Και στο τέλος κερδίζουν οι «κόκκινοι»

Το μεγαλείο της ομάδας που -μπορεί να μην έχει ευρωπαϊκό τίτλο στην τωρινή «βερσιόν» της, αλλά- μετράει τρία σερί final-4 οικοδομήθηκε πάνω σε στοιχεία που υπενθυμίζουν αυτό που μάλλιασε η γλώσσα μου να λέω στα Old School από καταβολής εκπομπής: ο πραγματικός σταρ του Ολυμπιακού δεν είναι κάποιο από τα αστέρια που ιδρώνουν στο παρκέ, αλλά ο προπονητής του.

Επιτρέψτε μου να το ξανακάνω πενηνταράκια, γιατί υπάρχει ακόμη κόσμος που αμφισβητεί τον Γιώργο Μπαρτζώκα και ενίοτε ζητάει κεφαλές επί πίνακι. Ίσως επειδή μπερδεύει το μπάσκετ με το ποδόσφαιρο:

• Ο Ολυμπιακός διακρίνεται για την κτηνώδη ψυχραιμία και μεθοδικότητά του, αυτή που του επιτρέπει να κρατάει το μυαλό και το βλέμμα καθαρό στις πιο δύσκολες στροφές. Η αποψινή Μπασκόνια προηγήθηκε με 69-59 στα τέλη της τρίτης περιόδου και με 85-78 τέσσερα λεπτά πριν το φινάλε. Και όμως, ήταν αυτή που έμοιαζε πανικόβλητη στην τελική ευθεία. Όχι οι επισκέπτες από την Ελλάδα.

• Ο Ολυμπιακός αρνείται την ήττα με επιμονή που γίνεται αισθητή στο μεδούλι των αντιπάλων του. Είναι ζήτημα χαρακτήρα, προσωπικότητας, νοοτροπίας. Και όταν ένα ντέρμπι φτάνει να κρίνεται στη δική του άμυνα, ασχέτως έδρας και ονομάτων, γίνεται αυτομάτως αυτός φαβορί. Ούτε στο φινάλε του κανονικού αγώνα κινδύνευσε σοβαρά να δεχθεί νικητήριο καλάθι ούτε στο τέλος της παράτασης να ισοφαριστεί.

• Ο Ολυμπιακός ξέρει να καλύπτει εκ των ενόντων τις απουσίες του και να εμφανίζεται ισχυρός, όποια ονόματα και αν γράφει το απουσιολόγιο. Κερδίζει χωρίς Βεζένκοβ, χωρίς Φουρνιέ, χωρίς Φαλ, χωρίς Παπανικολάου,τ τώρα και χωρίς Γουόκαπ. Ο Τεξανοέλληνας είναι νομίζω ο παίκτης με την πιο βαριά σκιά σε αυτή την ομάδα. Η απουσία του έκανε πιο αδύναμο τον Ολυμπιακό στην άμυνα πρώτης και δεύτερης γραμμής, στην οργάνωση, στο διάβασμα, ακόμα και στο ριμπάουντ. Και όμως, βρέθηκε τρόπος για να γεμίσουν τα στενά παπούτσια του «Θωμά». Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος ήταν απολαυστικός.

• Ο Ολυμπιακός κατορθώνει να βγάζει ήρωες από τα σπλάχνα του και να γίνεται Λερναία Ύδρα. Δύο παίκτες του (ΜακΚίσικ, Φουρνιέ) πέτυχαν από 22 πόντους, δύο άλλοι (Βεζένκοβ, Γουίλιαμς-Γκος) από 19, ένας πέμπτος (Φαλ) διπλασίασε τον μέσο όρο του, το κοντέρ έγραψε τελικά τριψήφιο νούμερο αν και βασικοί σκόρερς έμειναν στο μηδέν ή χαμηλά. Μεθαύριο, στη Μαδρίτη, έχουν σειρά να βγουν μπροστά ο Πίτερς, ο Παπανικολάου, ο Βιλντόσα, ο Μιλουτίνοφ.

