χαρτιά ανενεργά ή και μισοκαμένα.

Η Μπαρτσελόνα ξεπέρασε τον εαυτό της και πάρκαρε στους 86 πόντους επειδή η κορυφαία άμυνα της φετινής Euroleague της επέτρεψε να παίξει με μαύρο γυαλί και βατραχοπέδιλο, ορφανή μάλιστα από το πιο αποτελεσματικό επιθετικό όπλο της – τον Λαπροβίτολα, που ένιωσε ενοχλήσεις όχι 3-4 μέρες πριν τον αγώνα, αλλά στην προπόνηση.

Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, ο Ολυμπιακός πετάχτηκε από το βατήρα χωλαίνοντας και έπαιξε χλιαρή άμυνα που με έκανε να σκέφτομαι ότι οι καταπονημένοι και από το Μουντομπάσκετ βασικοί του (Γουόκαπ, Παπανικολάου, Μιλουτίνοφ κ.α.) χρειάζονται 2-3 εβδομάδες διακοπών για να συνέλθουν. «Η Euroleague είναι η λίγκα των τραυματισμών», είπε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, υπενθυμίζοντας το πρόσθετο βάσανο του Μουντομπάσκετ.

Οι «ερυθρόλευκοι» επέστρεψαν δύο φορές από διψήφιο μειονέκτημα (αρχικά 21-10, αργότερα 69-54) επειδή ανακάλυψαν στον πάγκο τους παίκτες με ενέργεια και κίνητρο: τον Γουίλιαμς-Γκος, τον ΜακΚίσικ, ακόμα και τους Μπραζντέικις, Σίκμα. Ο Άλεκ Πίτερς σκόραρε πολύ, αλλά το «ταίρι» του, ο Τζαμπάρι Πάρκερ, αφέθηκε να σουτάρει ανενόχλητος και έβαλε στο ρελαντί 21 πόντους, προσωπικό ρεκόρ από τότε που πέρασε τον Ατλαντικό.

Ο Κάλινιτς ξεκίνησε το ματς με 3 ασίστ και το τελείωσε με το «νικητήριο», ουσιαστικά, καλάθι. Ο Ερνανγκόμεθ έβαλε 16 χωρίς να ιδρώσει και χωρίς να παίξει καλά. Ο Σατοράνσκι, που πάντοτε παίζει καλά απέναντι σε ελληνικές ομάδες, μοίρασε 5 ασίστ και πέτυχε 16 πόντους, ανάμεσά τους το τρίποντο που έδωσε τη χαριστική βολή απέναντι στην αποκαμωμένη άμυνα του Ολυμπιακού.

Οι «ερυθρόλευκοι» σπαταλούσαν άφθονη ενέργεια στο κυνήγι των Καταλανών και ένιωθαν σκασμένοι από την κούραση όταν πια έφταναν να τρέχουν ώμο με ώμο δίπλα τους. Όλα ανεξαιρέτως τα σουτ των παικτών του Μπαρτζώκα όταν τις ομάδες χώριζε ένα σουτ ήταν άτσαλα, βιαστικά, κακομούτσουνα, ενδεικτικά σωματικής και πνευματικής κόπωσης. Ο Κάνααν, ο ΜακΚίσικ, ο Γουίλιαμς-Γκος, ο Πίτερς, ξανά ο Γουίλιαμς-Γκος αστόχησαν στο 79-76, ο Πίτερς (μετά από τάιμ-άουτ) στο 81-78. Με τόση λιθοβολία, ήταν θέμα χρόνου να έρθει η τιμωρία στην άλλη άκρη.

Μοιάζει άκυρη η μεμψιμοιρία μετά από τέτοια ήττα, όταν μάλιστα έχουν προηγηθεί τέσσερις συνεχόμενες νίκες, φοβάμαι ωστόσο ότι το 4/4 καμουφλάρισε τα προβλήματα και έκανε τον Ολυμπιακό να μοιάζει πιο δυνατός απ’ ότι στην πραγματικότητα είναι. «Απόψε ήμασταν ένα επίπεδο κάτω από το συνηθισμένο», ομολόγησε ο Μπαρτζώκας.

Αλλά και ποιος αντίπαλος είναι άτρωτος, πέρα από τη Ρεάλ; Ποιον να φοβηθεί ο τολμηρός που θα μπει στο τελευταίο βιράζ πλήρης, φορμαρισμένος και αισιόδοξος; Πόσοι περίμεναν ότι ο τέταρτος της βαθμολογίας μετά από 20 αγωνιστικές θα φοράει πράσινα; Ο ίδιος ο Ολυμπιακός βρίσκεται πολύ κοντά στο 50 τοις εκατό (11 νίκες, 9 ήττες) και μολαταύτα βρίσκεται στα όρια της εξάδας και βλέπει μόνο έξι πλάτες μπροστά του, τις περισσότερες σε απόσταση επαφής.

Οι Πειραιώτες καλούνται να βρουν το οριστικό τους rotation τώρα που ξόρκισαν τους τραυματισμούς και γέμισαν τη σύνθεσή τους τους. Ναι, ξέρω, οι νεοφερμένοι Πετρούσεφ και Μήτρου-Λονγκ είδαν το ματς χωρίς να ιδρώσουν. Μεθαύριο, όμως, στη Βιτόρια, ο Μπαρτζώκας θα έχει στη διάθεσή του ένα σχετικά ξεκούραστο ρόστερ, με τους συνήθεις αναντικατάστατους (Γουόκαπ, Φαλ, Παπανικολάου κ.α.) να έχουν μόλις 16-20 λεπτά ταλαιπωρίας στα πόδια τους. Αν υπήρχε και ένα αντάξιο «τεσσάρι» πίσω από τον Πίτερς, οι ισορροπίες θα έμοιαζαν πολύ πιο ευοίωνες.