Έδωσε δικαιώματα και το πλήρωσε

H εύκολη ανάγνωση του αποψινού αγώνα είναι ότι ο Ολυμπιακός πνίγηκε κάτω από ένα τσουνάμι από τουρκικά τρίποντα, αλλά ο Βόσπορος είναι κλειστή θάλασσα και δεν επηρεάζεται εύκολα από τσουνάμι, όσο δυνατά και αν σείεται το έδαφος. Η Εφές έβαλε 14/27 σουτ από τα 6,75 μ. όχι επειδή οι παίκτες της είχαν ομαδικά γενέθλια, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός τους έδωσε τη δυνατότητα να βρουν ρυθμό και το δικαίωμα να θυμηθούν την ομάδα (και τη ρέντα) της εποχής Αταμάν.

Το πρώτο τετράλεπτο της αναμέτρησης ήταν όλο το ματς σε μικρογραφία. Ο Σέιν Λάρκιν χειρίστηκε το αμυντικό πλάνο του Γιώργου Μπαρτζώκα σαν να το είχε μάθει απ’ έξω κι ανακατωτά με σκονάκι, ο Τίμπορ Πλάις βγήκε στην περιφέρεια και σούταρε τέσσερις φορές ανενόχλητος ψιθυρίζοντας «ντάνκε σεν», η δε άμυνα (με αλλαγές) του Ολυμπιακού αντιμετώπισε το «ποπ άουτ» του Γερμανού κρεμανταλά σαν να μη τον είχε ξαναδεί ποτέ στη ζωή της.

Ο Φαλ έμεινε κολλημένος στο βαμμένο, οι κοντοί του Ολυμπιακού είχαν ξεχαστεί στα αποδυτήρια, ο Πλάις έβαλε τρία συνεχόμενα τρίποντα σαν σε προπόνηση και ο πρωταθλητής Ελλάδας ξεκίνησε το ματς με χάντικαπ 9 βημάτων, λες και του περίσσευαν. Ο Σέιν Λάρκιν μετουσίωσε τα κέφια του σε 8 προσωπικούς πόντους, ο Γουίλ Κλάιμπερν θυμήθηκε τα παλιά και μπήκε στον χορό, οι παγκίτες δεν είχαν παρά να ακολουθήσουν τον τυφλοσούρτη των βασικών.

Όχι, δεν είναι εξωφρενικό κλάσμα τα 14/27 τρίποντα για μία ομάδα που έχει στις τάξεις της δύο MVP και μία σειρά από ικανούς σκόρερ και σουτέρ. Εξωφρενική ήταν η αμυντική αδράνεια μίας ομάδας που ζει με τις τανάλιες στα χέρια και τις χειροπέδες στην κωλότσεπη, αποδεδειγμένα ικανής να προκαλεί ασφυξία σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Η εικόνα αποσύνθεσης στη δ’ περίοδο, απέναντι στην ίδια Εφές που διασύρθηκε προ τετραημέρου απέναντι στη Βιλερμπάν, δεν περιποιεί τιμή στον φετινό Ολυμπιακό.

Ουσιαστικά, ο Μπαρτζώκας προδόθηκε από το second unit του, από τους ίδιους παίκτες που σε προηγούμενα (και πολύ πρόσφατα) παιχνίδια τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο και πρόσφεραν στους αναντικατάστατους πολύτιμες ανάσες. Πού ήταν απόψε ο Ράιτ, ο Πετρούσεφ, ο Γουίλιαμς-Γκος, ο ΜακΚίσικ; Τι έκανε ο Μπραζντέικις για να δικαιολογήσει τον προβιβασμό του στην αρχική πεντάδα;

Όχι ότι οι βασικοί έβγαλαν μάτια, έτσι; Ο ανέτοιμος Γουόκαπ μοίρασε και έκλεψε αλλά δεν σκόραρε καθόλου και έχασε πάμπολλες μάχες στην άμυνα. Ο Κάνααν εμφανίστηκε γύρω στο 28ο λεπτό, για ένα cameo που ουδόλως θορύβησε τους Τούρκους. Ο Πίτερς έβαλε 19 πόντους, ωστόσο δεν μπόρεσε να μαρκάρει κανέναν. Ουσιαστικά διακρίθηκαν μόνο ο Φαλ και ο Παπανικολάου, αλλά με δύο στρατιώτες δεν κερδίζεις τέτοια μάχη.

Όποτε κάποιος από τους δύο (ή ο Γουόκαπ) καθόταν για οποιονδήποτε λόγο στον πάγκο, π.χ. στο δεύτερο φάουλ του αρχηγού στη β' περίοδο, η ομάδα έχανε λάδια σαν να είχε τρύπιο ντεπόζιτο. Ο Κροάτης προπονητής της Εφές άφησε τον Μουσταφά Φαλ να σκοράρει όσο ήθελε, προκειμένου να αποφύγει πιθανό κρεσέντο του Κάνααν ή κάποιου άλλου γκαρντ του Ολυμπιακού.

Εάν το στοίχημα είναι το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ, ο Ολυμπιακός κρατούσε μέχρι χθες την τύχη του στα χέρια του. Τώρα χρειάζεται 4 νίκες σε ισάριθμα ματς για να αφήσει αδιαπραγμάτευτα τη Φενέρ πίσω του, αλλά ακόμα και τότε κινδυνεύει να δει ο ίδιος τις πλάτες του Παναθηναϊκού.

Και δεν είναι δα τίποτε περίπατοι στο πάρκο οι αγώνες που έρχονται από Δευτέρα. Στις επόμενες δύο εβδομάδες οι «ερυθρόλευκοι» θα ταξιδέψουν δύο φορές στο Βελιγράδι για να συναντήσουν τον Ομπράντοβιτς και τον Σφαιρόπουλο, ενώ η τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου θα τον βρει αντιμέτωπο με τον Σάρας, τον Ντόρσεϊ, τον Καλάθη, τον Παπαγιάννη.

Πρόβα για τα πλέι-οφ, είπατε; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Ο καμικάζι Ολυμπιακός που πέτυχε 5 απανωτές νίκες τον προηγούμενο μήνα είναι σε θέση να φτάσει καμαρωτός στην 4η θέση της τελικής κατάταξης, αλλά ο αποψινός, ο ντυμένος με το ένδυμα περιπάτου και το μαύρο γυαλί, δεν πρόκειται να κερδίσει δύο φορές στα λημέρια των Σέρβων.

Για καλή του τύχη, ο αμέσως επόμενος αγώνας του δεν θα είναι παρά ένα ξεμούδιασμα στο σπίτι, με παρτενέρ τη ναυαγισμένη Βιλερμπάν. Η τελευταία «διαβολοβδομάδα» της σεζόν θα ολοκληρωθεί με σουαρέ ανασυγκρότησης και ενδοσκόπησης. Εκεί, ναι, πιθανόν να αρκούν και οι πυτζάμες.

Τα υπόλοιπα, θα τα ακούσετε και θα τα δείτε στο podcast "Old School", μαζί με τον Δημήτρη Κωνσταντινίδη, με γαρνιτούρα ...Σεξ Πίστολς. Θα το βρείτε με ένα κλικ σε αυτόν εδώ τον σύνδεσμο.