Ξυπόλητος στον πόλεμο των πέντε ημερών

Ο Ολυμπιακός του Οκτωβρίου είναι αυτό ακριβώς που περίμεναν όσοι ζύγισαν σωστά τις μεταγραφικές κινήσεις του καλοκαιριού και ιδίως την άφιξη ενός παίκτη ΝΒΑ στα τέλη του καλοκαιριού, για να μπερδέψει ακόμα περισσότερο τη μαγιά. Μία ομάδα μπερδεμένη, που καλείται να συμβιβάσει πολλά διαφορετικά φίλτρα, πολλές διαφορετικές συνταγές, πολλούς διαφορετικους βαθμούς ετοιμότητας και καταπόνησης.

Λίγες ώρες πριν ξεκινήσει ο τριβολοβδομάδα με την οποία κλείνει ο μήνας (με Παναθηναϊκό, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα να συνωστίζονται στο κατώφλι), ο Ολυμπιακός δεν μοιάζει και πολύ με Ολυμπιακό και κλυδωνίζεται από εμφανή κρίση ταυτότητας.

Είναι ο Ολυμπιακός του Γουόκαπ ή ο Ολυμπιακός του Βιλντόσα; Είναι ο Ολυμπιακός του Ντόρσεϊ και του Φουρνιέ ή ο δοκιμασμένος Ολυμπιακός του Παπανικολάου, του Λαρεντζάκη και του ΜακΚίσικ; Είναι ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα και της σκακιέρας ή ο Ολυμπιακός των παικτών που μοιάζουν να ακούνε ο καθένας το δικό του ντέφι;

Τα ερωτηματικά θα ήταν λιγότερα εάν οι «ερυθρόλευκοι» κέρδισαν τρία ή δύο ή έστω ένα από τα αμφίρροπα ματς που έχασαν εκτός Ελλάδας (στην Πόλη, στην Πόλη και στο Μόναχο), αλλά αυτό το «εάν» δεν είναι στεγνό και απαλλαγμένο από φορτίο.

Τρεις φορές σε ισάριθμα ταξίδια, ο Ολυμπιακός δεν βρήκε τρόπο για να τελειώσει τη δουλειά. Τα μεγάλα σουτ τα δέχθηκε από γκαρντ στους οποίους ο ίδιος επέτρεψε να ζεσταθούν, ενώ εκείνος δεν τα έβαλε ποτέ. Πόσο συχνά δέχεται ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα 30 πόντους από έναν παίκτη; Πώς είναι δυνατόν αυτή η ομάδα να ψάχνει ρυθμό από την επίθεση και όχι από την άμυνα;

Ο Κάρσεν Έντουαρντς δεν είναι τυχαίος σκόρερ, αλλά χρειάζεται ρυθμό για να ξεπεράσει τους 20 πόντους. Οι «ερυθρόλευκοι» του επέτρεψαν να σουτάρει 23 φορές (και να κερδίσει και 5 βολές), σαν να ήταν μόνος κι ανενόχλητος στο παρκέ. Όταν ο Αμερικανός σηκώθηκε για το πιο βαρύ σουτ της βραδιάς, στο 76-72, είχε μόλις 1/8 τρίποντα, αλλά ήταν φανερό διά γυμνού οφθαλμού ότι η μπάλα θα πήγαινε μέσα.

Τα αντίστοιχα σουτ του Ολυμπιακού, σουτ νίκης αν έμπαιναν, επιχειρήθηκαν κάπως βεβιασμένα (ειδικά το πρώτο) και πάντως από παίκτη με κρύα χέρια. Ο Σάσα Βεζένκοβ πέτυχε τους τελευταίους πόντους του στο φινάλε της τρίτης περιόδου (59-61), ενώ μετρούσε 19 λεπτά δίχως καλάθι εντός παιδιάς.

Οι «κόκκινοι» του Πειραιά χρειάστηκαν μερικά καλάθια «ένας μου κι όλοι σας» κυρίως από τον Ντόρσεϊ για να μείνουν ζωντανοί ως την τελική ευθεία, αλλά το πρόβλημά τους δεν ήταν η επίθεση. Τα ημίχρονα με παθητικό 50+ πόντων τείνουν να γίνουν κακή συνήθεια, ενώ τα φάουλ μένουν αχρησιμοποίητα λες και τιμωρούνται με πρόστιμο.

Ειδικά στο τέταρτο δεκάλεπτο, οι «ερυθρόλευκοι» έβλεπαν τα τρένα να περνούν και δέχονταν τα καλάθια αμαχητί, από τη θέση του φουνταριστού ή από σουτ που γίνονταν χωρίς πίεση. Το μηδενικό στη στήλη των ομαδικών φάουλ έβγαζε κοροϊδευτικά τη γλώσσα στους παίκτες του Ολυμπιακού, ο οποίος άφησε να του ξεγλιστρήσει από τα χέρια ένα πολύτιμο +5 στο άψε σβήσε (75-72 από 66-71). Νωρίτερα είχε προηγηθεί και με διαφορά 13 πόντων.

«Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι εκτός έδρας χαλαρώσαμε υπερβολικά», ομολόγησε ο Τάιλερ Ντόρσεϊ: «Δεν ήμασταν σκληροί όσο έπρεπε». Ο Γιώργος Μποζίκας μίλησε για κακή επικοινωνία, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και αγωνιστικές αρχές που πότε τηρούνται και πότε όχι. «Είμαστε σε καλό δρόμο», πρόσθεσε. Αλλά τα λόγια του χάθηκαν πίσω από τη γκρίνια που ως συνήθως πάει να γίνει επιδημία στο λιμάνι.

Η παροιμιώδης αυτοπεποίθηση της προηγούμενης τριετίας μοιάζει με χίμαιρα στο κόκκινο στρατόπεδο, αλλά το ΣΕΦ μπορεί να αποδειχθεί ιδανικός σύμμαχος. Και τα τρία ντέρμπι που πλησιάζουν θα διεξαχθούν στο Φάληρο. Τρία μέσα σε πέντε βράδια! Μοιάζει σαν πόλεμος των πέντε ημερών, στον οποίο ωστόσο οι πολεμιστές βγαίνουν ξυπόλητοι.

Ο Ολυμπιακός θα ξαναβγεί από τα σύνορα στις 14 Νοεμβρίου, αλλά ενδιάμεσα μεσολαβούν δύο αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό, μία για το πρωτάθλημα και μία για την Euroleague. Οι «πράσινοι» έκαναν απόψε πασαρέλα στην ίδια Κωνσταντινούπολη όπου οι «κόκκινοι» νικήθηκαν, οπότε η συννεφιά αλλάζει όχθη μέχρι νεωτέρας.

Απομένει να δούμε ποιος θα παρακολουθήσει την παρέλαση της Δευτέρας χαμογελαστός. Τα «αιώνια ντέρμπι» έχουν τον τρόπο τους για να αλλάζουν το κλίμα μεμιάς. Οι κατηφόρες γίνονται ανηφόρες και οι ανηφόρες κατηφόρες, κυριολεκτικά εν μία νυκτί.