Πλάγια βήματα με βατραχοπέδιλα

Η πιο ύπουλη παγίδα στην οποία μπορεί να πέσει η ομάδα που θα ξεκινήσει μία σειρά πλέι-οφ με διπλό είναι να μπει στο δεύτερο παιχνίδι με ένδυμα περιπάτου και μαύρο γυαλί, ποντάροντας προκαταβολικά στην έδρα του τρίτου και του τέταρτου αγώνα. Όπως έλεγε μια ψυχή, καλή του ώρα του Γιάννη εκεί που πήγε, τον αντίπαλο πρέπει να τον πατάς στον λαιμό όταν τον έχεις πεσμένο χάμω.

Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις πράξη. Η Φενέρ του Σάρας βρέθηκε να χάνει με 15 στο ξεκίνημα του δεύτερου αγώνα στο Μόντε Κάρλο κι έδωσε πνοή ζωής στην ημιθανή Μονακό, η Μακάμπι του λιγότερο έμπειρου Κάτας μπήκε στο ΟΑΚΑ μάλλον για να χάσει παρά για να κερδίσει.

Στο ίδιο λάθος υπέπεσε ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα, μπαρουτοκαπνισμένος, υποτίθεται, ουχί εκδρομικός, καμωμένος από βαρύ μέταλλο. Στν εκκίνηση τα κορμιά πήραν τη σωστή θέση, αλλά τα μυαλά ταξίδευαν ήδη για τον Πειραιά και τα σουτ (εκτός του Άλεκ Πίτερς που έψαχνε απεγνωσμένα το χέρι του) θύμιζαν λιθοβολία: 0/5 ο Γουόκαπ, 0/4 ο Κάνααν, μηδέν στα εννέα οι δύο βασικοί γκαρντ, κουλουράκια της Λαμπρής, του τούβλου τα εννιάμερα.

Η Μπάρτσα φρόντισε να κλείσει τους διαδρόμους πάσας προς τον Φαλ, ο Ρούμπιο προβιβάστηκε σε θέση βασικού και έγινε παίκτης κλειδί σε μία επιθετική άμυνα καμικάζι, ο Τζαμπάρι Πάρκερ έπιασε πελάτη τον Σίκμα, τα αμυντικά ριμπάουντ χάθηκαν, το Παλάου έγειρε. Όχι ότι χάνονται στοιχήματα σε ένα δεκάλεπτο (27-14), αλλά ο Ολυμπιακός φορούσε μάσκα χωρίς αναπνευστήρα και δύο αριστερά βατραχοπέδιλα. Σύσσωμος, με εξαίρεση τον Σακίλ ΜακΚίσικ, που φρόντισε ώστε η ζημιά να παραμείνει στο μίνιμουμ μετά από αυτό το απογοητευτικό πρώτο ημίχρονο…

«Πάμε καλά, είμαστε σε καλό δρόμο, χειρότερα δεν γίνεται», υποθέτω ότι ήταν το σύνθημα στο πειραιώτικο αποδυτήριο στην ανάπαυλα (43-37). Πώς συμμαζεύεται όμως μία εικόνα που θυμίζει συνονθύλευμα, με περισσότερες μαύρες τρύπες από διακριθέντες; Ο Μπαρτζώκας ξανάδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στη χλιαρή πεντάδα με την οποία είχε ξεκινήσει το πρώτο μέρος, γνωρίζοντας ότι θα πλήρωνε σε σκληρό νόμισμα, ειδικά την αδυναμία του Σίκμα να κοιτάξει τον Τζαμπάρι Πάρκερ στα μάτια. Αλλά το ψηλό σχήμα (με τον Πίτερς στο «3») μίκρυνε το γήπεδο και περιόρισε τη δράση των Ισπανών στη ρακέτα, όπου πέτυχαν 23 πόντους στο πρώτο μισό του αγώνα.

Η συνύπαρξη δύο χειριστών έκανε τελικά τη διαφορά, αφού ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος (με τη φανέλα της Ρεάλ μέσα από την ερυθρόλευκη…) έλυσε τα χέρια του ευάλωτου στο ξύλο Γουόκαπ και παράλληλα γέμισε το καλάθι των Καταλανών με 8 απανωτούς πόντους, που έφεραν το ματς τούμπα: 54-55, σε δεκάλεπτο με πολλά λάθη (5) και κάμποσα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (6). Ναι, τότε ήταν η ώρα για να πατήσει ο Ολυμπιακός τον αντίπαλό του στο λαιμό, η ώρα της χαριστικής βολής.

Αλλά η Μπάρτσα βρήκε ένα σίγουρο χαρτί ανάμεσα σε ένα δάσος από τρεμάμενα χέρια (τον Γουίλι Ερνανγκόμεθ) και πήρε και ένα δώρο από τον Γουίλιαμς-Γκος, που με την τεχνική ποινή που χρεώθηκε έφτασε τα 4 φάουλ και αποσύρθηκε. Ο Μπαρτζώκας έψαξε μέσα στο καπέλο του και πίστεψε ότι βρήκε κι άλλον λαγό: σχήμα με Πίτερς, Πετρούσεφ, Μιλουτίνοφ μαζί, με τον ΜακΚίσικ μάλιστα στο «2».

Ωστόσο, η άμυνα έγινε πιο αργή στις περιστροφές της και η Μπάρτσα βρήκε τρίποντα: Αμπρίνες, Πάρκερ, Γιοκουμπάιτις, Αμπρίνες, Πάρκερ, 76-64. Κάπου εκεί, το καντήλι ξέμεινε από λάδι. Τα δύο απανωτά καλάθια του Αλεκ Πίτερς που ακολούθησαν έμοιαζαν περισσότερο με προσωπική υπόσχεση για τη συνέχεια, παρά με θεμέλιο ύστατης αντεπίθεσης. Καλό νέο φυσικά, όσο και η επιστροφή του Φίλιπ Πετρούσεφ.

Η ήττα -για να μη μπερδευόμαστε- είναι μάλλον βήμα στο πλάι, παρά πισωγύρισμα. Ο Ολυμπιακός παραμένει μέγα φαβορί για την πρόκριση, αφού είναι ανώτερος της Μπαρτσελόνα, έχει βρει όλα τα κουμπιά της και ποντάρει στο γιγάντιο πλεονέκτημα της έδρας. Ωστόσο, το 2-0 με δύο διπλά θα ήταν μία συνθήκη πολύ διαφορετική, πολύ πιο ευοίωνη από το 1-1 με μία ήττα ως αφετηρία του τρίτου αγώνα. Η μπάλα του Φαλήρου έγινε χθες λίγο πιο βαριά, το πέρασμα λίγο πιο στενό, το σχοινί λίγο πιο τεντωμένο.

«Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να έρθει το μυαλό των παικτών στη θέση που πρέπει, εκεί όπου βρισκόταν το βράδυ του πρώτου αγώνα», έλεγε λίγο πριν το τζάμπολ ο ασίσταντ του Μπαρτζώκα, Γιώργος Μποζίκας. Το εγχείρημα δεν ευοδώθηκε, αλλά αύριο θα ξημερώσει μία πιο καλοκαιρινή μέρα για τον Ολυμπιακό. Αντίθετα με τον «αιώνιο» εχθρό του, αυτός δεν χρειάζεται πια να αναζητήσει σε εχθρικό έδαφος το διαβατήριο για το Βερολίνο.