Οι «ερυθρόλευκοι» του Πειραιά κέρδισαν ένα ματς στο οποίο -ω της είδησης- μοίρασαν λιγότερες ασίστ από τον αντίπαλό τους (21 έναντι 26), ενώ έφτασαν στο ημίχρονο με -10 ριμπάουντ (17-7) και δέχθηκαν και 12/30 τρίποντα, ενώ κουβάλησεαν τα 1/11 τρίποντα του Φουρνιέ. Το «μομέντουμ» που ο Ολυμπιακός χρειάστηκε για να τουμπάρει το δυσοίωνο τοπίο μετά την ανάπαυλα το βρήκε με το κυνήγι του επιθετικού ριμπάουντ (κυρίως από τους Μιλουτίνοφ, Βεζένκοβ) και φυσικά με το στεγνό τρίποντο του κυρίου «έχω κοντή μνήμη» Εβάν Φουρνιέ (6/8).

Ο Σακίλ ΜακΚίσικ τρελαίνεται για ιλιγγιώδη ρυθμό και το απέδειξε περίτρανα στα 35 λεπτά συμμετοχής που με το σπαθί του κέρδισε. Ένα από τα σουτ που έβαλε ήταν τυχερό (στο 69-64), τα υπόλοιπα μαρτυρούν υψηλότατο βαθμό ετοιμότητας και βαρύ μέταλλο. Η τύχη βοηθάει όχι μόνο τους τυχεράκηδες, αλλά και τους ικανούς και τολμηρούς. Τα 4 αποψινά τρίποντα είναι προσωπικό ρεκόρ για τον 34χρονο Αμερικανό.

Στο μπάσκετ του 2025 οι περισσότερες ομάδες ψάχνουν τα «μεγάλα σουτ» με συστήματα απομόνωσης και παιχνίδι ένας εναντίον ενός, αλλά ο Ολυμπιακός πέτυχε τα κρισιμότερα καλάθια του με ακρίβεια κομπιούτερ και με , δεν ξέρω αν σας θυμίζει τίποτε η λέξη, δίποντα: ο Φαλ από ασίστ του ΜακΚίσικ στο φινάλε της κανονικής διάρκειας (όπου οι Ισπανοί δεν πρόφτασαν ούτε να του κάνουν φάουλ), ο ΜακΚίσικ με κάρφωμα κατ’ ευθείαν από το «άουτ» (του Γουίλιαμς-Γκος) λίγο νωρίτερα, ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος με μπούκα στο 99-99 της παράτασης.

Όσο για την White Chocolate πάσα του Σάσα Βεζένκοβ στον Φαλ όταν η Βασκόνια βρισκόταν στο +4, πάνω από το κεφάλι του και με μάτια στην πλάτη δύο λεπτά πριν το τέλος, θα μου επιτρέψετε να την αναζητήσω στο βίντεο για να πιστέψω στα μάτια μου.

Η Μπασκόνια έπαιξε χωρίς τον καλύτερο σκόρερ της, αλλά εμένα μου άρεσε περισσότερο απόψε, χωρίς το μπάσκετ-τσίρκο του Μάρκους Χάουαρντ. Έστω ελλιπής, με πρωταγωνιστή τον πολυσύνθετο Λουαού-Καμπαρό και με καλό τον δικό μας Νίκο Ρογκαβόπουλο, ήταν περισσότερο ομάδα Λάσο.

Ο Ολυμπιακός την κατατρόπωσε και αυτήν και έφτασε στο 6-5 εκτός Φαλήρου, με τρία απανωτά ριφιφί σε στριφνές έδρες: Κάουνας, Μιλάνο, Βιτόρια. Είτε κερδίσει στη Μαδρίτη είτε όχι, η δουλίτσα έγινε και το ταξίδι στην Ισπανία μπορεί να χαρακτηριστεί ήδη επιτυχημένο. Τη Ρεάλ την έχει άχτι εδώ και χρόνια, αλλά ο κόκκινος κύκλος του πενθημέρου που έπεται σημαδεύει το εγχώριο ντέρμπι της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ.

Η επόμενη κίνηση ανήκει στον Παναθηναϊκό, που αύριο επισκέπτεται τη Βαρκελώνη και αμέσως μετά τη Βιτόρια. Σε κάθε περίπτωση, οι ομάδες μας χτυπάνε το ντέφι για να χορεύει όλη η Ευρώπη και μαζί της ο Κόλπος των πετρελαίων. Πόσο είπαμε ότι κοστίζουν τα αεροπορικά εισιτήρια για το Άμπου Ντάμπι;